روستاهای شهرکرد ( معرفی 28 روستای شهرکرد )

روستاهای شهرکرد را در این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد. در ابتدا با شهرستان شهرکرد و سپس با ۲۸ روستای شهرکرد آشنا خواهیم شد. شهرستان شهرکرد یکی از شهرستان‌های استان چهارمحال و بختیاری است که با نزدیک به ۲۰۰۶ کیلومتر مربع گستردگی، بالغ بر ۱۲٪ از کل مساحت چهارمحال و بختیاری را تشکیل داده‌است.مرکز این شهرستان، شهر شهرکرد است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ خورشیدی، شهرستان شهرکرد دارای ۲۸۳۲۱۰ نفر جمعیت می‌باشد؛ که از این تعداد ۲۵۳۶۲۹ نفر در نقاط شهری و ۲۹۵۸۱ نفر نیزدر نقاط روستایی ساکن هستند. شهرکرد، هفشجان و فرخ‌شهر از شهرهای مهم این شهرستان می‌باشند.

موقعیت جغرافیایی

این شهرستان در طول شرقی ۴۹ درجه و ۲۲ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۴۹ دقیقه و از نظر عرض جغرافیایی در عرض شمالی ۳۲ درجه و ۲۰ دقیقه تا ۳۳ درجه و ۳۱ دقیقه قرار گرفته‌است. به لحاظ وضعیت توپوگرافی این شهرستان در بخش شرقی سلسله جبال زاگرس و در حاشیه گسل زاگرس قرار گرفته و مهم‌ترین ارتفاعات آن کوه جهان بین است که با ارتفاع بیش از ۳۳۰۰ متر آن را پوشانیده‌است.این شهرستان در قسمت شمالشرقی استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته‌است. شهرستان شهرکرد از شمال به شهرستان‌های سامان و بِن، از شرق به استان اصفهان، از غرب به شهرستان فارسان و از جنوب به شهرستان‌های بروجن و کیار محدود می‌گردد. فواصل بین رشته کوه‌ها را دشتهای وسیعی فرا گرفته‌است از عمده‌ترین دشتهای منطقه می‌توان به دشت شهرکرد و دشت بن اشاره نمود.

تقسیمات سیاسی

بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی استان تا پایان سال ۱۳۹۳ شهرستان شهرکرد دارای ۳ بخش، ۸ شهر و ۶ دهستان بوده‌است.

زبان

شهرستان شهرکرد دارای سه گویش فارسی، ترکی قشقایی و لری بختیاری می باشد که در مناطقی همچون شهرکرد ، هفشجان‌‌ و فرخ‌شهر مردم به فارسی لهجه دار تکلم می‌نمایند و در برخی از مناطق همچون شهرکیان ، طاقانک و سودجان مردم به زبان ترکی قشقایی و در برخی مناطق دیگر همچون سورشجان مردم به گویش بختیاری آمیخته با فارسی محلی تکلم می‌نمایند. در شهر شهرکرد به عنوان مرکز شهرستان به علت گسترش صنایع و توسعه شهری در نیم قرن اخیر و به تبع آن مهاجرت به مرکز استان، ترکیبی از همه قومیت‌های استان حضور دارند.لازم بذکر است که نواحی شرقی استان چهارمحال و بختیاری شامل شهرستان‌های شهرکرد و بروجن از دیرباز سکونت گاه گروه‌هایی از ارامنه بوده‌است. هر چند در دهه‌های اخیر تعداد بسیاری از ارامنه چهارمحال به اصفهان مهاجرت کردند.

آثار تاریخی

تپه اسکندری و تپه‌های اطراف آن
تپه اسکندری اولین، کهن‌ترین و بزرگ‌ترین اثر ملی استان چهارمحال و بختیاری، مربوط به دوران پیش از تاریخ است و در شهر هفشجان واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. قدمت این دولت شهر تاریخی به ۹۰۰۰ سال قبل برمی‌گردد و جزو اولین سکونتگاه‌های دوره نوسنگی محسوب می‌گردد. وجود سفالینه‌های پیش از تاریخ و وفور ابزار سنگی همچون فِلینت و اُبسیدین از استقرار این مکان از هزاره هفتم قبل از میلاد خبر می‌دهد و بیانگر توالی تمدنی منطقه است.

