مطالعات جدید می گوید: اتخاذ رویکردی متنوع کلید حذف کربن است و تنوع ریسک را کاهش می دهد. این مفهوم یک نکته کلیدی از یک مطالعه جدید است که توسط دانشمندان آزمایشگاه شمال غرب اقیانوس آرام انجام شده است.

به گزارش سیناپرس، مسیر مؤثر برای محدود کردن گرمایش جهانی به ۱٫۵ درجه سانتیگراد تا پایان این قرن احتمالاً مستلزم ترکیبی از فناوری‌هایی است که می ‌توانند دی اکسید کربن را از جو زمین و اقیانوس‌ها بیرون بکشند.

محققان هشدار می دهند: اتکای بیش از حد به هر یک از روش های حذف کربن ممکن است خطرات بی موردی را به همراه داشته باشد و ما به احتمال زیاد به همه آنها نیاز خواهیم داشت تا مقدار لازم دی اکسید کربن را حذف کنیم.

مطالعات جدید، پتانسیل حذف کربن شش روش مختلف را تشریح می کند. پژوهشگران از بازسازی زمین های جنگل زدایی گرفته تا پخش سنگ های خرد شده در مناظر مختلف را بررشی می کنند.

این مطالعه اولین تلاش برای ترکیب تمام رویکردهای حذف دی اکسید کربن شناخته شده در یک مدل یکپارچه واحد است که نشان می دهد چگونه تعاملات آنها می تواند در مقیاس جهانی اندازه گیری شود. این مطالعات در حالی انجام می ‌شود که نشان می ‌دهد چگونه این روش ‌ها می ‌توانند بر عواملی مانند مصرف آب، تقاضای انرژی یا زمین‌های زراعی موجود تأثیر بگذارند.

محققان پتانسیل این روش‌های حذف کربن را با مدل ‌سازی سناریوهای کربن ‌زدایی مورد بررسی قرار می‌ دهند که شامل آینده‌های فرضی می شود که نشان می ‌دهد اگر فناوری‌ها در شرایط مختلف به کار گرفته شوند، چه نوع تعاملاتی می ‌تواند ایجاد شود. پژوهشگران همه مسیرهایی را بررسی می کنند، برای مثال، جایی که هیچ سیاست آب و هوایی اعمال نشود گرمایش به ۳٫۵ درجه می رسد.

مسیر دوم نشان می ‌دهد: با استفاده از فناوری‌هایی تحت یک سیاست بلندپروازانه که در آن انتشار کربن تا اواسط قرن به صفر خالص و در اواخر قرن به منفی خالص تا پایان قرن کاهش می‌ یابد، باید چه مقدار کربن حذف شود.

سناریوی سوم همان مسیر انتشار را دنبال می ‌کند، اما با تغییرات رفتاری و فناوری، مانند مصرف کم مواد و برق‌رسانی سریع همراه است. در این سناریو، این تغییرات اجتماعی به انتشار کلی کمتری تبدیل می ‌شود که به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ‌ای کمک می ‌کند که باید با حذف کربن برای رسیدن به هدف ۱٫۵ درجه جبران شود.

به گزارش سیناپرس، برای دستیابی به این هدف محققان دریافتند: تقریباً ۱۰ گیگاتن دی اکسید کربن باید در سال حذف شود. این مقدار ثابت می ماند حتی اگر کشورها تلاش های خود را برای کاهش انتشار دی اکسید کربن از همه منابع تقویت کنند.

جی فورمن (Jay Fuhrman) دانشمند ارشد موسسه تحقیقاتی مشترک تغییرات جهانی، گفت: بازگشتن به ۱٫۵ درجه تا پایان قرن نیازمند یک رویکرد متعادل است. اگر یکی از این فناوری‌ها محقق نشود یا رشد نکند، ما نمی‌خواهیم به هدف نهایی برسیم. او می افزاید: اگر از مجموعه متنوعی از استراتژی‌های حذف کربن در سطح جهانی استفاده کنیم، می ‌توانیم خطر را در عین کاهش انتشار گازهای گلخانه ‌ای کاهش دهیم.

پژوهشگران توضیح می دهند: هر یک از فناوری های مدل سازی شده مزایا، هزینه ها و پیامدهای منحصر به فردی را به همراه دارد. بسیاری از این عوامل به مناطق خاصی مرتبط هستند. با این حال، پژوهشگران دریافتند که برای رسیدگی به گازهای گلخانه ای به غیر از دی اکسید کربن، مانند متان و اکسید نیتروژن، کار زیادی لازم است. بسیاری از این گازها چندین برابر دی اکسید کربن قوی تر هستند در حالی که به طور همزمان هدف گیری آنها از دی اکسید کربن دشوارتر است.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعه در مجله Nature Climate Change منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده