«امارات متحده عربی» واسطه‌ای برای انتقال کالا‌های تحریمی از پکن به تهران / آثار واقعی عضویت ایران در شانگهای پس از یک سال خود را نشان می‌دهد

گروه بازرگانی بازارنیوز- سعید ترکاشوند؛ «مجید رضا حریری» رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در گفتگو با بازارنیوز به وضعیت تراز تجاری و میزان مبادلات اقتصادی دو کشور ایران و چین در نیمه سال ۱۴۰۰ اشاره و پیرامون این مسئله اظهار کرد: روابط اقتصادی ایران و چین در حوزه صادرات غیر نفتی، کماکان همان روندی را طی می‌کند که در سال‌های گذشته طی کرده، اما با این تفاوت که در این میان برخی از کالا‌ها به دلیل تحریم و محدودیت‌های ناشی از این موضوع، مبدا ارسال آن از چین به امارات متحده عربی انتقال پیدا کرده است.

رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در خصوص این چالش تجاری توضیح داد: در حال حاضر بسیاری از کالا‌های موجود در لیست تحریم، از سوی چین وارد بنادر امارات متحده عربی شده و طرف ایرانی مجبور است آن را از طریق امارات متحده عربی وارد کشور کند؛ در حقیقت و به بیان دیگر اکنون بخش عظیمی از واردات ایران از امارات، شامل کالا‌هایی می‌شود که در حقیقت از سوی چین برای کشورمان فرستاده شده است.

وی خاطر نشان کرد: درحال حاضر آمار دقیقی از تراز تجای ایران و چین در نیمه نخست سال ۱۴۰۰ در اختیار نیست، اما با وجود تمامی مشکلات موجود کماکان چین به عنوان شریک نخست تجاری ایران و مقصد اول صادرات غیر نفتی ایران محسوب می‌شود و این کشور در تجارت خارجی ایران نقش موثری را ایفا می‌کند.

حریری در ادامه به افزایش قیمت مواد اولیه صنعتی صادر شده به چین اشاره و در تشریح این مسئله گفت: درحال حاضر پیشبینی ما این است که حتی اگر حجم صادراتی مواد اولیه صنعتی به سال گذشته تغییری هم نکند، ارزش مالی صادراتی این قبیل محصولات به دلیل برخی از متغییر‌های تولید، بیش از پیش خواهد شد.

رئیس اتاق بازرگانی در خصوص میزان حجم و ارزش رقمی صادرات ایران به چین گفت: میزان تجارت خارجی در ماه‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد و بهتر است برای تشریح این مسئله تا پایان صبر کنیم. در پایان سال می‌توان تجزیه و تحلیل‌هایی مبتنی بر داده‌های سالانه را داشته باشیم چرا که در ماه‌های مختلف امکان افت و خیز در روابط تجاری ایران و چین وجود خواهد داشت؛ اکنون مشکلی که درخصوص واردات وجود دارد این است که به دلیل رونق پسا کرونایی که بعد از یک سال و نیم تا دو سالی که از شیوع کرونا رخ داده است، کانتینر به مقدار کافی برای ارسال محموله به ایران وجود ندارد.

وی تاکید کرد: اکنون به دلیل شلوغی در بنادر چین صادرکننده باید چندین هفته در انتظار کانتینر بماند و پس معطلی چند هفته‌ای کشتیرانی کشور چین کانتینر مورد نیاز را در اختیار تجار می‌گذارد؛ علاوه بر این در برخی از مواقع به دلیل پاره‌ای از محدودیت‌ها بعضی از بنادر چین در قرنطینه قرار می‌گیرند و به همین دلیل نمی‌توان در کوتاه مدت تحلیل و آماری صحیحی ارائه کرد.

این فعال بخش خصوصی با بیان این که میزان درگیری کشور‌های جهان با امواج ویروس کرونا می‌تواند در زمان بندی ترخیص کالا‌ها در بنادر چین تاثیر مهمی دارد گفت: اکنون با توجه به محدودیت و قرنطینه‌هایی که در چین وجود دارد، در برهه زمانی ترخیص کالا‌های ایرانی در بنادر چین با مشکلات زیادی رو به رو شده بود چرا که در آن مقطع میزان درگیری ایران با کرونا بسیار بالا بوده و گمرک چین در این زمینه کمی محتاطانه عمل می‌کرد.

