«شوالیه ناموجود»؛ نقد طنز زندگی انسان‌ به قلم نویسنده ایتالیایی

کتاب «شوالیه ناموجود» یکی از سه‌گانه «نیاکان ماه» به قلم ایتالو کالوینو است که با بیانی طنز داستانی خیال‌انگیز از زندگی انسان‌ها در میانه جنگ‌های صلیبی را روایت می‌کند و خواننده را به فکر وا می‌دارد.

به گزارش شیرین طنز، به نقل از ایسنا، کتاب خواندن، علاوه بر سرگرمی، فواید و اثرات زیادی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان کاهش استرس، ارتقاء و بهبود تخیل، مهارت تفکر انتقادی، ارتباطی و نوشتن و… را نام برد. بر این اساس توجه و توصیه به کتاب و کتابخوانی همواره مورد تأکید بوده است. با این وجود انتخاب کتاب مناسب برای مطالعه بسیار حائز اهمیت است و لذا در ادامه به معرفی رمانی خیال‌انگیز که خواننده را به فکر وامی‌دارد، می‌پردازیم.

کتاب «شوالیه ناموجود»، یکی از سه‌گانه‌های کتاب «نیاکان ما» نوشته «ایتالو کالوینو» است. این کتاب داستان یک شوالیه زره‌پوشی را روایت می‌کند که جسم و روح انسانی نداشته و هیچ یک از خصوصیات انسان‌ها مانند گرسنگی، خستگی، تشنگی و عشق را ندارد و لذا این ویژگی او را به شوالیه‌ای منظم و حرفه‌ای مبدل ساخته است. ایتالو در کتاب شوالیه ناموجود، شخصیت‌های داستان را با بیانی طنز مورد تمسخر قرار می‌دهد. رویارویی و تضاد برخوردها و تقابلات شخصیت‌های رمان با شخصیت اصلی داستان با نام «آژیلوف»، فضایی دوست‌داشتنی ایجاد می‌کند که انسان را به فکر وامی‌دارد و سبب می‌شود تا مخاطبان رفتار خود را مورد نقد قرار دهند.

ایتالو کالوینو در این کتاب جنگ‌های صلیبی میان مسلمانان و مسیحیان را به تصویر می‌کشد. او سه‌گانه «ویکنت دو نیم‌شده»، «بارون درخت‌نشین» و «شوالیه ناموجود» را بسیار اغراق‌آمیز و خیال‌پردازانه به رشته تحریر درآورده است. نمادها نقش مهم و مؤثری در هدایت داستان ایفا می‌کنند. به گونه‌ای که حتی لقب «آژیلوف» نیز نمادی است از تناقض میان آنچه باور داریم و آنچه که وجود ندارد.

خرید کتاب شوالیه ناموجود اثر ایتالو کالوینو با تخفیف ویژه

#gallery-1 { margin: auto; } #gallery-1 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-1 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-1 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

نویسنده با بهره‌گیری از قلم خلاقانه و خیال‌برانگیز خود خواننده را جذب داستان کرده و این نوع نگارش اشتیاق و پیگیری مخاطب را به همراه دارد. در واقع ایالو با نوشتن این کتاب نقدی غیرمستقیم را بیان می‌کند. نقد مستقیم در بسیاری از آثار و در قلم بسیاری از نویسندگان دیده می‌شود، در حالی که شیوه نگارش و نقد غیرمستقیم به تبع اثرگذاری بیش‌تری داشته و خواننده را با خود همراه می‌سازد. گویی کالوینو با خلق شخصیت‌های ماورایی که ویژگی‌های مشترک و نزدیکی با انسان‌ها و زندگی دارند، خواننده را در مقام مقایسه و رقابت با شخصیت‌های رمان قرار می‌دهد.

ایتالو شخصیت‌های داستان را به گونه‌ای ایجاد می‌کند که آن‌ها به آمال و آرزو برای مخاطب تبدیل شوند. داستان‌های او قهرمان‌محور نیستند، اما امید و آرزو را در خواننده برمی‌انگیزاند. در واقع نویسنده شخصیتی خلق می‌کند که وجود خارجی نداشته و در کالبد زرهی سفیدرنگ به نقد افراد و زندگی انسان می‌پردازد.

آژیلوف شخصیت اصلی داستان به دلیل شخصیت معتقد و وظیفه‌شناسی که دارد همیشه خشم شوالیه‌های اصیل‌زاده را برمی‌انگیزد، اما جالب این‌جاست که آن‌ها هیچ‌وقت در برابر او قرار نمی‌گیرند، چرا که همین فرد به تنهایی می‌تواند امور سپاه را به نتیجه برساند.

ایتالو کالوینو نویسنده و داستان‌نویس معروف ایتالیایی است که در ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ در کشور کوبا به دنیا آمد. اغلب سبک او را پست‌مدرن و سورئال بیان می‌کنند، اما او با نوشتن سه‌گانه «نیاکان ما» توانایی خود در آفرینش اثری تخیلی را به همگان نشان داد. پدر و مادر ایتالو گیاه‌شناس بودند، بر این اساس همواره در آثار او نشانه‌هایی از طبیعت و گیاهان به چشم می‌خورد.

ایتالو در قرن بیستم میلادی به عنوان یکی از بهترین نویسندگان ایتالیا شناخته شد و سرانجام در ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵ درگذشت. از دیگر آثار او می‌توان به افسانه‌های ایتالیایی، شهرهای نامرئی، مارک و والدو، کمدی‌های کیهانی، مورچه آرژانتینی، سوداگری در ساخت و ساز، کاخ سرنوشت متقاطع، شاه گوش می‌کند، بارون درخت‌نشین، کوره‌راه لانه‌های عنکبوت و… اشاره کرد.

«دنیا در آن روزگار قدیم که داستان من اتفاق می‌افتاد، هنوز پر بود از حوادث پیش‌بینی نشده. بارها اتفاق می‌افتاد که آدم در برابر واژه‌هایی، آگاهی‌هایی و شکل‌هایی قرار می‌گرفت که به هیچ‌وجه با واقعیت مطابقت نداشت. در عوض دنیا پر بود از اشیا، نیروها و افرادی که هیچ چیز حتی یک اسم آن‌ها را از بقیه متمایز نمی‌کرد.

خلاصه دوره‌ای بود که اراده سرسختانه زنده بودن، ردپایی از خود باقی گذاشتن و دست به گریبان شدن با هر چه که وجود داشت بیشتر اوقات به کار نمی‌آمد. حقیقت را بگویم بسیاری از مردم نمی‌دانستند چه بکنند. بعضی‌ها خیلی نادان بودند، خیلی تیره‌روز و بعضی‌ها آن‌قدر مزایا در اختیار داشتند که نیازی به آن احساس نمی‌کردند به نحوی که پاره‌ای از آن‌ها می‌رفتند جایی نامعلوم خودشان را سر به نیست می‌کردند ولی اتفاق هم می‌افتاد که این اراده و این احساس نسبت به خود که بلاتکلیف مانده است به نحوی شتاب بردارد تا به شکل گلوله کوچکی درآید».