15 مورد از بهترین خودروهای نیسان در کل دوران

امکان ندارد صحبت از خودروهای اسپرت ژاپنی یا JDM شود و نامی از نیسان برده نشود. در این مطلب به معرفی 15 مورد از بهترین خودروهای نیسان می‌پردازیم.

نیسان در طول 90 سال فعالیت خود، اوج و فرودهای زیادی را به خود دیده است. نیسان از یک کمپانی ژاپنی نسبتا ناشناخته در پایان جنگ جهانی دوم شروع کرد و تنها چند دهه بعد به یک خودروساز جهانی تبدیل شد. نام Nissan برای اولین بار در سال 1933 توسط موسسان این شرکت استفاده شد و در سال‌های اولیه خود بر روی ساخت اتومبیل و کامیون در بازار نوظهور داخلی ژاپن تمرکز کرد.

در سال 1958 و زمانی که نیسان با نام تجاری داتسون وارد بازار آمریکا شد، اوضاع به کل تغییر کرد. خودروهایی مانند 510 و 240Z تصویر جهانی خودروهای ژاپنی را باز تعریف کردند و با ترکیبی از سبک خاص، قابل اتکا بودن و قیمت مقرون به صرفه، خریداران را تحت تاثیر قرار دادند.

عملکرد فنی از دیرباز جزو نقاط قوت این شرکت بوده است و نیسان به عنوان تولیدکننده‌ی برخی از محبوب‌ترین خودرو های اسپرت JDM در تمام دوران شناخته می‌شود. از اولین خودروهای داتسون رودستر گرفته تا مدل‌های مدرن GTR، نیسان ده‌ها خودرو اسپورت تولید کرده که پس از اولین رونمایی، برای دهه‌ها همچنان طرفداران مشتاق خود را حفظ کرده‌اند. در سال‌های اخیر، نیسان نام خود را به عنوان یکی از پیشگامان خودروهای الکتریکی بر سر زبان‌ها انداخته است؛ به خصوص با خودرو لیف EV که به پرفروش‌ترین خودروی برقی جهان در سال 2020 تبدیل شد. در حالی که این شرکت اکنون، سخت در تلاش است تا کراس اوور برقی Ariya و خودروی جدید نیسان Z را روانه بازار کند، فرصت خوبی است تا نگاهی به 15 مورد از بهترین خودروهای تاریخ نیسان بیندازیم.

بهترین خودروهای نیسان در تاریخ

نیسان 350Z

350Z در زمان حساسی توسط نیسان عرضه شد، زیرا دوره‌ی بی‌ثباتی مالی در اواخر دهه 90 باعث شد تا این شرکت با رنو شراکت کند تا به بقای خود ادامه دهد. ضمنا این بی‌ثباتی به این معنی بود که خودروی Z قبلی، یعنی 300ZX، باید بدون جانشین حذف می‌شد. در نتیجه نیسان برای اولین بار در دهه‌های گذشته، بدون خودرو اسپورت در خط تولید باقی ماند. 350Z در سال 2003 وارد بازار شد و برداشتی مدرن از فرمول کلاسیک بود که نیم قرن پیش 240Z را به یک حس جهانی تبدیل کرده بود: ساده، شیک و مهمتر از همه، ارائه‌ی حسی فوق‌العاده از رانندگی.

منتقدها در آن زمان هندلینگ عالی و موتور وی 8 با 287 اسب بخار آن را ستودند. یکی از متخصصان اشاره کرد که خودرو نیسان 350Z تنها یک قدم از چیزی که پورشه 911 در آن زمان ارائه می‌داد، عقب تر است؛ با این تفاوت که قیمت پورشه بیش از دو برابر 350 زد بود. در کنار قدرت بالا، موتور V6 به شدت قابل اعتماد هم محسوب می‌شد؛ این دستاورد به لطف پیشرانه آزمایش‌شده و جواب پس داده‌ی آن بود که در همه خودرو های نیسان از آلتیما گرفته تا شاسی بلند اینفینیتی QX4 استفاده می‌شد. گفته می‌شود که نمونه‌هایی از 350 زد وجود دارد که مسافت طی شده از مرز 300 هزار مایل عبور کرده است؛ بدون اینکه سرویسی فراتر از تعویض روغن معمولی نیاز باشد.