حریری در تشریح بیشتر وضعیت صادرات غیر نفتی ایران به چین گفت: روند صادرات محصولات غیر نفتی ایران به چین و همه کشور‌ها (به جز عراق و افغانستان) اصولا کالای مصرفی خاصی را شامل نمی‌شود و تاکنون ۵۵ درصد آمار صادرات غیر نفتی موجود در گمرک کشور شامل محصولات پتروشیمی و مشتقات نفتی است که همگی در زمره مواد اولیه قرار می‌گیرند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تاکید کرد: شاکله اصلی و به بیانی دیگر ۷۵ تا ۸۰ درصد صادرات غیر نفتی شامل مواد اولیه صنعتی می‌شود که در این میان مواد معدنی، مشتقات نفتی و محصولات پتروشیمی، نقش پررنگی را ایفا می‌کنند. هنوز این ساختار تغییر نکرده و در خصوص چین هم این ساختار کماکان پا برجا است.

وی خاطر نشان کرد: عمده محصول فروخته شده ما به چین شامل محصولات پتروشیمی و مواد معدنی است، اما در کنار آن و در حوزه صادرات محصولات سنتی ایران، زعفران، خشکبار، انواع فرش ماشینی دستباف و ماشینی، گیاهان دارویی از جمله کالا‌هایی هستند که به چین و دیگر کشور‌های جهان صادر می‌شود، اما رقم قابل توجهی را به خود اختصاص نمی‌دهد. علاوه بر این و در خصوص محصولات سنتی، پسته و زعفران نقش مهمی دارند چرا که در سال گذشته و همزمان با سال زراعی پسته ایران، بیش از ۵۰ درصد پسته ایران به مقصد چین بارگیری شد. مضاف بر این بزرگترین بازار موجود برای زعفران و شیلات ایران کشور چین است.

حریری در پاسخ به این سوال که آیا عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های می‌تواند آثار مثبتی را در نیمه دوم سال جاری برای تراز تجاری و وضعیت اقتصادی کشور به ارمغان بیاورد گفت: خیر؛ درحال حاضر و بر اساس سلسله مراتب عضویت در سازمان‌همکاری‌های شانگ‌های دو نوع اثر را می‌توانیم مشاهده کنیم؛ در مرحله نخست، آثار روانی است که می‌توانیم این مسئله را در ماه‌های آینده در روند اقتصادی کشور مشاهده‌کنیم.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین ادامه داد: در مرحله دوم آثار واقعی این عضویت است که باید خاطر نشان کرد که پروسه عضویت کامل ایران در این سازمان منوط بر مبادلات اسنادی است که ایران باید به انجام آن اهتمام بورزد تا لبواند به عضویت کامل این سازمان درآید.

وی در تشریح روند عضویت ایران در سازمان‌همکاری‌های شانگ‌های اظهار کرد: بر اساس تجریه سایر کشور‌هایی مانند هند و پاکستان که از وضعیت عضو ناضر به عضو اصلی درآمدند، این پروسه عضویت یک سال و نیم به طول می‌انجامیدو اکنون ما پیشبینی می‌کنیم که چنین فرایندی برای عضویت کامل ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های بازه زمانی ۶ تا ۹ ماهه را طی می‌کند. در بهترین شرایط عضویت کامل ایران در بهار سال ۱۴۰۱ انجام خواهد شد و با در نظر گرفتن تمامی همه این زوایا، آثار واقعی این عضویت پس از یک سال بر اقتصاد کشور مشخص می‌شود.

این فعال بخش خصوصی با بیان این که تا کنون دولت جدید پیگیری‌های جدی را برای انتقال اسناد مورد نیاز عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های انجام داده است خاطرنشان کرد: اکنون دولت به دنبال آمادگی کامل برای عضویت در این سازمان است و تا زمان آخرین مراحل عضویت، همه پیش زمینه‌های لازم برآورده خواهد شد.

حریری در پایان به وضعیت روانی عضویت ایران در سازمان‌همکاری‌های شانگ‌های و تاثیر آن بر بازار ارز کشور اشاره و پیرامون آن اظهار کرد: بازار ارز کشور تابع مجموعه‌ای ازمولف‌های فنی حوزه پولی و مالی است، اما آنچه که مشخص است این نکته است که بخش اعظمی از اتفاقات بازار ارز ناشی از درآمد‌های ارزی کشور است؛ تا زمانی که این مسئله برطرف نشود نمی‌توان به طور قطع در مورد بازار ارز اظهار نظر کرد، اما یکی از مزایای روانی این عضویت این است که در آینده حضور ایران در بازار کشور‌های عضو این پیمان بیشتر می‌شود و در نتیجه قدرت چانه زنی ایران هم با این کشور‌ها افزایش می‌یابد.

پایان پیام//