تپه شهر کهنه
تپه شهر کهنه مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان شهرکرد، شمال باختری هفشجان واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

کتیبه گر نوشته هفشجان
کتیبه گر نوشته هفشجان کهن‌ترین کتیبه استان چهارمحال و بختیاری مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد و ۶۰۰۰ سال پیش است و در هفشجان، کوه جهان بین شهرستان شهرکرد واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۹۹۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. در کنار این کتیبه که بر دیوارهٔ صخره‌ای و صیقلی کوه جهان بین در حومه شهر هفشجان شهرکرد ایجاد شده‌است، بقایای راهی سنگ چین وجود دارد که به گفته کارشناسان، احتمالاً بقایای اولین مسیر ارتباطی برای انتقال فرهنگ و تمدن شوش و دشت خوزستان به محیط تمدن تابستانی اسکندری هفشجان بوده‌است. به عبارت دیگر در گذشته شاهراه خوزستان به اصفهان یا همان راه دسپارت (دزپارت) از هفشجان که مرکزیت مطلق منطقه بوده، عبور می‌کرده‌است. اما متأسفانه امروزه هنوز حریم حفاظتی کتیبه گر نوشته و حداقل ایجاد سقف بروی آن برای جلوگیری از فرسایش تدریجی توسط برف و باران توسط هیچ‌یک از سازمان‌های استان انجام نپذیرفته‌است و این اثر ۶۰۰۰ ساله را که قدیمی‌ترین کتیبه استان است را در معرض نابودی تدریجی قرار داده‌اند.

گورگای تپه شهرکیان
محوطه باستان شناختی گورگای تپه (تپه شهر کهنه) درتاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شماره ۸۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده‌است. گورگای تپه در شمال شهرکیان و در مجاورت جاده شهرکیان-شهرکرد قرار دارد و پیشینه این محوطه متعلق به دوره پیش از تاریخ و خصوصاً دوره نوسنگی به بعد است. آثار ۷۰۰۰ ساله این تپه بیانگر قدمت فراوان و اهمیت ثبت ملی این تپه می‌باشد. این تپه باستانی برای اولین بار در سال ۱۳۵۶ خورشیدی توسط آلن زاگارل، باستان‌شناس آلمانی، مورد بررسی و گمانه زنی باستان شناختی قرار گرفت.

تپه سراب (گنبدک) شهرکیان
مدیر کل میراث فرهنگی گفت : تپه سراب شهرکیان، مهم ترین سایت دوره نوسنگی در زاگرس جنوبی و قدیمی ‏ترین سکونت‏گاه‏ انسانى در استان چهارمحال و بختیارى است. تپه سراب با قدمت ۱۰۰۰۰ ساله مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شمال شهرکیان واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۹ آذر ۱۳۸۹ با شمارهٔ ثبت۲۹۰۷۸به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

قلعه چالشتر
قلعه چالشتر مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان شهرکرد، شهر چالشتر واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۰۱ و همچنین در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شماره ثبت ثبت ۲۹۲۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

مسجدجامع محبعلی بیگ شهرکیان
مسجدجامع محب علی بیگ مربوط به دوره افشار است و در مرکز شهرکیان واقع شده و در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است، این اثر توسط محبعلی بیگ یعنی سردار بزرگ نادرشاه افشار تاسیس گردید.

جاذبه‌های گردشگری

گردشگاه چشمه‌زنه
گردشگاه چشمه زنه هفشجان در دامنه رشته کوه جهان بین و ۲ کیلومتری هفشجان و ۲۰ کیلومتری شهرکرد واقع شده‌است. در روز طبیعت هرسال بیش از ۱۰ هزار نفر از گردشگاه چشمه زنه و طبیعت زیبای آن دیدن می‌کنند.این گردشگاه در غرب هفشجان و ۲۰ کیلومتری جنوب غربی شهرکرد می‌باشد. این گردشگاه از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری نزدیک به شهرکرد مرکز کنونی استان چهارمحال و بختیاری است و آب معدنی و لاله‌های واژگون آن از مهم‌ترین ویژگی‌های آن می‌باشد. به منظور تأمین بخشی از آب کشاورزی دشت هفشجان، سدی در ۲۰ کیلومتری جنوب شهرکرد و شمال کوه جهان بین و ۳ کیلومتری شهر هفشجان بر روی این چشمه احداث شده‌است. این سد خاکی با هسته رسی، دارای مخزنی به حجم ۱/۳ میلیون مترمکعب می‌باشد. طول تاج سد ۴۱۰ متر و عرض تاج آن ۸ متر و ارتفاع از روی پی در عمیق‌ترین ناحیه ۴۲ متر است. در وجه تسمیه نام چشمه زنه باید توجه داشت که نام زنه به علت زایش چشمه‌ای جوشان در کوه جهان بین هفشجان می‌باشد.

