او پس از آوردن یکی از اولین دوربین ها به ایران، با غیرت ستودنی اقدام به عکاسی از اعضای خانواده، خدمتکاران، حیوانات خانگی و حتی خودش کرد. سه عکاس دربار و یک استودیوی عکاسی کاملاً کارآمد، همگی تحت حکومت او تأسیس شدند. سنت فوق العاده غنی عکاسی ایران رونق گرفت.

شادی قدیریان هنرمند تهرانی یکی از بسیاری از عکاسان ایرانی است که همچنان از سنت قوی تصویرسازی که ناصرالدین در ساخت آن کمک کرده است، استفاده می کند. او تنها دانشجوی دانشگاه آزاد بود که با پرتره‌های استودیویی قرن نوزدهم از زنان و مردان دوران قاجار - که تعدادی از آنها در زمان سلطنت او تهیه شده بود - در موزه ملی عکاسی تهران برخورد کرد.

این اثر با پس‌زمینه‌های غنی، نقاشی‌شده و ژست‌های جسورانه‌اش، به قدیریان چسبید و او در نهایت سبک عکاسی را برای پروژه پایان‌نامه‌اش اتخاذ کرد. قدیریان از طریق ایمیل به من گفت: «می‌خواستم تضادها و تضادهای موجود را برای نسل جوان زنان ایرانی نشان دهم، بنابراین قسمت قدیمی عکس‌ها را تجدید کردم و آن را با عناصر زندگی امروزی تلفیق کردم».

محصول نهایی رویکرد قدیریان سریال قاجاریه بود که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت که شامل پرتره‌های استودیویی تاریخی از زنان - که بسیاری از آنها اعضای خانواده یا دوستان هنرمند هستند - با لباس‌هایی به سبک قاجاریه قرن نوزدهم و مجهز به وسایل امروزی.