چین منظومه‌ ماهواره‌ای به فضا می‌فرستند!/ عکس

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، InSAR یک روش راداری در علوم ژئودزی و سنجش از دور است که در آن با استفاده از تداخل‌سنجی فاز امواج ارسال و دریافت به سطوح، امکان ایجاد نقشه‌برداری سه‌بعدی سطح فراهم می‌شود.

این عملیات روز پنجشنبه ۳۰ مارس (۱۰ فروردین) ساعت ۱۰:۵۰ به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی تای‌یوان (Taiyuan) در شمال چین انجام گرفت و طی آن ماهواره‌های منظومه PIESAT-1 در مدار خورشیدآهنگ مستقر شدند.

این ماهواره‌ها با قابلیت تصویربرداری با وضوح کمتر از ۱ متر از مناطقی با وسعت زیاد، می‌توانند رصد زمین را در تمام ساعات شبانه‌روز انجام دهند.

ماهواره‌های این ماموریت متشکل از ۱ ماهواره اصلی و ۳ ماهواره کمک‌کننده می‌شوند و اولین سامانه رصد زمین باند ایکس InSAR در جهان را در قالب سامانه‌ای با ۴ ماهواره ایجاد می‌کنند.

این ماهواره‌ها در مدار، اولین ساختار سامانه ماهواره‌ای با الگویی موسوم به «چرخ» را در دنیا تشکیل می‌دهند؛ بدین ترتیب که ماهواره اصلی در وسط قرار دارد و سه ماهواره کمکی به شکل دایره‌ای دور آن مستقرند. به گفته گلکسی اسپیس، الگوی چرخ دارای مزایای پیکربندی نسبتا پایدار و کارآیی بالای نقشه‌برداری در مقایسه با سامانه‌های ماهواره‌ای تداخل‌سنجی رایج است.

ساختار حرکت ماهواره‌های PIESAT-1 در مدار

این شرکت از لینک‌های ارتباطی بین ماهواره‌ای و لینک‌های همگام‌سازی فاز برای فعال کردن کنترل دقیق مدار استفاده می‌کند تا از پایداری و ایمنی سامانه اطمینان حاصل شود. همگام‌سازی فاز فرآیندی است که طی آن دو یا چند سیگنال چرخه‌ای تمایل به نوسان با یک توالی تکراری از زوایای فاز نسبی دارند.

ماهواره‌های PIESAT-1 قادر به نقشه‌برداری از مناطق غیرقطبی در سراسر جهان در مقیاس ۱:۵۰۰۰۰ هستند و این عملیات را با دقت بالا و به شیوه‌ای سریع و کارآمد انجام می‌دهند. این ماهواره‌ها از قابلیت نظارت بر تغییر شکل در سطح میلی‌متر برخوردارند و از همین رو ابزار قدرتمندی برای شناسایی زودهنگام خطرات زمین‌شناسی عمده هستند و در نتیجه پشتیبانی اطلاعاتی را برای پایش و جلوگیری از فرونشست، رانش زمین و سایر بلایای طبیعی فراهم می‌کنند.

ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲دی

لانگ مارچ-۲دی یک ماهواره‌بر دو مرحله‌ای با طول کلی ۴۱ متر و قطر ۳.۳۵ متر بوده و آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (SAST) آن را ساخته است. این ماهواره‌بر بیش از ۲۳۰ تن وزن دارد و قادر به انتقال ۳۵۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو است.

لانگ مارچ-۲دی از دی‌نیتروژن تتراکسید و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به عنوان سوخت بهره می‌برد. ماهواره‌بر مورد اشاره نخستین ماموریت خود را در اوت ۱۹۹۲ به انجام رساند و با احتساب این ماموریت تاکنون ۷۵ عملیات پرتاب را پشت سر گذاشته که یک مورد آن ناموفق بوده است.

منبع: cgtn