کوه جهان‌بین
کوه جهان‌بین در غرب شهر هفشجان در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. این کوه یکی از کوه‌های رشته کوه زاگرس است. کوه جهان بین به طول ۳۰ کیلومتر از جنوب روستای شمس‌آباد شروع و تا غرب روستای مصطفی آباد در حومه شهر هفشجان امتداد دارد. بلندترین قلل آن به نام‌های دالانک با ۳۳۴۲ متر، هفشجان با ۳۳۱۵ متر و شمس‌آباد با ۳۱۳۸ متر ارتفاع می‌باشد.

رشته کوه جهان بین در حومه شهرکرد قرار دارد. چون از فراز قله دالانک، مرتفع‌ترین قله رشته جهان بین، منطقه عظیمی شامل شهرکرد و شهرهای نجف‌آباد و اصفهان کاملاً دیده می‌شود به همین مناسبت به آن نام جهان بین داده‌اند. کوه جهان‌بین بهترین انتخاب برای صعودهای یک روزه در شهرستان شهرکرد می‌باشد. این کوه دارای جاذبه‌های طبیعی فراوانی است که از آن جمله می‌توان به گردشگاه و سد چشمه زنه، چشمه حسن، چشمه شعبان و وقت و ساعت و نیز منطقه یورتیچه جهان‌بین اشاره کرد که در اواسط بهار مملو از لاله‌های واژگون می‌باشد.

غار جهان‌بین
غار جهان‌بین در دامنه کوه جهان‌بین و در غرب شهر هفشجان و ۲۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. این غار با بیش از ۱۴۰ متر عمق و متراژ عمودی عمیق‌ترین چاه غار طبیعی کشف شده در ایران محسوب می‌گردد.

قلعه چالشتر
قلعه سورک
امامزاده عزیزالله شهرکیان
امامزاده دستگرد
تنگ صیاد
پارک قزلحصار شهرکیان
پارک سرچشمه فرخشهر

سوغات شهرکرد

شهرکرد دارای صنایع دستی بسیار است. اقتصاد سنتی شهرکرد مبتنی بر قالی‌بافی، نمد‌مالی، گیوه‌دوزی و کوره‌های آجرپزی است که امروزه با توجه به صنعتی‌تر شدن جامعه از اهمیت آن کاسته شده است. در حال حاضر صنایع بزرگ و کارخانه‌های مهمی مثل کارخانه فولاد، سیمان، نساجی، صنایع شیر و لبنی و لوازم‌خانگی در نزدیکی شهرکرد واقع شده‌اند که عده زیادی از ساکنان شهرکرد و حومه در آن‌ها مشغول به کار هستند. این موارد مربوط به شهر شهرکرد است. قسمت های بختیاری‌نشین استان چهارمحال و بختیاری اقتصاد مبتنی بر کشاورزی، دامپروری و فرش بافی دارند. گیوه‌بافی یکی دیگر از صنایع دستی شهرکرد از قدیم تاکنون بوده، زیبایی این نوع پاپوش سبب شده است که به‌عنوان صنایع دستی شهر به قصد سوغات و هدیه خریداری شود.
سوغات اصلی شهر اغلب لبنیات و عسل، بادام و گز است. مسافرانی که به شهرکرد سفر می‌کنند با خود بادام، قراقوروت ترش و کشک و گز شیرین این شهر را به سوغات می‌برند.

غذاهای محلی

متداول‌ترین غذا در این خطه انواع کباب گوشت است که نوع خاصی از آن به کباب بختیاری شهرت دارد و در بین گردشگران از محبوبیت زیادی برخوردار است. کباب بختیاری از فیله گوسفند، سینه مرغ، فلفل دلمه‌ای، پیاز متوسط، روغن زیتون، پودر سیر و زعفران روی آتش پخته می‌شود و بسیار لذیذ است. آبگوشت، دمپخت، آش دوغ، کاله جوش و نان‌شیرمال از دیگر غذاهای محلی شهرکرد هستند.

