به گزارش بهداشت نیوز، سلول‌های زامبی با افزایش سن متراکم می‌شوند و به سلول‌های مجاور آسیب می‌‌رسانند و باعث بیماری‌های مرتبط با پیری می‌شوند.

این تیم تایید کردند در موش‌هایی که این واکسن به آنها تزریق شده، کاهش سلول‌های زامبی مشاهده شده است.

تورو مینامینو، استاد دانشگاه جونتندو توکیوی ژاپن گفت: «ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که این واکسن برای درمان سفتی عروق، دیابت و سایر بیماری‌های مرتبط با پیری استفاده شود.»

ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که این واکسن برای درمان سفتی عروق، دیابت و سایر بیماری‌های مرتبط با پیری استفاده شود.
تورو مینامینو

استاد دانشگاه جونتندو توکیوی ژاپن

سلول‌های پیر به سلول‌هایی اطلاق می‌شود که تکثیر خود را متوقف کرده‌اند اما نمی‌میرند. آن‌ها با ترشح مواد شیمیایی که باعث التهاب می‌شوند، به سلول‌های سالم مجاور آسیب می‌رسانند. تصور می‌شود که پیری سلولی روند پیری و همچنین بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر و برخی سرطان‌ها را تسریع می‌کند.

این تیم پروتئینی را که در سلول‌های پیر در انسان و موش یافت می‌شود، شناسایی کردند و یک واکسن پپتیدی بر اساس اسید آمنه‌ای که پروتئین را تشکیل می‌دهد، ساختند.

این واکسن بدن را قادر می‌سازد تا پادتن‌هایی ایجاد کند که خود را به سلول‌های پیر می‌چسبانند که از سوی گلبول‌های سفید خون که به پادتن‌ها می‌چسبند حذف می‌شوند. هنگامی که این تیم واکسن را بر روی موش‌های مبتلا به سختی عروق تزریق کردند بسیاری از سلول‌های پیر انباشه شده حذف و نواحی تحت تاثیر بیماری کوچک شدند.

بسیاری از داروهای موجود در بازار برای از بین بردن سلول‌های پیر همان داروهای ضد سرطان هستند که ممکن است عوارض زیادی داشته باشند. به گفته تیم تحقیقاتی ژاپنی، عوارض جانبی واکسن جدید کمتر بوده و اثربخشی آن طولانی‌تر است.

از سوی دیگر در اکتبر گذشته یک تیم بین‌المللی از دانشگاه‌های بریتانیا، اسپانیا، نیجریه و عربستان تحقیقاتی درباره روش دیگری برای مقابله با سلول‌های پیر انجام و نتایج آن را منتشر کردند.

دکتر سالوادور ماسیپ، از دانشگاه لستر که بخشی از این تیم تحقیقاتی بود به یورونیوز گفت: «فرآیند بیولوژیکی پیری بسیار پیچیده است بنابراین بعید است که یک استراتژی به‌طور کامل آن را متوقف یا معکوس کند. با این حال احتمالا راه‌های زیادی برای کاهش سرعت آن وجود دارد و به‌نظر می‌رسد پاکسازی سلول‌های پیر یکی از ساده‌ترین و آسان‌ترین راه‌ها باشد که به‌طور بالقوه موثرتر است.»

با این حال محققان هنوز نمی‌دانند که طول عمر یک موجود زنده چقدر می‌تواند افزایش یابد.

دکتر سالوادور ماسیپ

از دانشگاه لستر

سالوادور ماسیپ تصریح کرد: «این یک سوال بسیار جالب است و ما هنوز درباره آن به توافق نرسیده‌ایم. برخی معتقدند یک محدودیت سفت و سخت برای طول عمر انسان وجود دارد [تقریبا ۱۳۰ سال تخمین فعلی است]، در حالی که برخی دیگر روی کاغذ فکر می‌کنند که جاودانگی امکان‌پذیر باشد.»

وی افزود: «هنوز زود است که بدانیم چقدر می‌توان عمر را افزایش داد و آیا محدودیتی وجود دارد یا خیر.»

با این حال به نظر می‌رسد ممکن است مجبور نباشیم خیلی منتظر پاسخ این سوال بمانیم.

مسیپ گفت: «زمینه تحقیقات ضد پیری بسیار سریع در حال پیشرفت است. در دهه گذشته اکتشافات کلیدی زیادی وجود داشته است.»