شفاآنلاین>سلامت جنسی>همسرمانی هستند که از دخول در واژن ترس دارند در ادامه می‌توانید با روش‌هایی برای رضایت همسر در دخول روابط جنسی تالاب را دنبال نمایید.

به گزارش شفاآنلاین:بسیاری از دختران جوان که تازه ازدواج می‌کنند به دلیل یک ترس ناخوداگاه از رابطه جنسی و از دست دادن بکارت دچار اضطراب و استرس می‌شوند و به همین دلیل در هنگام رابطه جنسی دچار انقباض شدید مجرای تناسلی می‌شوند و برقراری رابطه جنسی و دخول بسیار سخت و حتی غیر ممکن میشود.

ترس یا فوبی جنسی به یک حالت روانی اطلاق میشود که در آن حالت زن و ندرتا” مرد از برقراری ارتباط جنسی یا مقاربت جنسی می‌هراسد.

گاهی اوقات این اختلال یا فوبی به حدی شدید است که مشاهده شده سال‌ها پس از ازدواج هنوز رابطه زناشویی برقرار نمی‌شود «به وفور مشاهده شده است». گاهی اوقات حتی جراحی صورت میگیرد، اما باز این مشکل ارتباط وجود دارد.

بسیاری از اوقات پس از مدتی مردی که همسرش چنین مشکلی دارد نیز دچار مشکل جنسی میگردد. از جمله علل روانی این اختلال خاطرات و تجربیات تلخ گذشته می‌باشد که عبارتند از:

شنیدن خاطرات تلخ دیگران، افسردگی «طبق متداول چنین افرادی افسرده می‌باشند»، مورد هتک حرمت و تجاوز جنسی قرار گرفتن، به تعویق انداختن رابطه زناشویی هنگامی که برقراری ارتباط بلا مانع باشد وغیره.

دلیل درد هنگام نزدیکی

متخصص زنان و زایمان ضمن تشریح علل درد هنگام نزدیکی را عفونت‌های دستگاه تناسلی زنان دانست و گفت: در این خصوص نباید به هیچ عنوان خوددرمانی و استفاده از دارو‌های خودسرانه صورت گیرد.

دکتر شهلا رشیقی گفت:

درد هنگام نزدیکی علل گوناگونی دارد و در بسیاری از اوقات ذاتی است. ضمن اینکه یکسری از بانو‌ها عصبی هستند و به علت مشکلات روحی، روانی از برقراری روابط جنسی نوعی احساس ترس دارند.

وی عنوان کرد:

در اشخاصی که تجربه جنسی کافی ندارند روابط جنسی علاوه بر اینکه برایشان ایده آل و مطلوب نیست بلکه میتواند دردناک هم باشد.

وی یادآورشد:

بنابراین به دلیل ترس امکان دارد عضلات رحم دچار اسپاسم شود و تحریک جنسی در حد کافی صورت نگیرد و بانو ایجاد ترشحات تحریکی جنسی را نداشته باشند. در نتیجه به دلیل عدم لغزندگی واژن، نزدیکی دردناک خواهد بود.

متخصص زنان و زایمان توصیه کرد:

حال با توجه به این مسائل کسب آموزش‌های صحیح درزمینه مسائل جنسی قبل از ازدواج امری ضروری به شمار می‌رود که دست اندکاران مربوطه باید به این نکته به توجه توجه نمایند

استرس در برقراری اولین رابطه

مشکل متعارف دیگر برقراری روابط زناشویی برای اولین بار است که میتواند بسیار استرس زا باشد، بویژه اگر زوج یا زوجه آگاهی چندانی از چگونگی برقراری این روابط نداشته و به میزان کافی آموزش ندیده باشند.

به گفته ایمان نژاد، روابط جنسی اولیه زن و مرد اگر بخوبی انجام شود در استقبال زوجین برای برقراری مجدد این روابط و در نتیجه، داشتن زندگی جنسی رضایت بخش نقش بسزایی دارد.

او بیان میکند: تجربه جنسی ناموفق و استرس زای اولیه میتواند تا سال‌ها بدون آن که دلیل خاص و مشخصی داشته باشد موجب کارکرد بد جنسی زوجین شود؛ بنابراین توصیه میشود در طول مشاوره قبل از ازدواج درباره این مساله بوضوح به زوجین آگاهی داده شود.

یکدیگر را متهم به ناآگاهی نکنید

به گفته یک روانپزشک، اگر زوجین به داشتن رابطه زناشویی تمایل دارند باید با کاهش استرس و فراهم آوردن شرایط محیطی و روانی مناسب برای برقراری رابطه اقدام کنند و هرگز یکی از طرفین، دیگری را برخلاف میلش وادار به این کار نکند یا در صورت ناتوانی در برقراری این روابط یکدیگر را متهم به ناآگاهی نکنند.

زیرا چنین رفتاری موجب سردی و استرس در تمایلات جنسی و مشکلات بعدی میشود. حمایت عاطفی و تلاش برای لذت بردن زن و شوهر از یکدیگر، شرط اصلی موفقیت در تجربه‌های جنسی اولیه است و سایر مهارت‌ها آموختنی است.

