به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی خانه هنر سپندارمذ، در این نشست که با اجرای شاعر و منتقد آرش نصرت اللهی برگزار شد، لیلا صادقی - شاعر و استاد نشانه‌شناسی دانشگاه -، علی قنبری - شاعر، نویسنده و منتقد - و مظاهر شهامت - شاعر، نویسنده و منتقد - به بررسی جنبه‌های گوناگون شعرهای علیرضا بهنام پرداختند.

در این نشست علیرضا بهنام با خواندن چند شعر از کتاب سخنان خود را آغاز کرد و در ادامه گفت: متاسفانه در سال‌های اخیر حال بسیاری از مردم خوب نیست و اتفاق‌های غم‌انگیزی که افتاده است، در آثار هنری ما خودش را نشان می‌دهد. این کتاب که پیش ‌روی شماست نیز از این قاعده مستثنی نیست و در فرم و محتوا روایتگر همین وضعیت است.

سپس لیلا صادقی با اشاره به تعلق داشتن شعر بهنام به جریان کارگاه دکتر رضا براهنی به ویژگی این شعر اشاره کرد و گفت: در شعر بهنام واحد شعر کلمه است و اسامی خاص و اسامی معنا به عنوان چراغ‌هایی برای شکل گرفتن دریافت‌های معنایی در ذهن مخاطب عمل می‌کنند.

او در ادامه با طرح این پرسش که آیا شعر بهنام توانسته است از جریان شعر کارگاهی فاصله بگیرد؟ گفت: شعرهای بهنام در این دفتر به سمت تلفیق شیوه نگارش کارگاهی با معنابخشی به شیوه سنتی حرکت کرده‌اند و این ویژگی عمده این شعرهاست که آن‌ها را از جریانی که به آن منتسب هستند، جدا می‌کند.

علی قنبری هم در این نشست به بررسی سویه‌های انتقادی شعر بهنام پرداخت و گفت: شعرهای این دفتر در یک پروسه بازیگوشانه حول محور معنا حرکت می‌کنند. در این شعرها که واحد آن‌ها برخلاف نظر خانم صادقی جمله است، جمله‌ها در ارتباط و بی‌ارتباط با یکدیگر به یک فضای معنایی شکل می‌دهند که به فراخور آشنایی مخاطب با این فضای معنایی می‌تواند برای او لذت‌بخش باشد یا نباشد.

قنبری با تاکید بر این نکته که شاعرانی مانند بهنام شاعرِ شاعران هستند، گفت: این شعرها عمدتا برای کسانی که با شعر به شکل حرفه‌ای آشنایی دارند، جالب است و ایجاد لذت می‌کند.

در ادامه جلسه آرش نصرت اللهی با خواندن شعری از مجموعه به ارائه خوانش خود پرداخت و گفت: در شعر «غیاب مظنون به فرار هویت زنانه‌ام» که اولین شعر این مجموعه است تمهیدهای شاعر به سمتی می‌رود که در میانه دو طیف شعر زبان و شعر ساده قرار می‌گیرد و می‌توان بر این نقطه نام شعر سهل و ممتنع را گذاشت.

مظاهر شهامت نیز در سخنان کوتاهی درباره شعرهای بهنام در این دفتر گفت و خاطرنشان کرد: شعر علیرضا بهنام نمونه خوبی از ایجاد فضای چندمعنایی است. این شعر از عنصر طنز و تحریف در جهت ساخت فضای معنایی مورد نظر خود استفاده می‌کند و در این کار موفق است.

در انتهای این نشست فرزاد آبادی، فرشید پارسی‌کیا، فروغ سجادی، مظاهر شهامت، علی قنبری و چند شاعر دیگر حاضر در جلسه به شعرخوانی پرداختند.

حاضران در این نشست در ابتدای سخنان خود مراتب تاسف خود را از مصیبت واردآمده بر مردم آبادان اعلام و ابراز امیدواری کردند که حقوق مردم این شهر تمام و کمال احقاق شود.