نواندیش- محمد صادقی: طی هفته های گذشته که بحث برخورد با کم حجابی و بدحجابی داغ شده برخی از مسئولان با انجام اظهارنظرهایی سطحی از قبیل اینکه حجاب سنگر نخست نظام است و اگر این سنگر سقوط کند نظام دچار چالش می شود موجب تعجب و البته بهره برداری رسانه های خارجی از آن شدند تا بگویند این دلیل اصلی برخورد نظام با این مقوله است نه دین و فرهنگ اسلامی!

به عنوان مثال وحید یامین پور، معاون وزیر ورزش گفت: می گویند روسری را آزاد کن، اما او به برداشتن روسری اکتفا نمی کند؛ الان روسری را زده روی چوب و روی بلندی ایستاده، فردا شورتش را روی چوب می زند! اگر در زمینه حجاب کوتاه بیاییم باید در بقیه حوزه ها هم کوتاه بیاییم!

یا چندی پیش یکی دیگر از آقایان گفته بود که اگر از سنگر نخست یعنی حجاب عقب نشینی به تدریج بقیه سنگر ها را هم از دست خواهیم دادیم، این اظهارنظر ها به خودی خود یعنی سیاسی کردن حجاب، یعنی ذکر ناخودآگاه این نکته که هر کس حجاب ندارد قطعا مخالف نظام است و هر کس باحجاب است موافق، این کار یعنی ادامه همان سیاست غلط خودی و غیر خودی کردن، یعنی برخلاف نظر رهبری دفع حداکثری و جذب حداقلی!

این در حالی است که رفتارهای غلط امروز حتی صدای قشر مذهبی جامعه و افراد وفادار به نظام را هم که آقای یامین پور نگران از دست دادنشان است در آورده و آنها هم معترض به چنین برخوردهایی هستند، تقلیل نظام به مقوله صرف حجاب بدون شک جفایی بزرگ به نظام و انقلاب و آرمان های امام راحل است!

متاسفانه آقایانی که به اسم دلسوزی برای نظام چنین صحبت هایی می کنند نمی دانند که در حقیقت به آن آسیب می زنند، سیاسی کردن حجاب از ابتدا اقدامی اشتباه بود و حالا نیز به روشی اشتباه در حال ادامه دادن است، برای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف باید دست به کار فرهنگی زد، تاریخ به ما ثابت کرده همانطور که به زور حجاب از سر مردم کشیدن موفق نبود و موجب مقاومت شد به زور حجاب بر سر مردم کردن نیز دقیقا همین نتیجه را در بر خواهد داشت.