فوبی جنسی در ارتباط با مردان به این صورت است که مرد نعوظ خود را که تا قبل از ارتباط کامل است به محض نزدیک شدن به دلایل مختلف از جمله استرس و اضطراب از دست می‌دهد.

متاسفانه استرس زیاد چه به خاطر مسائل کاری و مشکلات خانوادگی و چه به علت خستگی، نداشتن تناسب اندام، ترس از ناتوانی جنسی، رابطه دردناک، هراس از بارداری و ترس از برقراری روابط زناشویی بخصوص در اوایل ازدواج باشد، میتواند آتش شور جنسی را خاموش کند.

این استرس میتواند در هر سنی و برای هر دو جنس رخداد بیفتد، ولی اغلب ابتدای ازدواج و در دوران بارداری و یائسگی زنان و در دوران سالمندی مردان متعارف‌تر است.

امروزه ثابت شده اختلالات اضطرابی با تشدید بسیاری از بیماری‌ها ازجمله بیماری‌های قلبی، دیابت، پرفشاری خون، اختلالات گوارشی و روحی میتواند عملکرد جنسی زن و مرد را مختل کند و باعث زودانزالی، ناتوانی و بی میلی جنسی در مردان و کاهش برانگیختگی و نرسیدن به ارگاسم در زنان شود و می‌توان

گفت استرس و اختلال‌های جنسی بر یکدیگر اثر متقابل دارند. یعنی استرس ممکن است به بروز مشکلات جنسی در فرد بینجامد یا بر عکس مشکلات جنسی به عنوان عاملی اضطراب آفرین بر زندگی فرد سایه بیفکند.

اما باید این واقعیت را پذیرفت که پاسخ افراد به تغییرات زندگی متفاوت است و حتی یک استرس یا مشکل کوچک هم می‌تواند فرد را از چند ساعت تا چند روز درگیر کند و انگیزه و انرژی بدن را برای داشتن یک رابطه زناشویی مطلوب تقلیل دهد.

استرس در روابط عاطفی و زناشویی میتواند باعث شود همسران به جای ارائه رویکرد‌های ارتباطی ـ عاطفی از رویکرد‌های ارتباطی ـ اجتنابی استفاده کنند. گاهی هم زوجین به دلیل علاقه‌ای که به یکدیگر دارند، اجتناب از برقراری رابطه را راه حلی مطمئن برای کاهش بحث‌ها

و نگرانی‌های خود در نظر می‌گیرند و همه‌ی ی توجه و تمرکزشان را بر مسائل دیگر زندگی مانند روابط دوستانه و بین فردی، مسائل کاری و…

معطوف کرده و عملا از پرداختن به روابط زناشویی پرهیز می‌کنند، غافل از اینکه استرس و اضطرابی که آن گونه سرکوب میشود تاثیر‌های مخربی بر عواطف و هیجان‌های بین فردی میگذارد و مشکل را حادتر میکند.

در این شرایط زوجین باید بلافاصله به افراد متخصص مراجعه کنند تا با بررسی و ارزیابی دقیق روابط بین فردی، علل مشکلات زناشویی شناسایی و در نهایت با ارائه درمان‌ها و آموزش‌ها مشکل حل شود.

بسیاری از زوجین به دلیل اینکه در طول رابطه جنسی درک نمیشوند یا ترس از ارضا نشدن یا عدم ارضای طرف مقابل دارند یا اصول و روش‌های رابطه جنسی را نمی‌دانند، دچار اضطراب شده و همین باعث اختلالات جنسی در مرد یا زن میشود.

البته تحقیقات نشان داده است استرس الزاما موجب کاهش میل جنسی نمیشود و درجه آن در زنان و مردان متفاوت است. به طور مثال مردان بهتر از زنان میتوانند بر استرس خود غلبه کنند، ولی زنان در شرایطی که خسته و مضطرب هستند یا آرزو‌ها و تمایلات مختلفشان برآورده نشده است، از نظر جنسی ضعیف می‌شوند

که به توصیه مشاوران سلامت جنسی، مردان باید قبل از برقراری رابطه از نظر عاطفی وقت لازم را برای رفع تنش و آمادگی روحی همسر به کار گیرند چراکه اگر یکی از زوجین در دوران برقراری روابط دچار استرس، فشار و هیجانات منفی باشد هیچ یک از طرفین احساس رضایت نخواهد داشت.

روابط جنسی اولیه زن و مرد اگر بخوبی انجام شود در استقبال زوجین برای برقراری مجدد این روابط و در نتیجه، داشتن زندگی جنسی رضایت بخش نقش بسزایی دارد. سعی کنید دلیل استرس خود را شناخته

و جهت رفع آن قدم به قدم با کمک یک روانشناس عمل نمایید. همسرتان را درک کنید و به نیاز او احترام بگذارید. در روابط عاطفی خود تغییر ایجاد کنید و تلاش مشترکی را برای رفع مشکل آغاز کنید. البته بهترین راه کار برای شما مراجعه به روان درمانگر و درمانگر جنسی است.