10:I[55593,["/_next/static/chunks/0fae3c0f0997e7bb.js","/_next/static/chunks/0729348afdf1273d.js"],"default"] 11:I[22163,["/_next/static/chunks/0fae3c0f0997e7bb.js","/_next/static/chunks/0729348afdf1273d.js"],"default"] 12:I[76678,["/_next/static/chunks/0fae3c0f0997e7bb.js","/_next/static/chunks/0729348afdf1273d.js"],"Image"] 13:I[74085,["/_next/static/chunks/0fae3c0f0997e7bb.js","/_next/static/chunks/0729348afdf1273d.js"],"default"] 14:T805,

به گزارش بهداشت نیوز، بدن انسان خودبه‌خود آهن تولید نمی‌کند و به همین دلیل بسیار مهم است که آن را از طریق رژیم غذایی روزانه خود دریافت کنیم.

مهم‌ترین منابع غذایی آهن غذاهایی با منشأ حیوانی هستند. انواع گوشت قرمز، گوشت سفید ماکیان (مرغ و پرندگان) و غذاهای دریایی، دارای آهن مشتق از هموگلوبین یا «آهن هم» هستند که نوع بهتری از آهن به‌ حساب آمده و سریع‌تر و بهتر جذب دستگاه گوارش می‌شود.

آهن همچنین در منابع گیاهی مثل عدس، انواع لوبیا، توفو، اسفناج و انواع آجیل یافت می‌شود که دارای نوع دیگری از آهن به نام آهن «غیر هم» هستند که میزان جذب آن در دستگاه گوارش از نوع اول کمتر است.

برای جلوگیری از کمبود آهن در بسیاری از کشورها، ازجمله در ایالات متحده، آهن به‌صورت غنی‌شده به نان‌ها و غلات اضافه می‌شود که بخش مهمی از آهن روزانۀ موردنیاز کودکان و افراد بالغ را تأمین می‌کند.

توصیه می‌شود که، آهن موردنیاز روزانه از یک رژیم مختلط شامل منابع حیوانی، منابع گیاهی و غذاهای غنی‌شده با آهن تأمین شود و تنها به یک نوع از منابع غذایی اتکا نشود. دلیل این امر این است که آهن موجود در منابع گیاهی وقتی به همراه گوشت قرمز یا سفید و ویتامین C مصرف شوند جذب آن افزایش خواهد یافت.