نیسان R390 GT1

در سال 1998، نیسان تصمیم گرفت وارد کلاس جی‌تی از مسابقات 24 ساعته لمان شود، اما قوانین FIA در آن زمان حکم می‌کرد که خودروی مسابقه‌ای باید بر اساس یک خودروی قانونی جاده‌ای ساخته شود. نیسان، هیچ خودرویی نداشت که بتواند با این مسابقات تطبیق پیدا کند، بنابراین خودرو نیسان R390 را به طور خاص و برای برآورده کردن این الزامات طراحی کرد. R390 GT1 ماشینی مسابقه‌ای بود که قابلیت حرکت در جاده‌های معمولی را هم داشت. نسخه‌ی مسابقه‌ای آر 390 با تفاوت‌های مکانیکی بسیار کم و محسوس ارتقا یافته بود. طبق گزارش‌ها، شرکت «تام والکینشاو ریسینگ» مسئولیت توسعه‌ی موتور V8 توئین توربو آلومینیومی را در خودرو مسابقه‌ای نیسان برعهده داشت. حق طراحی این V8 بعدها توسط مک لارن خریداری شد و این شرکت همچنان از نسخه‌های مشابه آن در ماشین‌های جاده‌ای خود استفاده می‌کند.

عملکرد نسخه‌ی جاده‌ای 390R بدون شک چشمگیر بود، اما همیشه در هاله‌ای از ابهام قرار داشت. به عنوان مثال گفته می‌شود که این خودرو در کمتر از چهار ثانیه 0 تا 100 را پر می‌کند و حداکثر سرعت آن در حدود 220 مایل در ساعت (354kmh) گزارش شده است. این رکورد می‌توانست خودرو نیسان را به یکی از سریع‌ترین ماشین‌های جهان در آن زمان تبدیل کند، اما نیسان هرگز در یک اجرای رسمی، حداکثر سرعت R390 را تایید نکرد. یکی دیگر از اقدامات عجیب نیسان این بود که آنها هیچ گاه اعلام نکردند که دقیقا چه تعداد از R390 قانونی و جاده‌ای ساخته شده است. برخی از فروشندگان ادعا می‌کنند که فقط یکی از آنها ساخته شده و در مجموعه میراث نیسان نگهداری می‌شود؛ برخی دیگر ادعا می‌کنند که ماشین دوم نیز ساخته شده و به کلکسیونری ناشناس فروخته شده است.

نیسان اسکای لاین 2000GTR هاکوسوکا

اولین نیسان اسکای لاین GTR به عنوان رقیب پورشه 904 GTS که در آن زمان بر مسابقات پیست ژاپن حکمرانی می‌کرد، توسعه یافت. نیسان جی تی آر اولین خودرو ژاپنی بود که رقیب خارجی خود را شکست داد و این کار را با قاطعیت انجام داد. طبق اسناد موجود، 2000GTR در 49 مسابقه متوالی پیروز شده بود. این مهارت در مسابقه بود که افسانه‌ی جی تی آر را آغاز کرد و از آن زمان در بین خودروهای JDM مورد احترام باقی ماند.

این خودرو به «هاکوسوکا» معروف شد که ترکیبی از دو کلمه ژاپنی «هاکو» به معنای جعبه‌ای شکل و «سوکاراین» نوعی جاده کوهستانی که نام خودرو از آن الهام گرفته شده است. این خودرو با موتور 2.0 لیتری S20 عرضه شد که 160 اسب بخار قدرت داشت و رقمی بسیار چشمگیر برای آن دوران محسوب می‌شد.تاکنون تنها 1113 هاکوسوکا کوپه (دو در) ساخته شده که امروزه بسیار نادر هستند. آنها حکم «جام مقدس» را در بین خودروهای کلکسیونی دارند و معمولا به صورت کاملا خصوصی و بدون قیمت پایه (POA) در حراجی‌ها به فروش می‌رسند.

