زالاوا را چرا در سینما ببینیم؟ به دلیل دوستی من با کارگردان یا لذت سینما ؟

عصر ایران ؛ کاوه معین‌فر - از روز گذشته فیلم زالاوا ساخته ارسلان امیری در سینماهای کشور اکران شده است ، زالاوا یک پیشنهاد جذاب برای فیلم دیدن در سینماست.

همین ابتدا امر تکلیف خودم و خواننده این سطور را روشن کنم که ارسلان امیری دوست من است ولی این نوشته به دلیل دوستی با ارسلان نیست .( ارسلان بنده خدا روحش هم از این خبر ندارد که من درباره زالاوا می‌نویسم) . (ایموجی تاکید)

این نوشته همچنین یک بخشی از فعالیت تبلیغاتی گروه سازنده و یا پخش کننده فیلم نیست، یعنی صاف و ساده‌اش برای این نوشته تراکنشی کارت به کارتی صورت نگرفته است. (ایموجی تعجب) متاسفانه این قضیه در این روزگار باب شده که صاحبان برخی فیلم‌ها و سریال‌ها برای نقد یا یادداشتی درباره آثارشان ‌از این تمهید استفاده می‌کنند. (ایموجی تاسف)

این نوشته نه نقد فیلم است و نه ریویو یا هرچی ... بیشتر یک پیشنهاد است، بدون لو رفتن قصه.

طبیعتا همه می‌دانید که در این چند سال اخیر، با رونق گرفتن فیلم دیدن از طریق پلتفرم‌های اینترنتی، انگیزه به سینما رفتن در میان مخاطبان کم شده است. شیوع کرونا و همزمان با آن مشکلات اقتصادی هم مانند تیر خلاصی بود بر پیکره سینما و بالطبع رسم پسندیده و جذاب سینما رفتن و فیلم را در سالن سینما دیدن. البته نه فقط در ایران بلکه در همه جای دنیا این اتفاق رخ داد ولی در ایران حادتر و شدیدتر.

مخاطب امروزی حق دارد از خودش بپرسد این فیلم چه دارد که من برای دیدن آن باید به سینما بروم؟ (ایموجی تفکر و شک)

در سینما همه چیز براین اساس است: کشمکش و درگیری مخاطب با آنچه که بر روی پرده اتفاق می‌افتد. زالاوا از این حیث یک تجربه خاص و یا حتی ناب است که نمونه‌اش را در این سالهای اخیر سینمای ایران کمتر دیده‌ایم.

مخاطب همزمان با چندین ابرموضوع ابد و ازلی بشری دست و پنجه نرم می‌کند، از خرافه و ترس گرفته تا عشق و جنایت. از پرسش حقیقت چیست گرفته تا سیلی نقد واقعیت.

محل داستان فیلم یک روستای خیالی در کردستان است، اما اتفاقات آن بر اساس چند روایت واقعی رخ داده در گذشته و ترکیب آن با رویاپردازی نویسندگان فیلمنامه است. قصه زالاوا در اواخر دهه ۱۳۵۰ خورشیدی روی می‌دهد و راوی اتفاقی است که باعث ترس مردم شده و رئیس پاسگاه تلاش می‌کند تا امنیت را به روستا بازگرداند.

در زمان نگاه کردن فیلم، هر آن با خود فکر می‌کنی که این اتفاقات احتمالا به دلیل ترس، باور خرافی، عشق، منفعت طلبی شخصی، دست‌های پشت پرده و ... است و باز به همین فکرهای خودت شک می‌کنی؟! این چند وجهی بودن یک مزیت بزرگ فیلم زالاوا است.

فیلم از منظر تصویر (فیلمبرداری، طراحی صحنه، لباس، گریم) ، صدا (دیالوگ‌ها، موسیقی، افکت و صداسازی و ...) ، مونتاژ (ریتم، تمپو و ...) ، استفاده از جلوه‌های بصری و ... واقعا یک دستاورد استاندارد برای سینمای ایران و تمام گروه سازنده فیلم محسوب می‌شود. (ایموجی تشویق)

زالاوا فیلم پربازیگری است و جدا از نقش‌های اصلی بازیگران نقش‌های مکمل زیادی دارد و آنچه که واقعا قابل تحسین است بازی باورپذیر و به اندازه تمام بازیگران فیلم است. نوید پورفرج عالی است و هدی زین العابدین و پوریا رحیمی‌سام علاوه بر نقش آفرینی درست، اگرچه خودشان کُرد زبان نیستند اما بسیار خوب از عهده چالش کُردی حرف زدن برآمده‌اند. (ایموجی حیرت)

یکی دیگر از حسن‌های زالاوا استفاده از بازیگران توانای تئاتر، سینما و تلویزیون کردستان و کرمانشاه است که در نقش‌های خود می‌درخشند. (ایموجی تحسین)

این روزها، برخی فیلم‌ها به گونه‌ای است که هیچ فرقی ندارد آن را در سینما ببینی یا در تلویزیون خانه یا حتی در صفحه نمایش تلفن همراهت. ولی اگر اهل فیلم دیدن هستید، اگر مشکلات، گرفتاری‌ها و ... رمقی برایتان باقی گذاشته است، توصیه می‌کنم زالاوا را در سینما ببینید.

حالا چرا این فیلم در سینما؟ چون زالاوا فیلم پرده بزرگ است، قصه، فضا و احساس زالاوا، در آن سالن تاریک تجربه‌ای را برایت رقم خواهد زد که مختص به آنجاست.

زالاوا فیلمِ دیدن با جمع است، فیلم همزمان شدن و کنار هم قرار گرفتن صدای نفس‌ها، حسرت‌ها، خنده‌ها و پوزخندهاست. فیلم شنیدن آهی است که در آن سالن تاریک لحظه‌ای، از سینه‌ای، به هوا شلیک می‌شود و تو یک لحظه شک کنی این آه من بود یا دیگری؟

نمی‌دانم ، حال شاید از خود بپرسید واقعا زالاوا در حد این همه تعریف و تمجید است؟ (ایموجی پرسش) جواب ساده است اگر در این اندازه نبود اصلا این نوشته وجود نداشت و کسی را تشویق به دیدن آن نمی‌کردم، حتی اگر کارگردانش دوستم بود. (ایموجی کلاه از سر برداشتن به احترام سازندگان زالاوا).

حرف آخر: حالا اگر در سینما هم به هر دلیلی ندیدید بعدا حتما ببینید.

پی نوشت: زالاوا در جشنواره‌های زیادی شرکت کرده و جوایز معتبری هم دریافت کرده است من جمله: جایزه بزرگ بهترین فیلم بخش هفته منتقدان جشنواره فیلم ونیز سال 1400 و جایزه منتقدان بین المللی (فیپرشی) تمام بخش‌های هفتاد و هشتمین دوره جشنواره ونیز 1400 و ...

پیشنهاد ؛ این مطالب را هم بخوانید:

1 ورایتی: فیلم «زالاوا» استعاره ای از شرایط کنونی دنیاست

2 جایزه بزرگ هفته منتقدان ونیز و جایزه فیپرشی برای «زالاوا»