پل معلق هوون‌ رینگ؛ اولین فلکه و پل معلق جهان ویژه دوچرخه سواران

این روزها بشر با معضلی به نام آلودگی هوا دست به گریبان است، معضلی که عمدتا شهرهای پر جمعیت را هدف قرار داده است. سوخت‌های فسیلی عامل اصلی این آلودگی به شمار می‌روند، به همین دلیل دولت‌ها درصدد هستند با استفاده از فناوری‌های مدرن، میزان این آلودگی را تا حد امکان کاهش دهند. در این راستا معماری نیز به کمک آمده تا استفاده از وسایل نقلیه پاک را تا حد ممکن ایمن کند. در این مطلب سری به این بخش از معماری می‌زنیم. با ما همراه باشید.

یکی از راه‌کارهای ارائه شده در مورد آلودگی‌های زیست محیطی استفاده از وسائل نقلیه پاک است، روشی که آن گونه که باید، مورد توجه عموم قرار نگرفته است. شاید دوچرخه بارزترین مثال این وسائل باشد که استفاده روزمره از آن علاوه بر کمک به محیط زیست، با وادار کردن بدن به فعالیت فیزیکی، سلامت و نشاط فرد را نیز به دنبال خواهد داشت. در ادامه به سراغ پل معلقی می‌رویم که به همین منظور طراحی و اجرا شده است.

پل معلق هوون‌ رینگ (Hovenring)، اولین فلکه و مسیر دوچرخه سواری معلق جهان به شمار می‌رود. این سازه‌ی جالب که در کشور هلند ساخته شده، دسترسی محلی بین شهر آیندهون (Eindhoven) و بخش‌های حومه‌ی آن یعنی وِلدهون (Veldhoven) و میرهون (Meerhoven) را میسر نموده است. به همین دلیل است که آن را هوون‌ رینگ به معنی “حلقه‌ای از هون‌ها ” می‌نامند.

ایده‌ی اصلی ساخت، آن در سال ۲۰۰۸ و به دنبال افزایش ترافیک در این مسیر به ذهن کارشناسان رسید. در نتیجه تصمیم گرفته شد مسیری مجزا و ایمن برای دوچرخه و موتور سواران مهیا شود.

این اثر معماری توسط گروه مهندسی” Ipv Delft “طراحی و اجرا شده و دارای بخش‌های متعددی است که از آن جمله می‌توان به یک دکل میانی با ارتفاعی در حدود ۷۰ متر، ۲۴ عدد کابل و یک عرشه‌ی مدور پل گونه اشاره کرد که تقریبا از ۱.۰۰۰ تن فولاد ساخته شده است.

کابل‌هایی که به آنها اشاره کردیم، همگی از قسمت دکل به قسمت درونی سکوی مدور متصل شده‌اند، درست در جایی که سکو خود به وزنه‌ی تعادلی مدور(Counterweight) ساخته شده از بتون، اتصال یافته است. این امر کمک می‌کند تا از پیچ خوردن کابل‌ها حول قسمت درونی سکو (قطر این سکو ۷۲ متر است) جلوگیری شود.

برای کمک به تضمین ایستایی و سکون هر چه بیشتر پل، در بخش‌هایی از عرشه‌ از بتون نیز استفاده شده، همچنین پشتیبان‌هایی به شکل حرف M روی زمین و زیر هر ورودی پل قرار داده شده که به پل متصل شده‌اند، بدین صورت شاهد استحکام هر چه بیشتر این پل هستیم.

ساخت هوون‌رینگ در ۱۱ فوریه ۲۰۱۱ آغاز شد و اولین گذرگاه آن درسوم دسامبر همان سال افتتاح گردید؛ اما به فاصله اندکی بعد از گشایش، به دلیل نوسانات غیر قابل پیش بینی و غیر منتظره‌ای که به دلیل وزش باد و ارتعاشات کابل‌ها ایجاد شده بودند ناگزیر بسته شد. پس از مطالعات گسترده‌ای که توسط کارشناسان سازه صورت گرفت، دو نوع ضربه گیر (Damper) و تنظیم کننده جریان هوا با فرکانس‌های بالا و پائین به کابل‌ها متصل شدند تا مشکل نوسانات را حل کنند. پس از رفع این مشکل، پل مجدداً به صورت رسمی در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۲ بازگشایی شد.

اما تکنیک‌های نور پردازی در جلوه‌دهی به سازه‌های امروز نقشی موثر ایفا می‌کنند که در مورد این پل نیز سعی شده این روند به بهترین وجه ممکن انجام شود. نخستین جزء نور دهنده‌ی آن در قسمت عرشه‌ی مدور مرکزی گنجانده شده است. از این رو فاصله‌ی ایجاد شده بین وزنه تعادلی و عرشه مرکزی را با صفحات آلومینیومی، صفحات نیمه شفاف و فراتاب و بخش نور پردازی پر کردند، که در نتیجه آن این قسمت به صورت یک حلقه‌ی روشن و نورانی در شب قابل مشاهده است. این عرشه چراغانی شده و حلقه‌ای نورانی آن، جذابیت و تأثیرگذاری هر چه بیشتر پل را در تاریکی شب تضمین می‌کند.

این اجزاء نورانی همچنین در قسمت نرده و حفاظ پل نیز کار گذاشته شدند، جایی که لامپ‌های LED سکوی پل را چراغانی می‌کردند. سرانجام پروژکتورهایی هم در سطح درونی وزنه تعادلی مدور کار گذاشته شد تا تقاطعی که در قسمت زیرین این پل واقع شده نیز بی نصیب نمانده و چراغانی شود.

در کشور ما نیز تلاش‌هایی در راستای جلب نظر عموم به استفاده از این وسیله صورت گرفته است، از این رو مسیرهای ویژه‌ای برای دوچرخه سواران تعبیه شده تا امنیت بیشتری را برای آنان فراهم کند. از آن جایی که شهرهای بزرگ ایران نیز در شمار آلوده‌ترین شهرهای جهان قرار دارند، امید است که روزی در کشور ما نیز امکانات بیشتری برای استفاده از دوچرخه و برای دوستداران این فعالیت مفرح مهیا شود.