کرایوتراپی یا فریز کردن بهترین درمان زگیل تناسلی
بسته به اندازه و نوع زگیل، ممکن است فرد بخواهد آن را از بین ببرد. در این مورد، کرایوتراپی یک گزینه درمانی است.
روش انجام کرایوتراپی یا فریز کردن زگیل تناسلی
متخصص اورولوژی معمولا با تراشیدن سلول های مرده پوست از زگیل با چاقوی جراحی شروع می کند. این امر میزان بیشتری از پوست حاوی ویروس را در معرض عامل انجماد که نیتروژن مایع است، قرار می دهد.در مرحله بعد، متخصص اورولوژی از یک ماژول یا ابزاری به نام تفنگ کرایوستات برای رساندن دوز مشخص نیتروژن مایع به زگیل استفاده می کند. ترجیحات و روش های استفاده متفاوت است اما در مجموع، نیتروژن مایع معمولا به مدت 10 تا 20 ثانیه با پوست در تماس است. در عرض 24 ساعت پس از عمل، یک تاول در اطراف زگیل ایجاد می شود. پس از حدود 1 هفته، ممکن است بتوان این تاول را همراه با زگیل از بین برد.
دستورالعملهای کنونی انجام دو جلسه کرایوتراپی برای برداشتن زگیل تناسلی را توصیه میکنند اما بسته به تعداد و اندازه زگیل ممکن است جلسات بیشتری لازم باشد.طی مطالعهای در سال 2011 محققان دریافتند که فاصله 2 هفتهای بین جلسات کرایوتراپی به جای 3 هفته ممکن است خطر رشد مجدد زگیل را کاهش دهد و هرگونه عوارض جانبی را به حداقل برساند.
دلایل انجام کرایوتراپی یا فریز کردن زگیل تناسلی
حذف مبتنی بر نیتروژن مایع برای اکثر افراد سالم بی خطر است. متخصص اورولوژی بسته به سن فرد و وضعیت کلی سلامتی او ممکن است رویکرد متفاوتی را توصیه کند.همیشه نیازی به برداشتن زگیل تناسلی از طریق کرایوتراپی نیست. آنها اغلب بدون درمان برطرف می شوند، به خصوص در کودکان. وقتی سن افراد بالاتر می رود، ممکن است متوجه شوند که زگیل ها نیاز به مداخله پزشکی دارند، به خصوص اگر موارد زیر مشاهده شود:
- باعث ناراحتی یا درد شود
- باعث اصطکاک یا فشار شود
- بیش از چند سال ادامه داشته باشند
- باعث کاهش عزت نفس، اضطراب یا افسردگی شوند یا به آن کمک کنند
- فرد را از راه رفتن راحت دور نگه دارد یا باعث ایجاد هر گونه اختلال دیگری شود
در موارد دیگر، مسائل بهداشتی، مراجعه به یک متخصص را مهم می کند. توصیه می شود که افراد مبتلا به هر یک از موارد زیر برای رفع زگیل تناسلی به متخصص مراجعه کنند:
- دیابتیک سیستم ایمنی ضعیف
- زگیلهای متعدد در ناحیه واژن، آلت مردانه، مقعد و صورت
- زگیل هایی که خونریزی، خارش یا درد دارند
میزان اثربخشی کرایوتراپی یا فریز کردن زگیل تناسلی
کرایوتراپی ممکن است موثرترین روش برای انواع خاصی از زگیل باشد. به عنوان مثال، یک بررسی در سال 2012 نشان داد که این روش به عنوان درمانی برای زگیلهای معمولی و تناسلی، 60 تا 86 درصد موفقیت دارد.در یک مطالعه دیگر در سال 2015 میزان موفقیت برای برداشتن زگیل را 75 درصد نشان داد و همچنین دریافتند که به طور متوسط 1.18 جلسه برای از بین بردن زگیل با کرایوتراپی نیاز است.یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که میزان موفقیت برای برداشتن زگیل تناسلی با کرایوتراپی کمی بالاتر است و به 79 تا 88 درصد نیز می رسد. محققان همچنین دریافتند که کرایوتراپی در دوران بارداری بی خطر است.توجه به این نکته ضروری است که کرایوتراپی عفونت زمینهای HPV را درمان نمی کند. در حال حاضر هیچ درمانی نمی تواند این کار را انجام دهد.زگیل ممکن است بهبود یابد و دوباره رشد کند. در موارد دیگر، بدن ممکن است با از بین بردن ویروس های HPV باقیمانده پس از برداشتن زگیل، خود را از شر ویروس خلاص کند.
خطرات و عوارض کرایوتراپی یا فریز کردن زگیل تناسلی
- اکثر افراد در حین کرایوتراپی درد جزئی و احساس سوزش را پس از این که پوست فریز شده آب می شود، تجربه می کنند.
- در طول و بلافاصله پس از عمل، محل درمان ممکن است تغییر رنگ داده و متورم شود. همچنین ممکن است برای چند روز درد وجود داشته باشد.
- حدود 24 ساعت پس از عمل، یک تاول در اطراف زگیل ایجاد می شود و در عرض 2 یا 3 روز برطرف می شود.
- کل بهبودی معمولا حدود یک هفته طول میکشد و تمیزی، خشکی و نبود اصطکاک یا فشار در طول این مدت، مهم است.
- هر گونه خطر و عوارض اضافی به نوع، اندازه و محل زگیل بستگی دارد.
سایر عوارض احتمالی کرایوتراپی عبارتند از:
- خون ریزی
- عفونت
- روند بهبودی طولانی مدت و ایجاد زخم
- آسیب عصبی موقت در نزدیکی محل
- از دست دادن دائمی رنگ پوست
- جای زخم
- ضایعات پوستی که مدام عود می کنند
- ریزش مو
متخصصان اورولوژی می توانند خطر عوارض را با محدود کردن تماس با نیتروژن مایع به کمتر از 30 ثانیه کاهش دهند.
ایجاد عفونت ثانویه در محل کرایوتراپی غیر معمول است. علائم آن عبارتند از:
- ورم
- ترشح چرک یا مایع سفید، زرد یا قهوه ای از تاول
- تب
- افزایش درد ضربان دار
- پس از چند روز مراقبت، هیچ نشانه ای از بهبودی این ناحیه وجود ندارد
هرکسی که علائم عفونت ثانویه را دارد باید با پزشک تماس بگیرد که ممکن است یک ضد عفونی کننده موضعی یا یک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند.