اثر ظلم در جهان می ماند/نظر هنرمندانی که بعد از دو سال به تماشای فیلم شین نشستند
برخی از بازیگران فیلم سینمایی شین به کارگردانی میثم کزازی و تهیه کنندگی شهاب حسینی بعد از دو سال و نیم به تماشای آن نشستند و در مورد آن سخن گفتند.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، اکران خصوصی فیلم سینمایی شین به کارگردانی میثم کزازی و تهیه کنندگی و بازیگری شهاب حسینی در «اندیشکده مستقل فرهنگ و هنر» انجام شد. این فیلم پس از دو سال و نیم و با نسخه ای متفاوت از آنچه که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمده بود به روی پرده رفت.
در این مراسم هنرمندانی همچون محمود پاک نیت، مهوش صبرکن ، افسانه ناصری، ناهید مسلمی، علیرضا برازنده و .... حضور داشتند.
من حتی نمی خواهم یک فریم این فیلم را تماشا کنم!
پس از اتمام نمایش فیلم با اجرای احمد ساعتچیان مدیر هنری این مجموعه میثم کزازی کارگردان جوان این فیلم به روی صحنه آمد و در مورد نگارش فیلمنامه و انتخاب ژانر وحشت گفت: از اینکه گفته می شود این فیلم در ژانر وحشت ساخته شده است تعجب می کنم چرا که در واقع سوژه این فیلم یک راز خانوادگی است که با اندکی دلهره هم همراه است. در ژانر وحشت استفاده از حرکات عجیب دوربین و یا جلوه های ویژه رایج است اما در فیلم شین تمام پلان ها کلاسیک و آرام است.
وی با تاکید بر اینکه هدفشان این نبوده که فیلم ترسناک بسازند گفت: تا دو سال و نیم پیش به جز شب بیست و نهم در ژانر وحشت فیلم موفقی در سینمای ایران ساخته نشده بود اما در همین سالهای اخیر فیلم پوست خیلی خوب بوده و شنیده ام فیلم سینمایی زالاوا هم لحظات ملتهب خوبی دارد.
وی در ادامه گفت: ساخت فیلم ترسناک به لحاظ درام هیچ وقت دغدغه ام نبوده اما در زمان ساخت فیلم شین فکر کردیم که جای چنین قالبی در سینمای ایران خالی است.
وی در مورد محتوای فیلم هم گفت: پس از آنکه ماجرای واقعی خانه ای را شنیدم که اتفاقاتی در آن افتاده و آن خانه که برای مدتی آن را به عنوان دفتر کار انتخاب کردم هنوز هم هست و نه فروش می رود و نه اجاره، به این فکر کردم که ماجرایی را با این ایده که اثر ظلم در جهان باقی می ماند دراماتیزه کنم. همه فکرم این بود که بگویم برای جبران کردن خیلی وقت نداریم و کاش کسانی که کاری از دستشان بر می آید سعی کنند جبران کنند
وی در مورد استفاده از آلمان های خاص گفت: عروسک و برق رفتن و ... المان هایی هستند که در بسیاری از آثار استفاده شده اند. در فیلم های ژانر وحشت معمولا کاراکترها شجاع ترند و دوست دارند در همان فضا بمانند. عده ای برای چنین ویژگی هایی از عبارت کلیشه استفاده می کنند اما کلیشه لزوما بد نیستند و اگر جواب نمی دادند اصلا به کلیشه تبدیل نمی شدند.
نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی شین در مورد پایان فیلم گفت: در طول این فیلم سه شبانه روز در قصه اتفاق می افتاد قصه در همان ابتدا پایانش را به نوعی لو می دهد. در فیلمهای ژانر وحشت معمولا سوژه ای وجود دارد و دوربین مدام حرکت می کند اما من ترجیح دادم دوربین را ثابت نگهدارم و قصه را در مقابلش حرکت دهم.
وی با بیان اینکه یک مادرانه در فیلم هست، ادامه داد: در فیلم نشانه های هست که می گوید دختربچه ای در جایی حضور داشته و به او ظلمی شده است اگر در هرجای دنیا چنین نشانه هایی در فیلمنامه باشد حتما به این سمت می روند که روح آن دختر در بدن فرد دیگری حلول کند و اتفاقات ترسناکی رقم بخورد اما من فکر می کنم نباید اصراری بر ترساندن داشته باشیم.
این کارگردان جوان در مورد انتخاب بازیگران و استفاده از هنرمندان پیشکسوت زیاد در فیلمش گفت: ابتدا برای نقش نوشین با لیلا حاتمی صحبت کردیم و تا نگارش فیلمنامه به پایان رسید ایشان هم برای بازی در این نقش اعلام آمادگی کردند اما لحظه ای صبر کردیم و فکر کردیم از بازیگری استفاده کنیم که کمتر شناخته باشد تا مخاطب آن را با سایر نقشهایی که بازی کرده مقایسه نکند.
