حوا، دختر دانشجوی افغانستانی برای گذراندن وقتش و مشغول نگه داشتن ذهنش، کنار پنجره خانه اش می‌نشیند و کتاب می‌خواند.

به گزارش فرارو، مانند صد‌ها هزار دختر و زن جوان افغان، این دانشجوی ۲۰ ساله ادبیات روسی از زمانی که طالبان قدرت را در اواسط ماه اوت به دست گرفته است اجازه بازگشت به کلاس‌های درس و دانشگاه را نداشته است.

وی مانند بسیاری از همسالانش، آمیزه‌ای از ناامیدی و خشم را احساس می‌کند که آروزهایش برای تحصیل و کار را از بین می‌برد.

حوا می‌گوید ما به دنیا نیامده ایم که در خانه بنشینیم. اگر ما بتوانیم فرزندانمان را پرورش دهیم می‌توانیم خانواده‌ای خوب داشته باشیم، اما در این شرایط من رویاهایم را محقق نمی‌بینم.

طالبان پس از سرنگونی دولت و برپایی امارت اسلامی به دختران و پسران کم سن و سال اجازه داده به مدارس بروند، اما به دختران دبیرستانی و دانشجویان چنین اجازه‌ای نداد.

حوا گفت: وقتی به دانشگاه برویم و شغل داشته باشیم می‌توانیم زندگی خود و خانواده را تامین کنیم، حالا هیچ کاری از دست ما برنمی آید، زیرا آن‌ها (طالبان) می‌گوید که هرچه در ۲۰ سال گذشته درس خوانده ایم، فایده‌ای ندارد.

سحر دختر ۱۷ ساله افغان نیز در خانه گیر کرده است، او می‌خواست مهندس شود، اما حالا باید در خانه بماند. وی می‌گوید: سعی می‌کنیم دروس را در خانه ادامه دهم، اما با این وجود، محیط مدرسه، کلاس، دیدن دوستان و معلمان قابل مقایسه با حضور در خانه نیست.

وی افزود: خیلی دوست دارم به کلاسم برگردم، درس هایم را از سر بگیرم و با همکلاسی‌ها و معلمانم باشم.

وقتی خواهر و برادر کوچکتر سحر به خانه برمی گردند او در انجام تکالیف به آن‌ها کمک می‌کند.