f:I[55593,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 10:I[22163,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 11:I[59870,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 13:I[74085,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 12:T851,

به گزارش ایسنا، بر اساس داده‌های جدید، همه گیری بعدی ممکن است نه از خفاش‌ها یا پرندگان بلکه از ذوب یخ‌های طبیعی ناشی شود.

تجزیه و تحلیل ژنتیکی خاک و رسوبات دریاچه هازن (Lake Hazen)، بزرگترین دریاچه آب شیرین قطب شمال در جهان نشان می‌دهد که خطر سرریز ویروسی- جاییکه یک ویروس برای اولین بار میزبان جدیدی را آلوده می‌کند - ممکن است مربوط به ذوب یخچال‌های طبیعی باشد.

یافته‌ها حاکی از آن است که با افزایش دمای جهانی و تغییرات آب و هوایی احتمال اینکه ویروس‌ها و باکتری‌های محبوس شده در یخچال‌های طبیعی دوباره بیدار شوند و حیات وحش را آلوده کنند، بیشتر می‌شود چرا که محدوده آنها به قطب‌ها نیز نزدیک‌ تر می‌شود.

به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶ شیوع سیاه زخم در شمال سیبری که باعث مرگ یک کودک و آلوده شدن دستکم هفت نفر دیگر شد به موج گرمایی نسبت داده شد که موجب ذوب خاک منجمد شد. پیش از این، آخرین شیوع بیماری در این منطقه در سال ۱۹۴۱ بود.

به گزارش روزنامه گاردین، محققان کانادایی به منظور انجام بررسی‌های بیشتر به مطالعه نمونه خاک و رسوبات این دریاچه پرداختند و مشخص شد: خطر سرایت ویروس‌ها به میزبان‌های جدید در مکان‌هایی نزدیک به مناطقی که مقدار زیادی آب یخ‌های ذوب شده در آن جریان دارد، بیشتر است. وضعیتی که احتمال وقوع آن با گرم شدن شرایط آب و هوایی بیشتر می‌ش

14:T851,