روستاهای شهرکرد

روستای ارجنک

ارجنک روستایی است از روستاهای شهرکرد که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.وجه تسمیه ارجنک به خاطر وجود جنگلهای زیبایی از درختچه‌های ارجن (ارژن) بوده که به معنای ارجن کوچک می‌باشد و بر روی کوه‌های ارجنک می‌رویند. این درختچه‌ها در اوایل اردیبهشت شکوفه می‌زنند و بوی مطبوعی در کوهستان می‌پراکنند که بو و منظره آن هر بیننده ای را مدهوش می‌کند. قدمت این روستا به زمان نادر شاه افشار بازمی‌گردد. ارجنک در ابتدا به صورت قلعه ای برای دامداری بوده است که دو درب ورودی و چهار برج داشته است.این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۵۱ نفر بوده‌است . این روستا دارای دوچشمه معروف بنام چشمه خان و قره کاهریز می باشد که البته قره کاه ریز بصورت قنات می باشد .
زبان مردمان این روستا فارس می باشد، شغل اصلی مردمان روستا کشاورزی و دامداری است.با توجه به اینکه شهرکرد نزدیکترین مرکز استان به این روستا است(حدود ۱۵ دقیقه با خودرو) و این شهر در اکثر روزهای سال سردترین نقطه کشور و بنوعی بام ایران محسوب می گردد، جالب است بدانید در اکثر مواقع روستای ارجنک حداقل دو تا سه درجه سانتیگراد سرد تر از شهرکرد است.

روستای اسدآباد

اسدآباد (شهرکرد)، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.مردم این روستا ترک قشقایی و فارس هستند.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶۰۷ نفر بوده‌است.

روستای اشکفتک

اشکفتک، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.دهخدا در ذیل عنوان اشکفتک آورده است: اشکفتک. [ اِ ک َ ت َ ] (اِخ) دهی است از دهستان لار بخش حومهٔ شهرستان شهرکرد واقع در ۷هزارگزی باختر شهرکرد که در محلی کوهستانی و معتدل واقع است و سکنهٔ آن ۱۳۴۷تن می‌باشد. مذهب اهالی شیعه و زبان آنان فارسی – ترکی است. آب آن از قنات تأمین می‌شود و محصولات آن عبارت است از: غلات و کشمش. شغل اهالی زراعت و گله داری وصنایع دستی زنان قالی بافی است. راه شوسه دارد. در این آبادی خانه‌هایی از سنگ در کوه ساخته شده که اشکفتک نامیده می‌شود.این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۸۹۱ نفر (۱۰۱۴ خانوار) بوده‌است.

روستای آق‌بلاغ

آق‌بلاغ روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.محصول انگور این روستا به علت طعم و شیرینی خاص اش در منطقه معروف است.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۰۸ نفر بوده‌است.یکی از بهترین مکان ها برای رصد ستارگان با کمترین میزان نور محیطی می باشد.

روستای اوچ بغاز

اوچ بغاز، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در دهستان مرغملک قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۳۹ نفر بوده‌است.

روستای ایرانچه

ایرانچه، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد ، بخش فرخ شهر که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.این روستا در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی توسط ملا محمد علی ایرانی کدخدای روستای دهنو با احداث قلعه ای در دشتی به نام ایران بنیان نهاده شد.این روستا در دهستان دستگرد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۳۴ نفر بوده‌است.رشد جمعیت روستا به دلیل مهاجرت منفی است.

روستای بهرام‌آباد

بهرام‌آباد، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در جنوب شهرکیان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران جمعیت روستا در سال ۱۳۹۵ به تعداد ۱۹۶۲ نفر بوده است.

روستای پیربلوط

پیربلوط، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۱۶ نفر بوده‌است.مردم این روستا از نژاد ایل قشقایی می‌باشند و به زبان ترکی قشقایی صحبت می‌کنند.

روستای خلیل‌آباد خاکی

روستای خلیل آباد خاکی در ۴۵ کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال بختیاری قراردارد. این روستا در بخش لاران قرار دارد.ساکنین اصلی خاکی از طایفه بختیاروند بلیوند می‌باشند که به علت محدودیت‌های درآمد اکثراً به استان اصفهان و در شهرستان لنجان مهاجرت نموده‌اند.این روستا از طبیعت بسیار زیبا و بکری برخوردار می‌باشد . چشمه‌های آب طبیعی با خلوص کیفیت بسیار زیاد و کوهستان بکر از شاخصه‌های عمده این روستا می‌باشد . لغت نامه دهخدا روستای خلیل آباد خاکی را چنین معرفی می‌کند.