نیسان 240SX

اواسط دهه 80 شاهد کاهش فروش خودرو های نیسان در سطح بین‌المللی بودیم که عوامل متعددی از جمله راکد بودن خط تولید و ورود رقبای جدید کره‌ای در آن نقش داشتند. 240SX به عنوان راه حلی برای مقابله با این افت تولید شد و اتفاقا به موفقیت بزرگی در فروش دست یافت. این خودرو به نیسان کمک کرد تا از نظر مالی و شهرت از رکود خارج شود. یکی از کارشناسان، 240SX را بخاطر طرح ساده دیفرانسیل عقب و طراحی مدرن و جذاب بدنه‌اش به عنوان «روح احیاشده از سری Z نیسان» توصیف می‌کند.

240 اس ایکس مورد توجه خریداران ماشین‌های اسپورت قرار گرفت و قیمت پایین آن نیز باعث شد تا در میان جامعه‌ی دریفت‌بازها محبوب شود؛ زیرا شاسی متعادل و ساختار ساده آن، 240SX را به گزینه‌ای ایده‌آل برای تیونینگ تبدیل کرد. کارشناسان قیمت اولیه نیسان 240SX را 12999 دلار ذکر کرده‌اند، اما امروزه خریداران مجبورند پول بیشتری را برای تهیه‌ی نمونه‌ای بکر از این خودرو صرف کنند.

نیسان فیگارو

در نگاه اول، به راحتی می‌توان حدس زد که خودرو نیسان فیگارو محصول دهه 60 یا 70 میلادی است، اما در واقع با محصولی از سال 1991 طرف هستیم. نیسان فیگارو با استایلی که به شدت از خودروهای Kei در دهه 60 الگو گرفته بود، طراحی شد. این خودرو بر اساس ساختار فنی هاچ بک محبوب Micra طراحی شده بود، اما شامل تعدادی لوازم جانبی سطح بالا از جمله صندلی‌های چرمی، پخش کننده سی دی با طراحی سفارشی و تهویه مطبوع می‌شد. به گفته فروشگاه فیگارو، طراح شوجی تاکاهاشی تا حدی از ساعت‌های سواچ الهام گرفته بود تا طرح‌های دو رنگی بدنه و کابین فیگارو را خلق کند.

کانسپت اصلی فیگارو در سال 1989 در نمایشگاه خودرو توکیو رونمایی شد و تولید آن تنها به مدت دو سال، بین سال‌های 1991 تا 1992 ادامه یافت. طبق گزارش فروشگاه فیگارو، این خودرو زاییده‌ی تفکر مهندسان کارخانه Pike، یک گروه پروژه‌های ویژه نیسان است که مسئولیت تولید آن را هم بر عهده داشتند. مانند مدل‌های پائو و اس کارگو، فیگارو هم علاوه بر محبوبیت در بازار داخلی ژاپن، در سراسر جهان طرفداران زیادی پیدا کرد؛ به ویژه در بریتانیا که بیش از 2500 نمونه از آن را وارد کرد؛ یعنی حدود 10 درصد از کل تولید جهانی.

داتسون 510

نیسان، مانند هر خودروساز ژاپنی دیگری در دهه 60، در تلاش بود تا تصویر اقتصادی خود را در بازارهای بین‌المللی از بین ببرد. خریداران، خودروهای ژاپنی را به دلیل ارزان بودن و نگهداری کم خرج آن‌ها انتخاب می‌کردند، نه به خاطر حس رانندگی خوب. داتسون 510 که با نام نیسان بلوبرد نیز شناخته می‌شد به بازار عرضه شد و همه چیز را تغییر داد. این خودرو در سال 1967 روانه بازار ژاپن شد و اندکی پس از آن به آمریکا صادر شد. این خودرو بلافاصله با طبیعت ورزشی خود، خریداران را شگفت زده کرد و در عین حال قیمت اولیه خود را پایین نگه داشت. این اتفاق تصادفی نبود. یوتاکا کاتایاما، رئیس شعبه‌ی آمریکای شمالی نیسان، نقش مهمی در توسعه 510 داشت و مطمئن شد که این خودرو برای جذب بازار آمریکا طراحی شده است.

