دست این طُرفه پسر، هر دو خون‌آلوده

نیما از تجددی که در دوره مشروطه در شعر فارسی پیش آمد، انتقاد می‌کند. اصولا آن را تجدد واقعی نمی‌داند. آنچه در آن روزگار به «شعر وطنی» موسوم شده بود، او را راضی نمی‌کند. می‌گوید این کار‌ها بیش‌تر تقلیدی بوده‌اند. شعر‌های این دوره خاصیتی «بازاری» یافته بودند. مراد نیما به احتمالِ زیاد ناظر به سادگی زب...