شهریار سهرابی در رابطه با اختلال کندن پوست، اظهار کرد: مشخصه این اختلال خراشیدن یا کندن مکرر پوست است که منجر به ضایعات پوستی و اقدامات مکرر برای کاهش یا توقف کندن پوست می‌شود.

وی با بیان اینکه اختلال کندن پوست در زمان شایع‌تر است، افزود: علت اصلی بروز این اختلال مشخص نیست ولی برخی معتقدند تظاهری از خشم وا پس زده به والدین اقتدارگرا باشد یا افراد برای تسکین استرس پوست خود را می‌کنند.

این متخصص با بیان اینکه اختلال کندن پوست با فوت عزیزان، تعارضات زناشویی و بارداری‌های ناخواسته همراه است، تصریح کرد: برخی از بیماران کندن پوست را از بیماری‌های پوستی مانند آکنه شروع می‌کنند و بعد از اینکه آکنه بهبود پیدا کرد، باز هم به کندن پوست ادامه می‌دهند.

روان‌شناس با بیان اینکه صورت شایع‌ترین نقطه بدن برای کندن پوست بوده و سپس پاها، بازوها، دست‌ها، کوتیکول پوست، انگشتان و پوست سر است، گفت: بیماران مبتلا به اختلال کندن پوست، قبل از کندن پوست خود ممکن است احساس تنش داشته و پس از آن احساس تکسین داشته باشند.

سهرابی با بیان اینکه بیماران مبتلا به اختلال کندن پوست پس از احساس تسکین‌ ناشی از کندن پوست، احساس گناه و شرمساری می‌کنند، اظهار کرد: این افراد ممکن است از حضور در اجتماع اجتناب کنند یا برای پنهان کردن نواحی آسیب‌دیده را به نحوی بپوشانند.

وی با بیان اینکه افراد مبتلا به اختلال کندن پوست ممکن است افکار خودکشی در سر داشته باشند یا اقدام به اینکار کنند، افزود: علائم اختلال کندن پوست در طول سیر بیماری فراز و فرود دارد؛ به‌ طور مثال حدود ۴۴ درصد زنان اظهار می‌کنند که میزان کندن پوست با سیکل چرخه قاعدگی ماهیانه آنان توازن دارد.

این متخصص در رابطه با اختلال کندن پوست در معتادان، تصریح کرد: افرادی که موادمخدر از جمله کوکائین یا متامفتامین مصرف می‌کنند، احساس می‌کنند در زیر پوست آنان یک چیزی می‌خزد که به این حالت فورمیکاسیون گفته می‌شود و داشتن این احساس منجر به کندن یا خراشیدن پوست می‌شود.

روان‌شناس در رابطه با روش‌های درمان اختلال کندن پوست، خاطرنشان کرد: درمان این اختلال به صورت همزمان دارو درمانی توسط روانپزشک و روان‌درمانی توسط روان‌شناس انجام می‌شود، بنابراین این افراد هرچه سریع‌تر باید برای درمان خود اقدام کنند.