تقاضا به سرعت برای 510 افزایش یافت و نیسان هم با اضافه کردن استایل‌های مختلف بدنه و گزینه‌های مختلف موتوری به این افزایش تقاضا پاسخ داد. این خودرو علاوه بر موفقیت در آمریکا، در آفریقای جنوبی و استرالیا نیز به محبوبیت رسید؛ جایی که ساخت بادوام، داتسون 510 را نسبت به بسیاری از رقبای اروپایی خود جلوتر انداخت. این کیفیت ساخت، همراه با عملکرد فنی مطلوب، 510 را به گزینه‌ای محبوب برای علاقه‌مندان موتور اسپرت تبدیل کرد و حتی امروز هم می‌توان این خودروها را در رالی‌های سراسری استرالیا مشاهده کرد.

نیسان اسکای لاین R32 جی تی آر

مانند بسیاری از بهترین خودروهای نیسان، R32 Skyline هم در دوره‌ای از رکود این برند ژاپنی متولد شد. مدل قبلی این خودرو، R31 Skyline، برای رقابت با خودروهایی مانند BMW سری 3 طراحی شده بود و بعد از شکست در این پروسه، تصمیم گرفته شد که تغییری اساسی اعمال شود. بنابراین نیسان در نسل بعدی اسکای لاین بر عملکرد فنی خالص تمرکز کرد و موتور RB26DETT را با تبعیت از مقررات FIA Group A طراحی کرد. بر اساس گزارش‌های موجود، این موتور به قدری قدرتمند بود که قدرت آن در تریم مسابقه به 600 اسب بخار می‌رسید. بنابراین لازم بود تا سایر اجزای خودرو دوباره توسعه یابد تا بتواند این افزایش قدرت را مدیریت کند.

نسخه جاده‌ای 320 اسب بخار قدرت داشت که برای تبدیل شدن آن به یکی از سریع‌ترین خودروهای آن زمان کافی بود. آر 32 تنها در دو بازار ژاپن و استرالیا فروخته شد و در بازار استرالیا نام مستعار «گودزیلا» را به خود اختصاص داد. مجله ویلز قصد داشت به بررسی R32 GTR بپردازد و به دنبال سرتیتری جذاب می‌گشت. زمانی نبرد که ناشر، متوجه شد که نام مستعار ژاپنی این خودرو Obakemono به معنای هیولا است. یکی از روزنامه‌نگاران مجله پیشنهاد کرد که ترجمه‌ی گودزیلا برای مخاطبان استرالیایی دلرباتر است؛ هیولایی تخیلی که در سری فیلم‌های ژاپنی معروف است. این نام به شدت محبوب شد و از آنجا افسانه‌ی R32 گودزیلا متولد شد.

نیسان لیف

شاید این خودرو از نظر ظاهر یا عملکرد هیجان‌انگیزترین خودرو نیسان نباشد، اما نمی‌توان تاثیر نیسان لیف بر بازار خودروهای الکتریکی را نادیده گرفت. این خودرو در سال 2010 معرفی شد و اولین خودروی برقی بازار با تولید انبوه بود که تا به امروز بیش از نیم میلیون نمونه از آن تولید شده است. نیسان هر تولیدکننده دیگری را در بازار خودروهای برقی شکست داد و لیف را علیرغم افزایش تعداد رقبای اروپایی و آمریکایی در صدر جدول فروش حفظ کرد. این خودرو حتی در سال 2020 هم لقب پرفروش‌ترین خودروی برقی جهان را به خود اختصاص داد. اگرچه این افتخار کوتاه مدت بود زیرا تسلا مدل 3 تنها چند ماه بعد این عنوان را از آن خود کرد.

از نظر فناوری، لیف یک دستاورد چشمگیر برای نیسان است، اما چیزی که باعث موفقیت آن در فروش شده این است که رانندگی و خرید آن بسیار عادی است. از همان ابتدا، نیسان از حقه‌های هوشمندانه یا ویژگی‌های لوکس خودداری کرد و در عوض لیف را به عنوان یک خودروی برقی برای همه اقشار جامعه معرفی کرد. جالب اینکه نیسان در قیمت گذاری این خودرو به شدت تهاجمی عمل کرده است (قیمت گذاری پایین). با در نظر گرفتن مالیات افزوده، لیف 2022 با قیمت اولیه 20 هزار دلاری به فروش می‌رسد که کابوسی برای رقبای گران قیمت به شمار می‌رود.