روستای خیرآباد

خیرآباد، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است.شغل اکثر مردم روستا پیمانکاری راه و ساختمان می‌باشد و بقیه هم مشغول کارهای کشاورزی و دامداری می باشند. قدمت تاریخی روستا با توجه به اثار کشف شده در روستا به بیش از دو هزار می رسد.این روستا در جنوب شهرکیان قرار دارد و فاصله روستا با شهرکرد حدود ۱۸ کیلومتر میباشد. جمعیت روستای خیراباد به دلیل مهاجرت به شهرهای مجاور با افت رو به رو شده بود که به تازگی شاهد بازگشت قابل توجه مهاجران شده‌است.این روستا در بخش فرخشهر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۷۹ نفر بوده‌است.

روستای دستگرد امامزاده

دستگرد امامزاده، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است. این روستا در ۲۵ کیلومتری شهرکرد و ۱۰ کیلومتری فرخشهر قرار دارد.روستای دستگرد امامزاده از روستاهای تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است. بناهای قدیمی از قبیل امامزاده، مسجد، قلعه، حمام و چندین اثر دیگر در پیرامون آن، نشانگر قدمت طولانی آن است. برخی از آثار موجود در روستا به دوره صفویه و برخی دیگر به دوره قاجاریه تعلق دارد. مردم روستای دستگرد امامزاده به زبان فارسی سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهبی شیعه جعفری هستند. وجه تسمیه دستگرد امامزاده: دستگرد امامزاده در ابتداء مکانی موسوم و معروف به مدار از توابع عراق عجم نامیده میشده‌ است که بعداً به دستگرد موسوم و معروف شده. البته در زمان‌های گذشته و طبق مدارک و اسناد قدیمی به دلیل تداخل زبان عربی به زبان فارسی، از دستگرد به دستجرد و به دلیل واقع شدن امامزاده واجب التعظیم و منور به دستجرد امامزاده نیز موسوم بوده است.براساس سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای دستگرد امامزاده ۱۳۸۳ نفر جمعیت داشته‌است، که در سال ۱۳۸۵، به ۴۰۰۰ نفر افزایش یافته‌است.ازشخصیت‌های معروف دستگرد امامزاده می‌توان به عارف بزرگ شیخ احمد قزوینی اشاره کرد .

جاذبه‌های گردشگری
از جاذبه‌های گردشگری و زیارتی دستگرد امامزاده می‌توان به امامزاده محمداکبر(ع ) فرزند بلافصل امام اول شیعیان حضرت مولا علی(ع)نام برد.

منطقه حفاظت شده تنگ صیاد، با وسعت ۲۷ هزار هکتار در ۲ کیلومتری روستای دستگرد امام‌زاده واقع شده‌است. این منطقه یکی از زیستگاه‌های ارزشمند و با اهمیت استان چهارمحال و بختیاری است. از مهم‌ترین گونه‌های حیات جانوری این منطقه می‌توان به بز کوهی، قوچ، میش، خرس قهوه‌ای، گراز، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، کبک و تیهو و کرکس اشاره نمود.

مجموعة بنای امام‌زاده دستگرد شامل سردری بلند، جلوخانی وسیع، دهلیزی با غرفه‌های متعدد و سقف آجری است، که با طرح هشت ضلعی ساخته شده و گنبد بلند دوپوشه دارد. بر روی در ورودی ضریح، اشعاری دربارة مقام و اهمیت امام‌زاده نوشته شده‌است. این بنا در دورة سلطنت مظفرالدین شاه و توسط شخصی به نام محمود خان ملقب به خان بابا خان ریاحی چالشتری تعمیر شده‌است. بنای این امام‌زاده به دورة صفوی نسبت داده می‌شود. کتیبه سنگی عهد صفوی با تاریخ ۱۱۲۴ ه‍. ق. به خط محمد صالح از آثار باارزش این آرامگاه است. مسجد شبستانی روستا که ستون‌های آن از سنگ تراشیده شده و سقف آجری دارد، از آثار دورة صفوی است که در دورة قاجار مرمت شده‌است.
بقایای قلعه قدیمی از دیگر آثار تاریخی روستا است که به احتمال زیاد، در دورة صفوی یا قبل از آن بنا گردیده است و مسجد قدیمی و حمام قدیمی.
ارامگاه سید ابوالقاسم نیز در داخل روستا قرار دارد و مورد توجه مردم روستاست.
از پرطرفدارترین غذاهای محلی این روستا می‌توان به آش دوغ، کوفته، کاچی، کاکلی و نان جو اشاره کرد.

