سرنوشت رمز ارز‌ها در گرو یک انتخابات!

محمدرضا ستاری: فارغ از تمامی فعل و انفعالاتی که با روش شدن نتیجه انتخابات کنگره آمریکا ممکن است به وقوع بپیوندد، تاثیر نتایج این انتخابات بر سرنوشت بازار رمزارز‌ها غیر قابل کتمان است. زیرا در این کنگره احتمالاً تکلیف قوانین مرتبط با فناوری بلاک چین و نیز نحوه شکل گیری مقرارت مربوطه به رمزارز‌ها مشخص می‌شود. اکنون بسیاری از تحلیل گران معتقدند که چه بخواهیم و چه نخواهیم، پول در آینده به صورت دیجیتالی به حیات خود ادامه می‌دهد. اما مساله مهم این است که آینده این پول دیجیتالی توسط قانون گذاران و دولت‌ها چگونه تعیین و نقشه راه آن ترسیم می‌شود. در واقع وقتی قرار است سیستم قدیمی داد و ستد مالی بر مبنای ارزش تولید، ثبت و مبادله دستخوش تغییرات اساسی شود، برای همه ما مساله حیاتی این است که قوانین و مقررات قرار است چگونه این روند تحولی را تعریف کنند. به گزارش کوین دسک، از چند ماه قبل برای همه ما مبرهن شه که صنعت کرپتوکارنسی در سال جاری میلادی وارد عصر جدیدی از قوانین نظارتی خواهد شد. از همین رو مسائل اساسی و چالش‌های دیگر اقتصادی باعث شده تا این قوانین و مقررات برای رمزارز‌ها به کنگره بعدی آمریکا سپرده شود. در واقع این موضوع حیاتی است که چه کسانی یا چه گروه‌هایی ترکیب کمیته‌های ناظر بر لوایح رمزارز‌ها را تشکیل داده و قرار است به صورت غیر مستقیم در خصوص سرنوشت و آینده رمزارز‌ها تصمیم بگیرند.

سود و زیان قانونگذاری اولین مورد قانون گذاری برای رمزارز‌ها، قانون حمایت از مصرف کننده کالا‌های دیجیتال (DCCPA) کمیته کشاورزی سنا است. با توجه به زیان‌هایی که مردم از سقوط پلتفرم‌های وام‌دهی کریپتو مانند شبکه سلسیوس و وویجر دیجیتال متحمل شدند، هدف این لایحه منطقی به نظر می‌رسد؛ زیرا مسئولیت‌پذیری بیشتری را بر ارائه‌دهندگان تحمیل و قوانین سخت‌گیری را برای حفاظت از دارایی‌های مشتریان وضع می‌کند. همچنین، DCCPA به صراحت توکن‌های رمزنگاری را به عنوان "کالا‌های دیجیتال" تعریف می‌کند که کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) را در نقطه نظارت اولیه قرار می‌دهد. این با آنچه که بسیاری از منتقدان رویکرد سختگیرانه کمیسیون بورس و اوراق بهادار در مورد کریپتوکارنسی برای آن اصرار دارند مطابقت دارد. اما یک اصطلاحی وجود دارد که می‌گوید، شیطان همیشه در جزئیات ظاهر می‌شود. بسیاری نگران این هستند که الزامات فراگیر، که در یک صفحه اولیه ارائه شده، مبنی بر اینکه «همه پلتفرم‌های کالا‌های دیجیتال در CFTC ثبت می‌شوند»، می‌تواند عملیات DeFi را غیرقابل اجرا کند. پیش‌نویس این لایحه اصلاحیه‌ای را نشان می‌دهد که برای هر فردی که «نرم‌افزار توسعه یا منتشر می‌کند» از طبقه‌بندی تحت پوشش لایحه «کارگزار کالا‌های دیجیتال» معافیت اضافه می‌کند. در حالی که این موضوع می‌تواند یک برگ برنده برای توسعه دهندگان رمزارز محسوب شود، اما هنوز نگرانی‌هایی وجود دارد که عبارات بیش از حد مبهم می‌تواند برخی از اپراتور‌های کلیدی DeFi را مسئول کرده و بنابراین کل اکوسیستم نرم افزار محور غیرمتمرکز پروتکل‌های به هم پیوسته و قابل ترکیب DeFi را به اصطلاح خفه کند. این موضوع از آنجا حائز اهمیت است که تنها در ایالات متحده، درآمد بخش خدمات مالی (قیمتی که بانک‌ها و سایر موسسات برای واسطه گری از ما دریافت می‌کنند) در سال ۲۰۲۱ به ۴.۸۵ تریلیون دلار یا ۷.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی رسیده است. قانون استیبل کوین
در حال حاضر قانون مرتبط با استیبل کوین‌ها مانند تتر در حال انجام است. حال یکی از این مسائل مهم این است که کدام آژانس فدرال باید ناشران استیبل کوین را تنظیم کند؟ به نظر می‌رسد که این پیشنهاد از تقاضای محدود شدن انتشار استیبل کوین به بانک‌های تحت نظارت خارج می‌شود و در عوض ناشران غیربانکی را تحت مقررات سخت‌گیرانه فدرال رزرو یا برخی دیگر از سازمان‌های نظارتی با اهداف خاص قرار می‌دهد. این تمایز اهمیت دارد، زیرا می‌تواند تعیین کند که آیا صادرکنندگان استیبل کوین به حمایت فدرال مانند تسهیلات وام دهی فدرال رزرو یا پوشش سپرده از شرکت بیمه سپرده فدرال دسترسی دارند یا خیر؟ در واقع نحوه تنظیم قانون می‌تواند پیامد‌های مثبت و منفی بزرگی برای ناشران رقیب استیبل کوین داشته باشند. از سوی دیگر این سوال مطرح می‌شود که آیا استیبل کوین‌ها به فدرال رزرو متصل می‌شوند؟ قانونگذاران این گزینه را دور زده اند. بحث در مورد اینکه آیا فدرال رزرو باید این فرآیند را هدایت کند یا خیر، به این سوال بزرگ منجر می‌شود که آیا باید ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) را به موازات یا به جای استیبل کوین‌ها دنبال کند؟ این امر باعث وجود ابهام در مورد نوع حریم خصوص مبادلات معامله گران با دلار‌های دیجیتال و نیز میزان ورود و خروج آن‌ها از حوزه قضایی می‌شود. در این رابطه حامیان یک مدل استیبل کوین مبتنی بر بخش خصوصی، که در آن توکن‌های دلار مبتنی بر بلاک چین می‌توانند به صورت مستقیم بین کیف پول‌ها در هر نقطه از جهان حرکت کنند، به درستی آن را به عنوان راهی برای فراهم کردن شمول مالی برای همه و تحریک نوآوری جهانی پیرامون پول به تصویر می‌کشند.. این یک نقطه مقابل جذاب برای ایده یک CBDC با مدیریت و نظارت متمرکز است. اما همانطور که پیش از این نیز اشاره شده، چراغ سبز نظارتی برای استیبل کوین‌ها می‌تواند می‌تواند منجر به انباشت دلار در سطح جهاانی شده و حاکمیت پولی سایر کشور‌ها را به گونه‌ای تضعیف کند که یکی از پیامد‌های آن بروز دعوا‌های سیاسی خواهد بود. به همین دلیل است که قانونگذاران در صورت اشتباه می‌توانند صدمات زیادی به بازار رمزارز‌ها وارد کنند و تاکید بر روی نتایج انتخابات کنگره آمریکا نیز به همین منظور انجام می‌شود.