نیسان پولسار GTI-R

شاید نیسان مانند رقبای ژاپنی سوبارو و میتسوبیشی با مسابقات رالی ارتباط نزدیکی نداشته باشد، اما این برند طی سال‌ها چندین خودرو را برای ورود به مسابقات رالی قهرمانی جهان توسعه داده است. یکی از این خودروها Pulsar GTI-R است، یک هاچ بک AWD (دو دیفرانسیل) که برای ورود به گروه A قهرمانی ساخته شده است. مقررات در آن زمان الزام می‌کرد که حتما 5 هزار نمونه از خودروهای جاده‌ای ساخته شود و 5 هزار نمونه از پولسار، فقط در ژاپن و اروپا به فروش گذاشته شد. اما اکنون آنها به اندازه کافی پیش شده‌اند تا توسط آمریکایی‌ها واردات شوند و تعداد فزاینده‌ای از این خودرو وجود دارد که به ایالات متحده آورده شده‌اند.

به گفته برنامه دنده 5، این خودرو نیسان به موتوری 4 سیلندر 2.0 لیتری توربوشارژ مجهز شده بود که 227 اسب بخار قدرت و 210 پوند بر فوت گشتاور تولید می‌کرد. شتاب 0 تا 100 در حدود 5.5 ثانیه و حداکثر سرعت آن 144 مایل در ساعت (231 کیلومتر در ساعت) بود. این ارقام چشمگیر برای کسب لقب «بچه گودزیلا» کافی بود، اما با این وجود پولسار GTI-R هرگز به اندازه بسیاری از همتایان ژاپنی خود به شهرت نرسید. شاید این ماشین مانند اسکای لاین R32 GTR مشهور نباشد، اما بچه گودزیلا هنوز آنقدر سریع است که لبخند رضایت را حتی بر صورت ماشین‌بازهای مدرن بنشاند.

داتسون Fairlady 1500

نام Fairlady در طول دهه‌ها به تعدادی از نیسان‌ها و داتسون‌های اسپرت تعلق گرفته است، اما یکی از اولین صاحبان این لقب، داتسون فرلیدی 1500 بود. نیسان که در سال 1961 و در نمایشگاه توکیو از این خودرو پرده برداشت، ادعا می‌کرد که Fairlady 1500 اولین خودروی اسپرت ژاپنی است. ضمنا این خودرو نقش کلیدی را در مسابقات اولیه موتور اسپرت ژاپن ایفا کرد؛ با نسخه‌ای مسابقه‌ای از این خودرو که در اولین مسابقات GP ژاپن 1963 در سوزوکا، برنده کلاس خود شد. این خودرو بر اساس شاسی داتسون 310 طراحی شده بود و از موتور نیسان سدریک استفاده می‌کرد که طبق گفته نیسان، حدود 80 اسب بخار قدرت داشت.

استایل 1500 به طور قابل توجهی با خودروهای قبلی نیسان متفاوت بود و بیشتر طراحی خود را از خودروهای اسپورت بریتانیایی ساخته شده توسط «ام‌جی» و تریومف الهام گرفته بود. با این حال گزارش شده که مدل‌های اولیه‌ی 1500 با کابین سه سرنشینی فروخته می‌شدند و صندلی سوم در یک زاویه قائم پشت راننده قرار می‌گرفت. این خودرو تا سال 1970 به تولید خود ادامه داد و با یک ارتقای اساسی در سال 1967، قدرت آن به 145 اسب بخار بهبود یافت.

نیسان 300ZX Z32

خودرو نیسان Z32 300ZX که تقریبا همزمان با 240SX معرفی شد، دومین نسل از خودروهای اسپرت برتر نیسان بود. نسل قبلی این ماشین، یعنی Z31 به عنوان خودرویی ضعیف و معمولی شهرت پیدا کرده بود. اما Z32 داستان را تغییر داد و به یکی از جذاب‌ترین خودروهایی تبدیل شد که در سال های اخیر در بازار آمریکا بفروش می‌رسد. استایل زد 32 نسبت به مدل قدیمی، ارتقای چشمگیری یافته بود و کابینی مدرن و کارآمد، جایگزین فضای داخلی قدیمی و نچسب قبلی شد.

