آرزو افشار متولد 29 مرداد 1357 در تهران بازیگر است.

او فارغ التحصیل مقطع فوق لیسانس در رشته کارگردانی از دانشگاه هنر است علاوه بر بازیگری در دانشگاه نیز تدریس میکند، محبوبیت او در سریال اوای باران در نقش همسر شکیب بیشتر شد او حال مادر است، مادری که هنوز ازدواج نکرده است !

چطور بازیگر شدید ؟

در آن سال ها کمند امیرسلیمانی که در شیفت بعد ز ظهر مدرسه ما درس می خواند، در فیلم سینمایی «ترنج» بازی کرده بود که خیلی هم گل کرد و به واسطه توجه ویژه ای که دانش آموزان، مسئولان مدرسه و مردم نسبت به او نشان می دادند، من هم علاقند شدم تا راه او را دنبال کنم .به همین دلیل بعد از پایان دوره دبیرستان تصمیم گرفتم تحصیلاتم در رشته بازیگری را دنبال کنم که خوشبختانه شرایط ادامه تحصیلم فراهمه شد و ضمن تحصیل در دانشگاه در چند آموزشگاه معتبر هم که زیر نظر اساتید خوب بازیگری اداره می شد با الفبای بازیگری و کارگردانی آشنا شدم.

شروع فعالیت حرفه ای

او از سال 72 بازیگری و فعالیت در عرصه تئاتر، تلویزیون و سینما را آغاز کرده و در سال‌های اخیر بسیاری از مردم نقش‌آفرینی او را در سریال آوای باران به خاطر دارند و بازی کوتاه اما درخشان او در نقش شایسته در سریال «همه‌ چیز آنجاست» فراموش‌ نشدنی است

وقتی فهمید فرزند خوانده است

در زندگی با وجود موانع فراوان همیشه پرتلاش ظاهر شده‌اند. خیلی دیر متوجه شدم یک فرزندخوانده هستم و می‌توانم بگویم این تنها وقتی بود که چندین سال، زمان را برایم متوقف کرد. از کار و ادامه تحصیلم دست کشیدم و خیلی به من سخت گذشت. بالاخره با این مساله کنار آمدم. از همان زمان کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست دغدغه جدی زندگی من شدند.

قدر دان مادر خوانده ام هستم

بعد از بازی در سریال آوای باران و شناخته شدنم به عنوان یک بازیگر، در سخت‌ترین شرایط زندگی‌ام، تصمیم گرفتم صادقانه مساله فرزندخوانده بودن خودم را در جامعه عنوان کنم؛ چرا که بعضی از رازپوشی‌ها و کتمان کردن‌ها آزارم می‌ داد

من همیشه قدردان زحمات مادرخوانده‌ام هستم که برایم عزیزتر از تمام مادران دنیا بود. ما سال‌های زیادی را در کنار هم خوش بودیم و با همه وجود دوست‌ شان داشتم

تابستان دو سال گذشته در تئاتر شهر چند نفر از مدیران بهزیستی به تماشای تئاتر آمده بودند. از فرصت استفاده و علاقه خودم را به همکاری با سازمان اعلام کردم. توسط دکتر نصیری به شیرخوارگاه آمنه معرفی شدم و شروع به آموزش تئاتر به کودکان کردم. در تاریخ شش شهریور سال 92 در جشن ماهانه شیرخوارگاه، دختری چند ماهه را دیدم که شباهت فوق‌العاده‌ای به عکس‌های دوران نوزادی من داشت. حس عجیبی در قلبم متولد شد. با همه وجودم عشق را تجربه کردم

من و پارمیدا ماه‌ها و فصل‌ها را در شیرخوارگاه در کنار هم گذراندیم و هر روز به هم وابسته‌تر می‌شدیم. من به دلیل مشکلاتی که داشتم، باوجود میل باطنی‌ام موفق به ازدواج نشدم اما خیلی دوست داشتم مادر شوم و البته بعد از دانستن راز زندگی‌ام دوست داشتم فرزندی را پذیرا شوم. با دکتر منتظر شبر، رئیس شعبه خانواده بهزیستی موضوع را مطرح کردم و از طریق ایشان فهمیدم قانونی برای بانوان بالای 35 سال تصویب شده است. من پیگیر این مساله شدم و آنقدر پافشاری کردم که سعادت داشتن دختر نازنینم، پارمیدا، بعد از 16 ماه تلاش پی‌درپی نصیبم شد

دوست دارم دخترم بازیگر شود. به‌تازگی او یک قسمت از سریال نوروزی شبکه نسیم را همراه خودم بازی کرده است ولی در نهایت آرزویی را که در کودکی‌هایم برای آینده خود داشتم برای او دارم و دلم می‌خواهد یک پزشک متخصص شود. در نهایت دوست دارم به هر آنچه آرزو دارد، برسد و همیشه او را حمایت خواهم کرد. سعی می‌کنم او را طوری تربیت کنم که همواره حامی و مشوق کودکان بی‌سرپرست باشد.