کزازی تاکید کرد: البته انتخاب بازیگر با شهاب حسینی بود و ما یک کهکشان از ستاره های سینمای ایران داشتیم و دوربین را به هر طرف که می چرخاندیم یک چهره دوست داشتنی و خاطره انگیز را می دیدیم. من از همه آنها آموختم و این پروژه برایم یک دانشگاه دیگر بود.
این کارگردان در بخش دیگری از این مراسم در پاسخ به این سوال که بعد از بیش از دو سالی که از این فیلم می گذردُاز کدام سکانس یا \لان آن بیشتر خوشتان می آید گفت: من حتی نمی خواهم یک فریم این فیلم را تماشا کنم! به هرحال تجربه ام بیشتر شده است و از اگر امروز می خواستم آن را بسازم جور دیگری می ساختم.
وی در مورد انتخاب لوکیشن فیلم سینمایی شین گفت: خانه واقعی که در آن اتفاقات فیلم رخ داده به اندازه کافی بزرگ نبود که بتوانیم در آن کار کنیم و من به کمک برادرم که طراح صحنه این فیلم است لوکیشن را پیدا کردم. در مقطعی مثل املاکیها شده بودم و از هر محله ای روزانه دهها فایل به دستم می رسید که باید می دیدم و انتخاب می کردم. اما ما سعی کردیم که خانه ای را انتخاب کنیم که قبلا دیده نشده باشد و در عین حال برای مخاطبان کمتر آشنا با سینمای ایران معماریش تا حدی ایرانی و قجری باشد. بعد از ما چند فیلم دیگر در این لوکیشن ساخته شد.
از دیدن فیلم لذت بردم اما بهتر است ریتمش تندتر شود
در ادامه محمود پاک نیت هم به روی سن دعوت شد و در مورد فیلم سینمایی شین گفت: متاسفانه به دلیل حضور در کاری، در جشنواره فجر نتوانستم فیلم را ببینم اما امروز از تماشایش به عنوان یک بیننده لذت بردم و به نظرم تاثیرگذار بود و من بی توجه به اینکه خودم در آن حضور دارم محو تماشای فیلم شده بودم.
وی افزود: نگاه من به همه آثاری که در آن بازی می کنم مثل این است که نهالی کاشته شده و الان میوه ای دارد و رنگ و بو و حلاوتی دارد. من همیشه به عنوان یک تماشاچی به تماشای آن می نشینم، اگر خوب باشد، لذت می برم و اگر بد باشد احساس شرم می کنم و دوست دارم هر چه سریعتر از جمع خارج شوم.
این بازیگر پیشکسوت ادامه داد: در طول تماشای فیلم شین به این فکر می کردم که باید کندی ریتمش تاحدی گرفته شود، اگرچه در آن ماجراهای یک زندگی به نمایش در می آید، اما مخاطب نباید احساس کند که لحظات دیر می گذرد.
وی در مورد چگونگی خلق شخصیت و بازی نقشی که به او سپرده شده بود گفت: این فیلم متن جذابی داشت و شخصیتش برای من ملموس بود و چندان چیز متفاوتی از آنچه در جامعه می بینیم نداشت که نیاز به مطالعه و کنکاش زیادی نداشت.
کزازی هم در ادامه گفت: حضور آقای پاک نیت برای من افتخاری بود و دلم می خواست اکران جشنواره را هم ببینند چرا که ورژن متفاوتی از این نسخه فیلم بود.
کارگردان فیلم شین سپس به وضعیت اکران فیلم اشاره کرد و گفت: بعید می دانم سینما و حتی سبک زندگی در کل، بعد از کرونا شبیه قبل از آن بشود و بعید می دانم دیگر فرصتی پیش بیاید تا در سالن های پر این فیلم را ببینم؛ وضعیت اکران آنلاین هم که مشخص است به محض اینکه اثری در وی او دی ها منتشر می شود یک ساعت بعد، نسخه رایگانش عرضه می شود.
وی ادامه داد: دو سال و نیم پیش فیلم آماده شد و بهترین زمان اکران یعنی نوروز به آن اختصاص داده شد اما به کرونا خورد و من ابتدا ناراحت شدم. اما بعد به این فکر کردم که ما یک اثر هنری می سازیم تا از ما به یادگار بماند و بتواند پیامی را منتقل کند پس همین برایم کافی است.
پول و پارتی ضامن موفقیت در سینما نیست
در ادامه علیرضا برازنده فیلمبردار این اثر سینمایی به روی سن حاضر شد و در مورد تجربه همکاری با کزاری گفت: همیشه سینما برایم یک زیست بوده نه یک کار صرف. تجربه همکاری با میثم کزازی برایم خیلی جذاب بود و همیشه دلتنگش می شوم. از او بسیار آموختم که یک هنرمند مطلع است.
وی افزود: عموما برای من کار تنها یک منبع درآمد نیست. قصه شین را خیلی دوست داشتم. وقتی فیلمنامه را خواندم دیدم لحظاتی دارد که می تواند بیننده را تکان دهد. تا پیش از آن تجربه فیلمبرداری یک اثر در ژانر وحشت را نداشتم و همین برایم بسیار جذاب بود.