روستای سورک

سورک، روستایی است از روستاهای شهرکرد در دهستان دستگرد بخش فرخ‌شهر که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است .بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۲۰۶ نفر (در ۳۶۳ خانوار) بوده است.

روستای سیرک

سیرک هفشجان، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد و در مجاورت هفشجان در استان چهارمحال و بختیاری است.
گورستان ارامنه سیرک
گورستان ارامنه سیرک مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان شهرکرد، بخش مرکزی، روستای سیرک در حومه هفشجان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۰۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قبور ارامنه سیرک از جمله خوش نقش‌ترین قبور تاریخی ارامنه محسوب می‌گردند.
این روستا در دهستان طاقانک قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۹۱ نفر بوده‌است.

روستای شمس‌آباد

شمس‌آباد، روستایی است از روستاهای شهرکرد از توابع بخش مرکزی که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. شمس آباد از طوایف بختیاری و طوایف قشقایی تشکیل شده است.این روستا در بخش مرکزی شهرکرد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران جمعیت روستا در سال ۱۳۹۵ به تعداد ۲۶۰۹ نفر بوده است.

مناطق گردشگری
چشمه وقت و ساعت شمس‌آباد
چشمه وقت و ساعت شمس‌آباد یکی از چشمه‌های واقع در دامنه کوه جهان بین هفشجان و در غرب روستای شمس‌آباد، شهرستان شهرکرد، استان چهارمحال و بختیاری است. این چشمه در فاصله ۳۵ کیلومتری شهرکرد و ۱۰ کیلومتری شهر هفشجان قرار دارد. علت نامگذاری وقت و ساعت به این دلیل است که آب این چشمه در طول روز ممکن است برای مدت ۲ تا ۳ ساعت قطع شود به گونه‌ای که هیچ اثری از آب در دهانه چشمه مشاهده نمی‌شود ولی با گذشت مدت زمانی به یک باره آب از دهانه این چشمه شروع به جوشش می‌کند و منظره زیبایی را به وجود می‌آورد. قدمت چشمه وقت و ساعت به قبل از دوران چهارم می‌رسد و جز چشمه‌های کارستی است که آب آن به صورت تناوبی خشک و پرآب می‌شود. این چشمه در تاریخ ۱۳۸۹/۱۱/۲۰، با شماره ثبت ۱۰۹ در فهرست ثبت آثار طبیعی ملی ایران قرار گرفته است.
غار گرز رستم
غار گرز رستم (تانا) در شرق روستای شمس‌آباد، استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. غار گرز رستم (تانا) با ۶ چاه، عمیق‌ترین غار استان چهارمحال و بختیاری شناخته شده است. وجود ستونهای استلاکتیتی، استلاگمیت‌ها، قندیلهای پفکی، خفاش، پروانه، حشره از نکات قابل توجه این غار است. به دلیل وجود مناظری همانند گرزی که به هوا بلند شده باشد خودنمایی می‌کند؛ آنرا گرز رسم نامیدند.
قلعه یوسف خان امیر مجاهد
قلعه یوسف خان امیر مجاهد مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان شهرکرد، روستای شمس‌آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ فروردین ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۲۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

روستای فتح‌آباد

فتح‌آباد (شهرکرد)، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۲۸ نفر (۶۱خانوار) بوده‌است.

روستای کاکلک

کاکلک، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.روستای کاکلک بعد از انقلاب نیز در کشور خوش درخشیده و با تقدیم ۳۰ شهید والا مقام و نزدیک به ۱۰۰ نفر ایثارگر در راه مکتب و کشورش ادای دین نموده است. کاکلک هم اکنون به عنوان قطب کشت گلخانه ایی استان چهارمحال و بختیاری شناخته می شود و دارای گلخانه های مدرن کشت گل تزیینی، فلفل دلمه ای، خیار، گوجه و برخی میوه های خاص میباشد.
این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۹۰ نفربوده‌است.
کاکلک در لغت‌نامه دهخدا
کاکلک . [ ک ُ ل َ ] دهی است از دهستان لار بخش حومهٔ شهرستان شهرکرد در ۱۵ هزارگزی شمال باختر شمال شهرکرد و ۹ هزارگزی چالشتر به شهرکرد واقع است. کوهستانی و معتدل است و ۱۰۵۵ تن سکنه دارد. آب آن از قنات تأمین می‌شود. محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. از صنایع دستی زنان قالی و جاجیم بافی معمول است؛ و راه‌های فرعی دارد.

