حجت الاسلام مهدی احمدی در گفت و گو با خبرنگار مهر، با اشاره به سیره عملی امام حسن عسکری (ع) در تربیت شیعیان اظهار کرد: دوران زندگی امام حسن عسکری (ع) شرایط ویژه تاریخی را به همراه داشت چرا که بنا به روایات متعدد دشمنان اهل بیت منتظر امام زمان و شرایط خاص آن دوره بودند و لذا محدودیت‌های ویژه‌ای را برای امام حسن عسکری (ع) در نظر می‌گرفتند.

کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: در دوران خلافت عباسیان شمار شیعیان در عراق عرب و ایران قابل توجه بود و با توجه به این مسئله دشمنان امام تلاش می‌کردند با تحت فشار قرار دادن ایشان برای فعالیت‌های تبلیغی، او را محدود کنند.

وی بیان کرد: یکی از راهکارهای جدی امام حسن عسکری (ع) برای افزایش سطح بینش و آگاهی بخشی در جامعه، تربیت شاگردان در زمینه‌های مختلف دینی و فرستادن آنها میان مردم برای پاسخ دادن به سوالات علمی بود.

احمدی افزود: روش دیگری که ایشان در پیش گرفتند قراردادن نایبان و وکلای خود در بین مردم بود تا مردم بتوانند از طریق آنها هم پاسخ سوالات خود را دریابند و نیز از این طریق با امام حسن عسکری ارتباط برقرار کنند.

وی با تاکید بر این موضوع که تربیت نایبان و جا انداختن این مسئله در جامعه حائز اهمیت بوده است گفت: از سوی دیگر امام باید جامعه را برای زمان غیبت آماده می‌کردند بنابراین تربیت نایبان و آموزش جامعه برای ارتباط گرفتن از این طریق بر عهده امام حسن عسگری (ع) بود.

این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: ایشان از تربیت سیاسی جامعه و آگاهی بخشی به آن غافل نبودند و تلاش می‌کردند با روش‌هایی که حاکمیت را حساس نکند سخنان خود و دیدگاه‌هایشان را به مردم برسانند.

احمدی یادآور شد: یکی از راه‌هایی که عباسیان از طریق آن به جامعه پیروان اهل‌بیت فشار می‌آوردند در فقر نگه داشتن و فشارهای اقتصادی بود لذا امام حسن عسکری (ع) تلاش می‌کردند با تأمین اقتصادی و حمایت مالی از پیروان خود، دستگیری از آنها را به عمل آورند تا از این طریق دشمنان نتوانند به شیعیان آسیب برسانند.

وی مطرح کرد: امام حسن عسکری با رجال سیاسی زمان خود با گفت و گو، تبادل نامه و ارسال پیک ارتباط می‌گرفتند و دیدگاه‌ها و عقاید خود را برای آنها توضیح می‌دادند چرا که وقتی این افراد قانع می‌شدند به توجیه اطرافیان خود نیز می‌پرداختند لذا باید به این موضوع هم توجه داشت که ایشان با خواص جامعه برای تربیت عموم جامعه در ارتباط بودند.

احمدی یادآور شد: دوره امامت امام حسن عسکری (ع) با وارد آمدن شبهات متعدد به دین همراه بود لذا ایشان از امدادهای غیبی و کرامات خاص خود برای راهنمایی جامعه بهره ویژه‌تری می‌بردند، از سوی دیگر با راهکارهای مختلف مردم را برای امامت امام مهدی (عج) و دوران غیبت آماده می‌کردند.