سوخت زیست محیطی چیست؟

به گزارش تجارت‌نیوز، در حال حاضر بخش عمده‌ای از انرژی‌های مورد نیاز عرصه بین‌‌الملل از طریق سوخت‌های فسیلی نظیر نفت، زغال سنگ و گاز طبیعی تأمین می‌شود. این قسم از سوخت‌ها همگی محدود هستند و به همین دلیل تجدیدناپذیر نامیده می‌شوند.

با توجه به میزان مصرف فعلی پیش‌بینی می‌شود این منابع در کوتاه‌مدت به پایان برسند. همچنین صنعتی شدن اکثر کشورها به تسریع مسیر آلودگی در اثر استفاده از این سوخت‌ها منجر می‌شود. بنابراین جامعه جهانی به دنبال استفاده از یک راه‌ جایگزین است. حرکت به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر و استفاده از سوخت‌های سازگار با محیط زیست از راه‌حل‌های پیشنهادی است.

محققان همواره به دنبال منابع جدیدی از انرژی هستند. منابعی به عنوان انرژی جایگزین می‌­توانند مطرح شوند که کم قیمت و در دسترس باشند (عدم وابستگی به منطقه جغرافیایی) در عین حال استفاده از آنها به محیط زیست آسیب نزند. Biofuels یکی از انواع سوخت‌های زیست محیطی است که از زیست‌توده به‌دست می‌آید.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد مصرف سوخت‌های زیستی که معادل 1.9 میلیون بشکه نفت به صورت روزانه در سال 2014 است، به 3.9 میلیون تن بشکه در سال 2040 می‌رسد. در حال حاضر سوخت زیستی تنها سه درصد از کل تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل را پوشش می‌دهد. این در حالی است که به نظر می‌رسد این میزان در سال 2040 تا پنج درصد افزایش یابد.

ایالات متحده آمریکا، برزیل و اتحادیه اروپا تقریبا 86 درصد تقاضای سوخت‌های زیستی جهان را در سال 2013 به خود اختصاص داده‌اند. گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که آمریکا و اتحادیه اروپا در طول همین بازه زمانی سهم سوخت‌های زیستی در حمل و نقل جاده‌ای را از پنج درصد به 14 درصد افزایش دهد.

در سال 2013 در برزیل سهم سوخت های زیستی در حمل و نقل جاده ای 20 درصد بوده که این رقم تا سال 2040 به 31 درصد خواهد رسید. کشور برزیل به لحاظ داشتن سهم از انرژی های تجدیدپذیر، در میان سایر کشورها پیشگام است.

سوخت زیست محیطی در ایران

براساس آخرین آمار توسعه سوخت‌های زیستی در ایران هم‌اکنون مراحل تحقیق، توسعه و بهره‌برداری‌های پایلوت در مقیاس آزمایشگاهی را می‌گذراند. عوامل متعددی همچون بازار تقاضا و مصرف در توسعه این نوع سوخت مهم است.

ضمن اینکه در سطوح عالی سیاستگذاری، سیاست‌های حمایت از توسعه و مصرف این سوخت فعلا در اولویت بررسی قرار نگرفته‌اند. منشا سوخت زیستی، بیومس یا زیست توده یا همان ضایعات کشاورزی است؛ وقتی این ضایعات برای سوخت مورد استفاده قرار بگیرند، طی چرخه سوخت، گاز co۲ جذب می‌شود و مانع از ورود این گاز به جو زمین خواهد شد.

استفاده از سوخت زیستی در سایر کشورها سابقه‌ای ۵۰ ساله دارد اما سرعت پیشرفت آن در کشورهای آسیایی کند بوده است. در ایران نیز به علت نفت‌خیز بودن کشور استفاده از این سوخت زیستی به تعویق افتاده است.

با این حال می‌توان در بنزین موجود به جای «MTBE» یا «اکتان افزا»، از بیواتانول با خلوص ۹۹.۹ درصد استفاده کرد و این می‌تواند در کاهش آلودگی‌های مختلف از جمله آلودگی هوا تاثیرگذار و به‌صرفه باشد.

دیگر استراتژی‌های پیشنهادی برای توسعه سوخت زیستی در کشور موارد زیر را در بر می‌گیرد:

1. تحقیق و پژوهش در حوزه سوخت‌های زیستی، همکاری با مراکز و نهادهای فعال در این حوزه و ارائه راهکارهای تحقق چشم‌اندازهای کلان در کشور.
2. ایجاد ارتباطات علمی و پژوهشی با هدف انجام فعالیت‌های تحقیقاتی و آموزشی با محققان و متخصصانی که در حوزه علوم و فناوری مرتبط با سوخت های زیستی سروکار دارند.
3. حمایت و تشویق بخش خصوصی جهت فعالیت در زمینه سوخت های زیستی در قالب اختیارات و رسالت شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت.
4. فرهنگ‌سازی و ایجاد بستر مناسب جهت بهره‌مندی از فناوری‌های به‌روز در حوزه سوخت های زیستی و ارتقای حفظ محیط زیست و کاهش مصرف انرژی در کشور.
5. ترغیب و تشویق محققان، پژوهشگران و فعالان در عرصه سوخت های زیستی با رویکرد کاهش مصرف سوخت.