موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – چند سالی است که اینتل در زمینه معرفی پردازنده هایی با عملکرد برتر از رقیب اصلی خود یعنی شرکت ای‌ام‌دی عقب مانده است. این در شرایطی است که اپل با معرفی تراشه ام1 در سال 2020 و تراشه های ام1 پرو و ام1 مکس در سال 2021 رقابت را هرچه بیشتر در بازار پردازنده ها داغ کرده است.

اما اینتل با معرفی نسل دوازدهم پردازنده های خود که به نام آلدر لیک (Alder Lake) شناخته می شود، قصد دارد بار دیگر جایگاه برتر در بازار پردازنده های مرکزی از آن خود کند.

پردازنده های 10 نانومتری با طراحی هسته هیبریدی

سه پردازنده جدید اینتل که در بیست و هفتم اکتبر معرفی شدند شامل i9-12900K، i7-12700K و i5-12600K می شوند. همچنین، آنها در مدل های KF نیز در دسترس هستند که تراشه هایی بدون واحد گرافیکی یکپارچه شده محسوب می شوند. تغییر اصلی این پردازنده ها با پردازنده های نسل یازدهم اینتل این است که با استفاده از فناوری 10 نانومتری تولید شده اند.

طراحی جدید هسته هیبریدی یک تغییر چشمگیر دیگر است. از زمان عرضه سری Intel Core، هر پردازنده از هسته های مشابهی استفاده کرده است. اما در نسل دوازدهم، ما با هسته های عملکرد (Performance) و کارایی (Efficiency) مواجه هستیم.

پردازنده های آلدر لیک از هسته های عملکرد (P-Cores) برای اپلیکیشن های اولویت‌دار در حال اجرا در پیش زمینه استفاده می کند، در شرایطی که هسته های کارایی (E-Cores) برای وظایف پس زمینه استفاده می شوند. به عنوان مثال، هنگامی که در حال انجام بازی با رایانه هستید، هسته های عملکرد به گیم رسیدگی خواهند کرد، در شرایطی که هسته های کارایی روی وظایف پس زمینه مانند اپلیکیشن استریم شما کار خواهند کرد.

دوبرابر شدن تعداد هسته ها

گزارش شده بود که اینتل در فناوری 10 نانومتری خود دچار مشکل بوده و دلیل اصلی این که پردازنده های نسل یازدهم هسته های کمتری نسبت به پردازنده های نسل دهم داشتند، همین مساله بوده است. اما به نظر می رسد اینتل مشکلات را حل کرده است.

پردازنده های i9-11900KB، i7-11700B و i5-11500B به ترتیب دارای هشت، هشت، و شش هسته بودند. اما اکنون، نسخه های نسل دوازدهم این پردازنده ها دارای 16، 12 و 10 هسته هستند. این به پردازنده اجازه می دهد تا پردازش های بیشتری را به صورت همزمان انجام دهد.

پیکربندی P-Core و E-Core پردازنده ها نیز رایانه را قادر می سازد تا وظایف را اولویت‌بندی و دسته بندی کند و از این که اپلیکیشن های نیازمند نیروی لازم را دریافت می کنند، اطمینان حاصل شود.

یکپارچه‌سازی فناوری های جدید

جدا از هسته های اضافه و سرعت های بیشتر، تراشه های نسل دوازدهم اینتل از فناوری های جدید پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال، شما می توانید از تراشه های رم DDR5 با سرعت هایی تا 5200 مگاهرتز استفاده کنید.

جدیدترین پردازنده های مرکزی اینتل از فناوری PCI Express 5.0 نیز پشتیبانی می کنند که سرعت بیشتر نسبت به استاندارد فعلی PCIe 4.0 را ارائه می کند. اگرچه در حال حاضر سخت افزار سازگار با PCIe 5.0 چندان در بازار وجود ندارد اما می توان انتظار داشت که نسل آینده کارت های گرافیک و لوازم جانبی دیگر از این فناوری پشتیبانی کنند.

بنچمارک های سریع‌تر

فناوری 10 نانومتری به اینتل اجازه می دهد نیمه رساناهای بیشتری را روی یک پردازنده جای دهد، که موجب عملکرد کاردآمدتر و سریع‌تر آن می شود. بنابر بنچمارک های اینتل، پردازنده i9-12900K می تواند 100 درصد سریع‌تر از پردازنده نسل قبل i9-11900K کار کند. اینتل مدعی است که این پردازنده در گیمینگ از پردازنده رایزن 5950X شرکت ای‌ام‌دی 30 درصد سریع‌تر عمل می کند.

با این وجود، باید منتظر بنچمارک هایی که از سوی منابع شخص سوم قابل اعتماد ارائه می شوند، باقی ماند.

مقایسه قیمت با تراشه های ای‌ام‌دی

از نظر قیمت، پردازنده های جدید اینتل رقابتی هستند.

پردازنده مرکزی رایزن 5 5600X حدود 299 دلار قیمت دارد، در شرایطی که پردازنده اینتل i5-12600K قیمتی 289 دلاری دارد.

پردازنده رایزن 7 5800X حدود 449 دلار است، در مقابل، پردازنده i7-12700K برچسب قیمت 409 دلاری را یدک می کشد.

تنها پردازنده i9-12900K با برچسب قیمت 589 دلاری خود بسیار گران‌تر از رقیبش یعنی پردازنده 549 دلاری رایزن 9 5900X است.

نسل دوازدهم پردازنده های اینتل در برابر سری 5000 رایزن: کدام یک جایگاه نخست را از آن خود می کند؟

روی کاغذ، پردازنده های آلدر لیک اینتل به نظر بسیار بهتر از پردازنده های نسل قبل تایگر لیک این شرکت هستند. آنها هسته ها و قدرت بیشتری نسبت به تراشه های ای‌ام‌دی Zen 3 نیز ارائه می کنند. اما تا زمان عرضه گسترده و استفاده از پردازنده های نسل جدید اینتل نمی توان به طور دقیق درباره آنها اظهار نظر کرد.

اما مهم نیست که بین اینتل، ای‌ام‌دی یا حتی اپل کدام یک جایگاه برتر قدرتمندترین تراشه را به خود اختصاص می دهد. رقابت ایجاد شده بین این شرکت ها به ارائه نوآوری های بیشتر و قیمت های کمتر منجر می شود. زمانی که نبرد بین این شرکت ها جدی‌تر می شود، این مصرف کنندگان هستند که برنده نهایی این نبرد خواهند بود.

منبع: عصرایران