به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا از مجله فار اوت، استنلی کوبریک در کنار چهره‌هایی چون آکیرا کوروساوا، آلفرد هیچکاک و فدریکو فلینی به عنوان یکی از بزرگترین فیلمسازان تاریخ شناخته می‌شود. تاثیری که این کارگردان روی سینمای اواخر قرن بیستم گذاشت، بی‌بدیل است. از تجسم مجدد وحشت معاصر در اقتباس سینمایی از رمان درخشش استیون کینگ تا سوالات وجودی که این کارگردان در فیلم علمی- تخیلی ۲۰۰۱: ادیسه فضایی مطرح کرد، تاثیری که کوبریک روی سینما گذاشت چند ژانر مختلف را در برمی‌گیرد.

کوبریک با ذهنی سینمایی که چون یک سازوکار پیچیده به کمال رسیده بود، به ندرت خطا می‌کرد. این سینماگر برجسته با الهام از تاریخ هنر کلاسیک و ادبیات برخی از بزرگترین فیلم‌های سینما را ساخت.

کارگردان فیلم‌هایی چون چشمان کاملا بسته، لولیتا و پرتقال کوکی، در تلاش مستمر برای ارتقای حرفه خود، بیشتر زمانش را صرف پژوهش‌های گسترده می‌کرد؛ پژوهش‌هایی که شامل تماشای طیف وسیع و متنوعی از فیلم‌هایی از سراسر جهان بودند.

فیلم‌های مورد علاقه این کارگردان فقید آمریکایی آثاری از اینگمار برگمان، اورسون ولز، جان هاستون و چارلی چاپلین را دربرمی‌گیرد. اما آنطور که در کتاب استنلی کوبریک: زندگینامه نوشته جان باکستر آمده، وی در جایی فیلم اینطور چیزها (All that Jazz) به کارگردانی باب فاسی را به عنوان بهترین فیلمی که دیده معرفی کرده است.

این فیلم که در جشنواره فیلم کن ۱۹۸۰ برنده نخل طلا شد و چهار جایزه اسکار گرفت، یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های اواخر دهه ۱۹۷۰ است که تا حدودی داستان زندگی خود کارگردان را روایت می‌کند. روی شایدر، سی.سی.اچ. پاوندر و ان راینکینگ در این موزیکال ۱۲۲ دقیقه‌ای به ایفای نقش پرداختند.