بخشی از موفقیت زد 32 را می توان به تحقیقات طراح آن، توشیو یاماشیتا نسبت داد. طراحی او یک تغییر رویکرد اساسی نسبت به محصولات قبلی نیسان بود و یاماشیتا قاطعانه بر حفظ طرح‌های اولیه خود تاکید داشت که باعث ناراحتی مهندسان نیسان شد. در اصل ساخت چراغ‌های جلوی 300ZX بسیار دشوار تلقی می‌شد و تیم مهندسی از یاماشیتا درخواست کرده بود تا طراحی خود را به چراغ‌های جلوی پاپ‌آپ یا واحدهای زاویه‌دار کمتر تغییر دهد. اما او این درخواست را رد کرد و در نهایت پروژکتورها را خودش تهیه کرد و آنها را در اختیار تیم مهندسی قرار داد. این طراحی منحصر به فرد، همراه با هندلینگ بی‌نقص Z32 و عملکرد درخور رقابت با پورشه، باعث شد تا جایگاه آن به عنوان یکی از بهترین خودروهای سری Z نیسان تثبیت شود.

نیسان اسکای لاین R34 جی تی آر

در واقع نیسان اسکای لاین R34 GTR پادشاه سری پرآوازه‌ی اسکای لاین است. به لطف هوش و ذکاوت سازندگان، آر 34 حدود 276 اسب بخار در حالت پایه تولید می‌کند؛ اگرچه برنامه دنده 5 ادعا کرده که رقم واقعی بیشتر از 330 اسب بخار است. اگر ماشین باز قهاری باشید، می‌توانید این خروجی را با یک ریمپ ساده به حدود 400 اسب بخار افزایش دهید. ضمنا موتوری کاملا ارتقا یافته می‌تواند بیش از 1000 اسب بخار قدرت داشته باشد. حتی در حالت فابریک، این خودرو به طرز وحشیانه‌ای سریع بود و طراحی جاودانه‌اش به قدری بی‌نقص بود که فاجعه‌ی R33 را از یاد ماشین‌بازان برد.

در آن زمان نیسان اسکای لاین آر 34 جی تی آر قادر به شکست دادن ابر خودروهایی بود که سه برابر، قیمت بیشتری داشتند. امروزه R34 GTR یکی از محبوب‌ترین (و کلکسیونی‌ترین) خودروهای JDM با نمونه‌هایی بکر به قیمت صدها هزار دلار است. در سال 2021 یک GTR با تنها 6 مایل کارکرد به قیمت 549,000 دلار فروخته شد. فروشی که رکورد قبلی هادوسوکا اسکای لاین GTR را که در سال 2020 به قیمت 430,000 دلار فروخته شد، شکست. با افزایش دوباره قیمت‌ها در بازار خودرو، می‌توان پیش‌بینی کرد که این رکورد باز هم در آینده‌ای نزدیک، جابه جا خواهد شد.

نیسان سیلویا اس 15 اسپک آر

لقب سیلویا در سال 1966 برای خودروهای اسپورت نیسان استفاده می‌شد، اما جدیدترین خودرویی که این نام را به خود اختصاص داده، S15 است. Spec R نسخه‌ی ارتقا یافته‌ی این خودرو با موتور SR20DET بود که طبق گفته کارشناسان، دارای قدرت رسمی 247 اسب بخاری بود. برخلاف نسل‌های قبلی سیلویا که در ایالات متحده با نام 240SX فروخته می‌شد، S15 سیلویا هرگز در آمریکا فروخته نشد. با این حال قانون واردات 25 ساله اجازه می‌دهد که از سال 2024، واردات این مدل به عنوان خودرویی کلاسیک قانونی شود.

