بهترین فیلم های ترسناک سال 2022 تا امروز

اما این وسط چند فیلم متوسط و خوب هم بود که می‌شد دیدن آن‌ها را به طرفداران ژانر ترسناک و رازآلود توصیه کرد. چند مورد از این فیلم‌ها علاوه بر کشش داستانی و فضای دلهره‌آور، مضامین خلاقانه‌ای هم دارند که باعث تحسین منتقدان شده است. در اینجا هشت مورد از فیلم‌های خوب ژانر ترسناک را که در نیمۀ اول امسال اکران شده‌اند معرفی کرده‌ایم.

داستان این فیلم در اوایل قرن نوزدهم در یک روستای دورافتاده اتفاق می‌افتد. شخصیت اصلی فیلم یک پزشک آسیب‌شناس به اسم جان مک‌براید است که دربارۀ حملات مرموز و ترسناکی که در این روستا اتفاق افتاده تحقیق می‌کند. مردم دربارۀ حضور موجودات اهریمنی و نفرینی که روستا را فراگرفته حرف می‌زنند. آن چیزی هم که مک‌براید نهایتا کشف می‌کند، دست‌کمی از شایعات پخش شده ندارد. شاید داستان این فیلم تا حدی قابل‌پیش‌بینی باشد، اما تصاویر و فضای آن رازآمیز و دلهره‌آور هستند و شخصیت‌پردازی فیلم از موجود «گرگ‌نما» هم خاص و خلاقانه است.

تینیا دختر ۱۲ ساله‌ای است که یک روز در حال قدم زدن در جنگل یک تخم پرنده پیدا می‌کند و آن را با خود به خانه می‌آورد. تینیا این تخم را در تخت خواب خودش نگه‌داری می‌کند تا اینکه یک روز جوجۀ آن بیرون می‌آید. جوجه‌ای که در واقع یک هیولای بسیار وحشتناک و عجیب و غریب است که هر چقدر هم فیلم جلوتر می‌رود وحشتناک‌تر و عجیب‌تر می‌شود. دوستی و نزدیکی تینیا و این هیولا عاقبت خوشی برای این خانواده نخواهد داشت. منتقدان این فیلم را بسیار پسندیده‌اند و آن را ترکیب موفقی از ژانر ترسناک و نگاه عمیق و روانشناسانه در مورد کودکان به حساب آورده‌اند.

داستان این فیلم دربارۀ زنی به اسم هارپر است که بعد از حادثه‌ای که منجر به مرگ شوهرش می‌شود به یک روستای دورافتاده سفر می‌کند. اما کم کم یک شخص با هویت نامعلوم شروع به تعقیب او و پرسه زدن در اطراف خانۀ او می‌کند. در عین حال هیچ کس در روستا به درستی به هارپر کمک نمی‌کند و همۀ مردان روستا انگار چهره‌های دیگری از همان موجود شرور هستند. بخصوص یک سوم آخر این فیلم یک کابوس واقعی پر از خشونت و وحشت است. منتقدان علاوه بر بازی‌های درخشان فیلم، فضاسازی وهم‌انگیز و نگاه خاص و زنانۀ آن را قابل توجه دانسته‌اند.

داستان این فیلم دربارۀ دختری به اسم نوآ است که به دنبال پیدا کردن یک زوج مناسب برای خودش است. اما تا حالا موفق نشده و همۀ قرار‌هایی که با آدم‌های مختلف داشته به نحوی مایوس‌کننده از آب درآمده‌اند. اما آشنایی او با جوانی به اسم استیو این ماجرا را به سمت و سوی ترسناک و تاریکی می‌برد. آن چیزی که در ابتدا شبیه به یک آشنایی خیلی شاد و موفق است، کم کم برای نوآ تبدیل می‌شود به تلاشی هولناک برای فرار و زنده ماندن. منتقدان بازی‌های درخشان این فیلم را ستایش کرده‌اند و آن را اثر موفقی دانسته‌اند که ترس‌ها و تهدیدات آشنایی و رابطه در دوران مدرن را نشان می‌دهد.

کارگردان این فیلم دیوید کراننبرگ است که بیشتر وقت‌ها در فیلم‌هایش نوعی نگاهی عمیق و فلسفی را با داستان‌های تخیلی در هم می‌آمیزد. داستان این فیلم در زمان آینده اتفاق می‌افتد؛ زمانی که انسان‌ها می‌توانند به راحتی از اندام‌های مصنوعی در بدن خودشان استفاده کنند و پیشرفت‌های پزشکی تقریبا مفهوم «درد» را از بین برده است. در این دنیا یک هنرمند آوانگارد تصمیم گرفته است که بیرون آوردن اندام‌های داخلی بدنش را تبدیل به یک جور نمایش هنری کند. ایدۀ خلاقانۀ این فیلم و ارائۀ یک تصویر تازه و نسبتا کم‌سابقه از ترس و خشونت، «جنایات آینده» را به یکی از فیلم‌های خاص و متفاوت امسال در ژانر ترسناک تبدیل کرده است.

این فیلم دربارۀ دختربچه‌ای است که به همراه خانواده‌اش به تازگی به شهر دیگری نقل مکان کرده‌اند. این دختر در این محل جدید دوستان جدیدی هم پیدا می‌کند؛ آن‌ها هر روز در جنگل با هم بازی می‌کنند. اما کم کم می‌فهمیم که هر کدام از این بچه‌ها یک جور نیروی عجیب و غریب و مرموز دارد که می‌تواند با استفاده از آن به دیگران آسیب بزند. هر چقدر که فیلم جلوتر می‌رود، بازی‌های کودکانۀ این چند نفر بیشتر به نوعی شرارت اهریمنی شبیه می‌شود. نکتۀ درخشان این فیلم بازی‌های خیره‌کننده‌ای است که از بازیگران خردسال آن گرفته شده است. به علاوه، این فیلم توانسته است دنیای معصومانۀ کودکان را به بستری برای ایجاد عمیق‌ترین ترس‌ها تبدیل کند.

داستان این فیلم در قرن نوزدهم و در مقدونیه اتفاق می‌افتد. دختری جوان توسط یک روح باستانی ربوده و به یک جادوگر تبدیل می‌شود. حالا این جادوگر جوان کنجکاو است که بداند زندگی کردن به عنوان یک انسان چه احساسی دارد. او یک کشاورز را می‌کشد و در قالب بدن او زندگی را ادامه می‌دهد. این تجربه برای جادوگر لذتبخش است و همین باعث می‌شود که او بخواهد این کار را تکرار کند و زندگی انسانی را از منظر بدن‌های مختلف تجربه کند. نکتۀ بخصوصی که در این فیلم باعث تحسین منتقدان شده است، مضمون عمیقی است که در ضمن یک داستان ترسناک ارائه شده؛ این فیلم مثل کاوشی دربارۀ معنای انسان بودن، زندگی و مرگ است.