نزدیک 4 سال بود که اهالی روستای فال از توابع شهرستان مهر استان فارس خواب راحت نداشتند.

درست از همان روزهایی که حسین هرجی زاده و همسرش زهرا تمجیدی به طرز هولناکی به قتل رسیدند حس ناامنی یکی از عمیق ترین احساساتی بود که اهالی روستا تجربه اش می کردند.

در آخرین روزهای اسفند ماه سایه جنایت بار دیگر در روستای فال گسترده شد و این بار دست بی رحم قاتل به رباب محمدی رسید.

حالا دیگر وحشت در چشمان اهالی روستا موج می زد.اما دو هفته ای از قتل سومین قربانی قاتل سریالی نگذشته بود که راز این جنایت ها به دست کارآگاهان ویژه پلیس آگاهی استان فارس گشوده شد. با دستگیری قاتل سریالی، نفس راحت بار دیگر به سینه اهالی شهرستان مهر بازگشت و در قدم به قدم این شهر بنرهای تقدیر و تشکر از نیروی انتظامی به چشم می خورد.

سومین قتل در یک روستا

رباب اهل روستای فال نبود.چند سالی می شد که با علی اکبر شیبانی ازدواج کرده و به این روستا آمده بود.وقتی رباب ناگهان ناپدید شد، علی اکبر به اصفهان سفر کرده بود.تماس های

بی پاسخ علی اکبر به همسرش سبب نگرانی او شد، برای همین از خواهرش درخواست کرد به خانه شان برود و سراغی از رباب بگیرد.خواهرشوهر رباب و چند همسایه که وارد خانه او شدند، صحنه جنایت را به چشم دیدند.

خانه رباب به هم ریخته بود و از او خبری نبود.چند دقیقه ای گشت زدن در خانه روستایی کافی بود تا جسد رباب در چاه خانه اش کشف شود.

علی اکبر شیبانی در گفت وگو با خبرنگار «ایران» در مورد روز حادثه گفت:«چند سال قبل با رباب ازدواج کرده بودم و با هم در روستای فال زندگی می کردیم.روز حادثه برای مراسم عقد دخترم به اصفهان رفته بودیم.رباب از اینکه دزد وارد خانه شود می ترسید و برای همین به من گفت برای مراسم دخترت برو و من در خانه می مانم.می گفت اگر سارق به خانه بیاید، دار و ندارمان را می برد و دستمان خالی می شود.من هم قبول کردم.»

صبح روز حادثه آقای شیبانی چندین بار با همسرش تماس گرفت اما او پاسخ نمی داد:«نگران شده بودم.از خواهرم خواستم به خانه مان برود که بعد از آن متوجه شدیم همسرم به قتل رسیده است.به سرعت خودم را به شهرستان فال رساندم.ماموران اداره آگاهی من را احضار کرده بودند و چون به من مظنون بودند بازداشتم کردند.اما دو شب بعد قاتل دستگیر شد و من آزاد شدم.او به قصد سرقت وارد خانه مان شده بود و دینام و کنتور آب را سرقت کرده بود.بعد همسرم را با کشیدن پلاستیک روی سرش خفه کرده بود.جسدش را هم داخل چاه آب انداخته و روی سرش سنگ انداخته بود.»

مادر پیر رباب تنها ولی دم اوست.او از غم فقدان دخترش ضجه می زند و کارش شده گریه و حسرت.پیرزن در گفت و گو با خبرنگار ما گفت:" دختر مظلومم را بی رحمانه به قتل رساند و من تنها تقاضایم این است که طناب دار را خودم بر گردنش بیندازم.»

ماموران انتظامی استان فارس در تحقیقات خود متوجه شدند که عامل قتل ربابه محمدی، همان کسی است که تیرماه سال 98 به قصد سرقت وارد خانه حسین هرجی شده و او و همسرش را به قتل رسانده بود.

به قاتل پدر و مادرم کمک می کردم

4 تیر ماه سال 98 بود که اولین جنایت خونین قاتل سریالی روستای فال رقم خورد.مرد جنایتکار به خانه زن و مرد میانسال رفته و آنها را به طرز هولناکی قربانی جنایت شوم خود کرده بود.

مرتضی هرجی که در جریان این جنایت پدر و مادر خود را از دست داده است در توضیح جزئیات ماجرا به خبرنگار حوادث «ایران» گفت:«من و برادرم هر دو در عسلویه کار می کردیم.روز حادثه خواهرم که چند ساعتی از پدر و مادرمان بی خبر بود، نگران شده و با شوهرش به خانه آنها رفته بود.قاتل به نام (ع.آ) حدود ساعت 11 ظهر از خلوتی روستا استفاده کرده و وارد خانه پدری ام شده بود.بعد با تبر ضرباتی به سر پدر و مادرم زده و آنها را به قتل رسانده بود.بعد هم با چوبدستی به سر آنها ضربه زده و در آخر رگ آنها را با تیغ مکت بری بریده بود.او 6 النگوی مادرم را سرقت کرده و متواری شده بود.»

مرتضی قاتل پدر و مادرش را بخوبی می شناسد:«قاتل اهل روستای فال نیست.چند سال قبل با یک دختر کر و لال اهل روستای ما ازدواج کرد و ساکن روستا شد.او فرد فقیری است و پدر من به خاطر رضای خدا همیشه تا حد توانش به او کمک می کرد.خانه شان چند کوچه پایین تر از خانه ماست.بعد از اینکه پدر و مادرم را از دست دادم فکرش را هم نمی کردم که این جنایت کار (ع.آ) باشد.به یاد پدر خدا بیامرزم گاهی کمکی به قاتل می کردم.بعضی وقت ها به مغازه خوار و بار فروشی که در روستا داریم می آمد و سیگاری برمی داشت.من پولش را نمی گرفتم و حتی روغن و رب یا خوراکی های دیگر به او کمک می کردم.بعضی وقت ها هم درخواست پول می کرد.پولی که

می خواست،70 یا 80 هزار تومان بود.نهایتا 100 هزار تومان می خواست و مبالغ درخواستی اش همیشه پایین بود.من هم این پول ها را به او کمک می کردم.»

فرزند قربانیان جنایت در ادامه می گوید:«مغازه ما فروشنده دارد چون من و برادرم اغلب مواقع برای کار بیرون از روستا هستیم.چند باری

فروشنده مان می گفت که (ع.آ) سراغ من را گرفته است.از او پرسیده بود مرتضی کجا زندگی می کند و شغلش چیست؟ انگار می خواست اطلاعات دقیقی در مورد کار و محل زندگی من پیدا کند.گمان می کردم چون به او کمک می کنم، وقتی در روستا نیستم سراغم را می گیرد اما حالا می فهمم دلیل پرس و جوی او این بود که من به عنوان نماینده اولیای دم پیگیر کارهای قضایی پرونده بودم.شاید خیال داشت بلایی سرم بیاورد.»

پسر داغدیده در مورد حال و هوای سال های بعد از قتل پدر و مادرش می گوید:«در روستای ما امنیت تا حدی بود که اهالی فقط شب ها موقع خواب در خانه هایشان را می بستند.بعد از قتل پدر و مادرم مردم بشدت ترسیده بودند.در این سال ها خیلی اذیت شدیم و حالا که متهم شناسایی و دستگیر شده است، مردم نفس راحتی کشیدند.همین سبب شده که در و دیوار شهر را پر از بنرهای تشکر از ماموران نیروی انتظامی کنند.»

رسیدگی به این پرونده در دستور کار ماموران قضایی استان فارس قرار دارد.

فاطمه شیخ علیزاده / ایران