زهرا (س) به خون نشسته در کنج آشیانه / نای نفس کشیدن و رعنا شدن نداشت / سرو علی دگر کمر پا شدن نداشت 

یا ام ابیها یا زهرا(س) به سوگتان بسیار نوشته اند اما دلسوخته شوریده ای می سراید: این روزها که دیدنتان کیمیا شده / این خانه بی نگاه تو دارالعزا شده /باور نمی کنم چقدر آب رفته ای/ حتی برای ناله لبت بی صدا شده/ من میخ بر دلم نه، به تابوت می زدم .