اس 15 سریع‌ترین خودروی اسپورت عصر خود نبود (حداقل نه در حالت فابریک)، اما شاسی متعادل و حس مطلوب رانندگی با آن باعث شد تا منتقدان از آن استقبال زیادی کنند. این موضوع سیلویا اس 15 را به گزینه‌ای عالی برای تیونیگ تبدیل کرد. بسیاری از مدل‌های S15 توسط خریداران، تیونینگ شدند و در برخی موارد، قدرت خروجی دو برابری حاصل شد. ضمنا این خودرو نیسان، محبوب دریفت بازان است و بسیاری از تصادفات مربوط به مسابقه باعث شده تا تعداد سیلویاهای سالم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند.

نیسان 240Z

نیسان 240Z یا داتسون فیرلیدی زد در زمان عرضه، هیچ چیز از یک خودروی انقلابی کم نداشت. در حقیقت 240 زد، نیسان را از یک سازنده‌ی خودروهای اقتصادی به بازیگر اصلی دنیای ماشین‌های اسپرت تبدیل کرد و زنگ خطر را برای سایر رقبا به صدا درآورد. این خودرو از فرمت کلاسیک دیفرانسیل عقب و کابین دو سرنشینی پیروی می‌کرد؛ با موتوری 2.4 لیتری و شش سیلندر که برای تولید حدود 150 اسب بخار کافی بود. در سال 1969 هیچ رقیب دیگری مانند 240 زد وجود نداشت، زیرا رقبای اروپایی، حس اطمینان کمتر و قیمت بالاتری داشتند و رقبای آمریکایی هم نمی‌توانستند از نظر طراحی ظاهری یا هندلینگ با آن برابری کنند. ضمن اینکه قیمت آن ارزان بود و در زمان عرضه، تنها با قیمت 3526 دلار به فروش می‌رسید.

این ترکیب برنده، سود زیادی برای نیسان به همراه آورد و در کنار خودروهای سواری نیسان، مانند داتسون 510 به توسعه‌ی این شرکت ژاپنی در آمریکا کمک شایانی کرد. البته خودرو نیسان 240Z بدون اشکال نبود، زیرا به تبعیت از قیمت پایینش، اکثر پوشش‌های داخلیِ ظاهرا ممتاز، در واقع از مواد ارزان‌تر ساخته شده بودند، اما خریداران به این موضوع اهمیتی نمی‌دادند. فروش انبوه و محبوبیت مداوم 240 زد باعث شده که امروزه خرید آن در بازار دست دوم بسیار آسان باشد.

نیسان GTR

پرچمدار فعلی خودرو ساز ژاپنی، مدل نیسان GTR است که در سال 2009 معرفی شد و نسخه تکامل یافته‌ی سری اسکای لاین GTR محسوب می‌شود. از آنجایی که نیسان جی تی آر، حدود 13 سال بدون هیچ تغییر عمده‌ای به فروش می‌رسد؛ پس طبیعی است که فرض کنیم نیسان GTR نمی‌تواند پا به پای رقبای مدرنش پیش برود. اما با بررسی مدل پریمیوم 2021 متوجه می‌شویم که سخت در اشتباهیم. جی تی آر هنوز هم در عملکرد و هندلینگ با 565 اسب بخار قدرت در مدل پایه یا 600 اسب بخار در نسخه Nismo پیشتاز و شایسته احترام است.

در طول سال‌ها، قیمت خرده‌فروشی GTR به آرامی افزایش یافته و بنابراین خرید آن به کار دشوارتری تبدیل شده است. جالب اینکه جی تی آر هنوز هم سریعتر از بسیاری از خودروهای سوپر اسپرت باقی می‌ماند و شتاب 0 تا 100 کمتر از 2.5 ثانیه را به خود اختصاص می‌دهد (آمار غیر رسمی). سیستم چهار چرخ متحرک آن علیرغم سن زیادش، یکی از تواناترین سیستم‌های موجود در بازار است و حتی در هوای برفی، هم چسبندگی مطلوبی به سطح جاده وجود دارد. شایعاتی مطرح شده که پرچمدار بعدی نیسان، الکتریکی خواهد بود؛ بنابراین خودرو نیسان GTR احتمالا آخرین مدل در نوع خود باشد.