روستای کتک

کَتَک، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۵۲ نفر بوده‌است.

روستای کریم‌آباد خاکی

کریم‌آباد خاکی یا کریم‌آبادروستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۷۲ نفر (۱۵خانوار) بوده‌است.

روستای محمدآباد

محمدآباد (شهرکرد)، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۰ نفر بوده‌است.

روستای مرغملک

مرغملک، روستایی از توابع شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در دهستان مرغملک قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۹۵جمعیت آن ۱۷۲۹ نفر بوده‌است.همچنان با سیری در ایران همراه باشید تا با دیگر روستاهای شهرکرد آشنا شوید.

روستای مصطفی‌آباد

مصطفی‌آباد (شهرکرد)،روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش لاران که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۲۵۷ نفر بوده‌است.

روستای مهدیه

مهدیه (زانیان)، منطقه ای از توابع بخش مرکزی شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری است.که اکنون با الحاق به شهرکرد , همراه با روستاهای چالشتر و اشکفتک، منطقه چهار شهرداری شهرکرد و ناحیه غرب شهرکرد را تشکیل میدهند.این منطقه در ۴ کیلومتری غرب شهرکرد واقع شده است.
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۲۳۲ نفر (۱۵۱۹ خانوار) بوده‌است. مهدیه نام تغییر یافته روستای زانیان، ذانیان یا ذانایان است که در سال ۱۳۶۰ به دلیل اشتباه با ماده «زانیان عربی» به مهدیه تغییر نام یافت. امروزه یکی از محلات شهرکرد است و زیر نظر شهرداری غرب شهرکرد اداره می‌شود. دانشگاه سراسری شهرکرد در کنار این محل واقع شده است.
این روستا در ۴ کیلومتری غرب شهرکرد واقع شده و در کتاب مرآت البلدان آمده که «قریه زانیان سفلی در نیم فرسخی چالشتر واقع شده. دو رشته قنات دارد یکی آباد و دیگری خراب، حمام و مسجد خوب از بناهای حاجی محمدرضاخان دارد» (اعتماد السلطنه، ۱۳۶۸:۱۹۳۴) زانیان که از آبادی‌های نسبتاً آباد شهرکرد است، سه هزار جمعیت دارد. سرزمین مصفا و دارای چشمه و باغات است. قریب پانزده هزار مَن عایدی دارد مزرعهٔ قلنگان از باغات خوب این آبادی است در نوشته‌های قدیم این روستا را زانوان نوشته‌اند (می‌گویند قریه اشکفتک و زانیان به منزله دو زانو برای قریه چالشتر که حاکم‌نشین بوده می‌باشد. اربابان و مالکین قدیم از بین رفته و بیشتر املاک آن در اختیار خرده مالکان قرار گرفتند. این آبادی دارای آسیاب و حمام و مسجد عالی از دوران حاج محمد رضاخان است که به سبک ابنیه صفوی ساختمان شده و تعمیرات‌شان از طرف خود اهالی به عمل می‌آید (نیکزاد امیر حسینی، ۱۳۵۸: ۴۳۰)
در لغت نامه دهخدا چنین آمده است: زانیان دهی است از دهستان لار بخش حومهٔ شهرستان شهرکرد. واقع در۶ هزارگزی باختر شهرکرد و متصل به راه شهرکرد به سامان، در دامنهٔ کوه و منطقهٔ معتدل. سکنهٔ آن ۱۰۹۴ تن شیعهٔ فارسی زبان اند. آب آن از رودخانه و قنات تأمین می‌شود و دارای محصول غلات، سیب زمینی است. شغل اهالی آن زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان، جاجیم بافی و راه آن ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۱۰)

در مورد وجه تسمیه زانیان موارد زیادی مطرح شده است ولی یکی از مواردی که به نظر میرسد از بقیه موارد قوی تر باشد این است که این نام برگرفته از گیاه زانیان (زنیان) باشد. با توجه به اینکه این منطقه به دشت زانیان معروف بوده است و این گیاه به وفور در این منطقه می روییده است این نام برگرفته از نام این گیاه و نام دشت مربوط بوده است.

روستای بهرام‌آباد

بهرام آباد روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش مرکزی که در استان چهارمحال و بختیاری است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در دهستان طاقانک قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۱۷۸ نفر (۲۷۹خانوار) بوده‌است.