این فیلمبردار سینمای ایران در مورد نحوه کارش در پروژه های سینمایی ادامه داد: همزمان با خواندن فیلمنامه یک تجسم و تخیلی برایم ایجاد می کند و معمولا یک حافظه تصویری دارم که از آن در کارها استفاده می کنم. معمولا کارهایی انجام داده ام که در آنها مشارکت بالایی بین من و کارگردان وجود داشته است. برای من سینما همیشه به این شکل بوده که سلایق در کنار هم قرار می گیرد حتی اگر نظرات متفاوتی داشته باشد.
برازنده ادامه داد: سعی می کنم در کنار بازیگران قرار بگیرم و آنها را درک کنم؛ چرا که بازیگر در سینما به کشفی دست پیدا می کند که بر خلاف تئاتر بی واسطه با مخاطب روبرو نمی شود و تنها با صدا پیامش را منتقل نمی کند و هر بیننده ای آزاد نیست که برداشت خودش را از او داشته باشد بلکه در مقابل واسطه ای به نام دوربین قرار می گیرد که خیلی صادق است. به همین دلیل سعی می کنم کاری کنم که بویژه بازیگران جوان و تازه کار در مقابل دوربین احساس بدی نداشته باشند و راحت بتوانند کارشان را انجام دهند. اینقدر با آنها همراه می شوم که یادم می رود پشت دوربین هستم، حتی گاهی با آنها گریه می کنم و حتی فراموش می کنم که دوربین را قطع کنم. حتی این ارتباط حسی به اندازه ای است که وقتی از من می پرسند آن پلان خوب شد یا نه بر اساس احساسم نظر می دهم.
این فیلمبردار که تجربه دستیار کارگردانی و تدریس را هم دارد، در مورد دلیل موفقیتش گفت: من موفقیت در سینما را محصول تلاش می دانم درست مثل یک ورزشکار و قبول ندارم که پول و پارتی می تواند فردی را در سینما نگه دارد اگر چه ممکن است به کسی برای ورود به سینما کمک کند اما ماندگاری هر فرد به میزان تلاشش بستگی دارد.
گله بازیگر پیشکسوت از کتاب نخوانی هنرمندان جوان!
در بخش پایانی گپ و گفت ها در مورد فیلم شین، افسانه ناصری به روی سن دعوت شد و در مورد میثم کزازی گفت: کزازی خیلی همراه و دموکرات است. یادم می آید که برای این فیلم نقشه های زیادی داشتیم. دو سال و نیم گذشته و من از این رنج می برم که چرا این فیلم اینقدر دیر اکران می شود.
وی در مورد نقشش گفت: نقش من چندان سخت و خاص نبود. یک مادر بزرگی بود که دختر و نوشه اش از خارج آمده اند و با پسرش زندگی می کند که بدهی بالا آورده و ... که خلق این شخصیت کار سختی نبود.
کزازی هم در این بخش گفت: حضور بازیگران با تجربه بسیار کمک کننده بود. معمولا در تولید فیلم ها تکلیف نقش های اصلی زود روشن می شود اما نقش های مکمل اگر به درستی انتخاب نشوند در پایان می بینیم که کار درنیامده است. در این کار اگر چه که شاید نقش خانم ناصری یا آقای پاک نیت یک نقش فرعی محسوب شود اما واقعا برخی از سکانس ها را آنها نجات دادند و قصه به کمک همین نقش ها جلو رفته است.
افسانه ناصری در مورد موفقیتش در بازیگری گفت: به نظر من موفقیت در بازیگری ابتدا به ژن و خصلت هایی که از خانواده به ارث می رسد ربط دارد و بعد از آن به میزان مطالعه و تلاشی که می کنیم. من چهار فرزند دارم اما معمولا فیلم میبینم، کتاب می خوانم، آشپزی هم می کنم. زندگی نامه بازیگران، کارگردانان و حتی فیلمبرداران مطرح سینما را می خوانم.
وی افزود: کتاب خواندن یک ضرورت است اما می بینیم نسل جوان دو تا کتاب نمی خوانند یا فیلم نمی بینند و این برایم خیلی تعجب بر انگیز است.
شایان ذکر است شهاب حسینی، جمشید هاشم پور، محمود پاک نیت، غزال نظر، هوشنگ توکلی، سیامک اطلسی، آتش تقی پور، علی شادمان، افسانه ناصری، حسین عابدینی، محمود بصیری، فخرالدین صدیق شریف، ناهید مسلمی، فرزین محدث، مهدی بجستانی،فاطمه شکری،پرویز بزرگی، مهرو تفرشی، علی سجادی، مهرنوش حاجی خانی، تینا اسدی، کوروش دیلمی، بابک حیدری، بازیگران خردسال:حنا مک نلی، امیرعلی حسینی، هستی اسماعیلی و... بازیگران فیلم شین را تشکیل می دهند.