طوفان به دل دریا زد، آب در دل دریا تکان نخورد/کاریکلماتور

طوفان به دل دریا زد، آب در دل دریا تکان نخورد!

کاریکلماتورهای حسین مقدسی نیا

• حرفش زمین نمی افتاد اگر معتقد نبود حرف باد هواست!
• من خودم لالایی بلدم ولی همیشه پلیس ماشینم را می خواباند!
• دنیا روی سرش خراب شده بود ولی زنده از زیر آوار بیرون آمد کرم خاکی!
• هر وقت تند می روم پلیس پیاده ام می کند!
• به عزرائیل قسطی جان می دهد محتضری که ضامن معتبر دارد!
• کارد می زدی خونش در نمی آمد زالوئی که برای آزمایش خون آمده بود!
• پشه با نیش زبانش خون همه را کثیف می کند!
• زالو خون زالو صفتی را مکید، خون بالا آورد!
• پنج هزار برابر وزنش وزنه می زند، استخوان فیل دارد مورچه!
• مرغ باغِ ملکوت را شکارچی غیر مجاز کباب کرد!
• از این نگاه همیشه از بالایت متنفرم، خوک به زرافه می گفت!
• دل به دریا زد، دریا دلش را زد، دریا زده شده بود!
• دریا دل به دریا زد، دلش آشوب شد!
• طوفان به دل دریا زد، آب در دل دریا تکان نخورد!
• از قفس تن آزاد و اسیر خاک شد!
• «عبدالغنی خان» از «محمود درویش» وام گرفت شعرش غنی شد!
• راه به راه، راه دارد؛ راه به راه بی راهه نرو، راهرو!
• دل می رود ز دستم شکایت کند، دست گرفته دامنش!
• دست به دامن دوست زد، دوست ز دستش شکایت کرد!
• پیر فرزانه را درآورد شوهر پیر فرزانه!
• خاک توی گورش کردند مرده خاک بر سر!
• قبرش نور باران شد، کفن دزد با چراغ قوه آمده بود!
• گذر مار به دباغ خانه افتاد، پوست انداخت!
• عقرب را به نیش کشیدند کینه توزان!
• پیر ما بر حقیقت عریان چشم پوشید!