کارخانه قند هفشجان

کارخانه قند هفشجان (چهارمحال)، شهرک صنعتی در مجاورت هفشجان از استان چهارمحال و بختیاری است. این واحد صنعتی در روز اول جنگ ایران و عراق در ۳۱شهریور ۱۳۵۹در ساعت ۱۴:۳۰ مورد حمله و بمباران هواپیماهای عراقی قرار گرفت که توسط رادیو بی‌بی‌سی نیز تأیید شده‌است.این شهرک در مجاورت دهستان طاقانک قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۲۶۶ نفر (۶۷ خانوار) بوده‌است.
کارخانه قند
کارخانه قند هفشجان اولین واحد صنعتی استان چهارمحال و بختیاری و تنها واحد صنعتی استان تا پایان دودمان پهلوی است. عملیات اجرایی و احداث ابنیه کارخانه با ظرفیت اسمی روزانه ۱٬۰۰۰ تن مصرف چغندر قند ، در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در زمین‌های ورودی شهر هفشجان با مساحت ۸۸ هکتار و با مشارکت کارشناسان کشور بلژیک (شرکت U.C.M.A.S) آغاز و در سال ۱۳۵۰ با نام کارخانه قند و شکر کوروش بزرگ به‌طور رسمی آغاز به کار کرد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به استناد مصوبه مجمع عمومی، نام آن به شرکت فراورده‌های غذایی و قند چهار محال تغییر یافت و تا پایان سال ۱۳۷۳ در مالکیت سازمان صنایع ملی ایران بود. در سال ۱۳۷۴ شرکت، همراه دارایی‌های آن توسط بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی خریداری گردید. در حال حاضر این مجموعه، مشغول به تولید محصول شکر است و منطقه‌ای مسکونی با جمعیتی در حدود ۳۰۰ نفر در اطرافش اسکان یافته‌است. ودرسال ۱۳۹۳ مالکیت کارخانه به بخش خصوصی واگذار گردید.

روستای نوآباد

نوآباد (هفشجان)، روستایی از روستاهای شهرکرد از توابع بخش مرکزی شهرستان شهرکرد در یک کیلومتری شهر هفشجان از استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است . این روستا در دهستان طاقانک قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۹۹ نفر (۱۹۱خانوار) بوده‌است.جمعیت روستا در سال ۱۳۹۵ به تعداد ۶۸۲ نفر بوده است.

روستای وانان

وانان، روستایی از توابع بخش لاران در شهرستان شهرکرد، استان چهارمحال و بختیاری است. روستای وانان در فاصله ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرکرد قرار دارد. این روستا از سه بخش تاریخی به نام‌های محله سفلی، محله علیا و محله کرگرشت تشکیل شده‌است.مطابق با آنچه در لغت نامه دهخدا ذکر شده وانان نام یکی از پادشاهان (مذکر) دوره اشکانی می‌باشد.
این روستا در دهستان لار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۷۵۰ نفر بوده‌است.
مردم روستای وانان بختیاری می‌باشند.مردمان این منطقه به گویش بختیاری تکلم می‌کنند.
مکان‌های تاریخی
حمام وانان
حمام وانان مربوط به دوره قاجار است و در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۹۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
مسجد جامع وانان
مسجد جامع وانان در میانه روستای وانان قرار دارد. این مسجد دارای یک شبستان و دو ورودی در شمال خاوری و جنوب باختری می‌باشد که ورودی شمال خاوری به شکل هشتی ساخته شده‌است. شبستان مسجد پلانی مستطیل شکل دارد و به شیوه طاق و چشمه بر روی هشت ستون سنگی مشعلی شکل استوار شده‌است. مسجد وانان فاقد تزیینات خاص است و رسمی بندی‌هایی که از آجر و در نمای ورودی شمال مسجد به کار رفته تنها تزیینات آن است. مصالح مورد استفاده در این مسجد که قدمت آن به اواخر دوره قاجاریه می‌رسد، عبارتند از: آجر، گچ و ساروج.

روستای هرچگان

هرچگان، روستایی از روستاهای شهرکرد که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است که مردم آن به زبان ترکی قشقایی صحبت می کنند.این روستا در بخش مرکزی شهرستان شهرکرد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۹۶ نفر بوده‌است. این روستا در سال ۱۳۸۱ طبق مصوبه مجلس از بخش بن منتزع شد و به بخش مرکزی شهرستان شهرکرد الحاق گردید.