تفاوت گیربکس دوکلاچه خشک با دوکلاچه تر چیست و کدام بهتر است؟

گیربکس دوکلاچه در دو نوع خشک و تر در خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما جعبه دنده دوکلاچه تر و دوکلاچه خشک چه تفاوتی دارند و کدام بهتر است؟

گیربکس دوکلاچه جزو گیربکس‌های جدید و به‌روز صنعت خودرو محسوب می‌شود که در دو نوع خشک و تر در خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته گیربکس دوکلاچه تر و خشک معایب و مزایای خاص خود را به همراه دارند.

در همین راستا با توجه به این که طی سال‌های اخیر تعداد زیادی از خودروهای بازار ایران نظیر فیدلیتی و جک اس 5 نیز با گیربکس اتوماتیک دوکلاچه روانه بازار ایران شدند، در این مقاله قصد داریم شما را با دو مدل مختلف این گیربکس آشنا کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم که کدام نوع از گیربکس دوکلاچه بهتر است؟

مقایسه گیربکس دوکلاچه خشک با دوکلاچه تر

آشنایی با گیربکس دوکلاچه خشک

گیربکس دوکلاچه خشک به گونه‌ای طراحی شده که می‌تواند قدرت را از طریق اصطکاک میان دو سطح قطع و وصل کند. در واقع عملکرد این گیربکس در محیطی که با هوا در تماس بوده انجام می‌شود و به همین دلیل به محیط کاملا بسته نیازی نخواهد داشت.

مزایا:

• جعبه دنده دوکلاچه خشک به روغن نیازی ندارد و به همین دلیل شاهد اتلاف روغن نیستیم.
• گیربکس دو کلاچه خشک گزینه مناسبی برای انتقال قدرت با گشتاور کم محسوب می‌شود؛ چرا که اگر قدرت گشتاورهای بالا با کلاچ خشک انتقال پیدا کند، احتمال لغزش صفحه‌های کلاچ روی یکدیگر وجود خواهد داشت که نتیجه آن هرزگردی خواهد بود.

معایب:

• به دلیل عدم استفاده از روغن در کلاچ خشک، میزان خوردگی صفحه‌های اصطکاکی کلاچ بسیار زیاد بوده و همچنین سروصدای زیادی را نیز به همراه دارد.
• کلاچ‌های خشک نسبت به تر هزینه نگهداری و هزینه تعمیر بیشتری را به همراه خواهند داشت.
• با توجه به این که احتمال لغزش و هرزگردی کلاچ‌های خشک در انتقال گشتاورهای بالا وجود دارد، این نوع از گیربکس برای انتقال گشتاورهای بالا مناسب نخواهد بود.
• عواملی چون سایش بالا و تماس مستقیم باعث شده تا عمر کلاچ‌های خشک نسبت به کلاچ‌های تر کمتر باشد.

آشنایی با گیربکس دوکلاچه تر

صفحه‌های کلاچ در گیربکس دوکلاچه تر به طور کامل درون روغن قرار دارند تا عملکرد نرمی را به همراه داشته باشند. البته در این نوع گیربکس از صفحه‌های بیشتری استفاده می‌شود تا از افت بازدهی حاصل از کارکرد نرم و لغزش جلوگیری شود.

مزایا:

• هرچند در کلاچ‌های تر شاهد اتلاف زیادی به دلیل روغن هستیم، اما در این نوع گیربکس میان صفحه‌ها سایش زیادی رخ نمی‌دهد و به همین دلیل استهلاک کلاچ‌های تر نسبت به خشک کمتر بوده که همین موضوع عمر گیربکس را افزایش خواهد داد.
• جعبه دنده دوکلاچه تر برای انتقال قدرت با گشتاور بالا بسیار مناسب خواهد بود؛ چرا که روغن‌ها می‌توانند گرمای زیاد ناشی از گشتاورهای بالا را کاهش دهند و همچنین به دلیل این که صفحه‌های بیشتری در این نوع گیربکس به کار رفته، هرزگردی کمتری نیز در گشتاورهای بالا به وجود خواهد آمد.
• طراحان در این نوع گیربکس فیلتر روغن را در نظر گرفتند که می‌تواند ذراتی که به دلیل عملکرد کلاچ و براده‌هایی از حرکت صفحه‌ها به وجود می‌آید را جذب کنند. همچنین در سرویس‌های دوره‌ای با تعویض فیلتر روغن نیز این ذرات نامناسب تخلیه خواهند شد.
• روغن موجود در این گیربکس باعث کاهش سروصدا خواهد شد.
• از آنجایی که صفحه‌های زیادی در این نوع کلاچ استفاده شده، کلاچ تر نسبت به کلاچ خشک عملکرد بهتری را به همراه خواهد داشت.
• به طور کلی نوع طراحی این گیربکس باعث شده تا عمر و دوام آن نسبت به گیربکس خشک بیشتر باشد.

معایب:

• پیچیده بودن طراحی جعبه دنده دوکلاچه تر باعث شده تا هزینه ساخت آن نسبت به نوع خشک بیشتر باشد. ضمن این که این نوع گیربکس برای انتقال گشتاورهای پایین به‌صرفه نخواهد بود.

جمع‌بندی

در پاسخ به این پرسش که از میان گیربکس دوکلاچه تر و خشک کدام بهتر است باید گفت هر دو گیربکس از طراحی خاصی بهره می‌برند و به گونه‌ای طراحی شدند تا به نیازهای مشخصی پاسخ دهند. همانطور که اشاره شد گیربکس دوکلاچه خشک برای انتقال گشتاورهای پایین مناسب بوده و برای انتقال گشتاورهای بالا نیز باید از نوع تر آن استفاده کرد.