نمایش بهترین فوتبال دنیا در برایتون/ روبرتو دی زربی: گواردیولا دیوانه این مربی است!

به گزارش "ورزش سه"، پپ گواردیولا عاشق سبک بازی تیم‌های روبرتو دی‌زربی است و اعتقاد دارد، برایتون با او بهترین فوتبال دنیا را بازی می‌کند. پس از پیروزی برایتون برابر چلسی، جیمی کاراگر نیز گفت: «برایتون بهترین مالکیت توپ در لیگ را دارد.»
"دی‌زربی بال"، حالا در فوتبال انگلیس بسیار مشهور شده است. گواردیولا هفته گذشته اذعان کرد، برایتون تیمی است که بهترین بازی‌سازی در فوتبال دنیا را به نمایش می‌گذارد. وقتی صحبت از انتقال توپ از دروازه‌بان تا یک سوم آخر زمین به میان می‌آید، هیچ تیم بهتری از برایتون وجود ندارد.

ستایش پپ و کاراگر از برایتون
پپ در بازی رفت و پس از پیروزی 3-1 سیتی برابر برایتون با مالکیت ناچیز 48 درصدی، هشدار داده بود که آنها سبکی از بازی را ارائه می‌کنند که ما به آن عادت نداریم. تاثیر آنها در انگلیس بسیار زیاد خواهد بود.
هشدار مضاعف به لمپارد فایده چندانی نداشت و برایتون با یک سبک تهاجمی جدید، استمفوردبریج را با پیروزی 1-2 فتح کرد. چلسی از سال 04-2003، زمانی که "اپتا" شروع به جمع‌آوری آمارهای لیگ برتر کرد، در بازی خانگی این همه شوت دریافت نکرده بود (26).

جیمی کاراگر تأکید می‌کند: «دی زربی هواداران زیادی دارد. برایتون از نظر کیفیت، بهترین مالکیت و بازی‌سازی توپ را در لیگ دارد. این شگفت‌انگیز است که دی زربی چه می‌کند و چگونه این کار را انجام می‌دهد. امیدوارم او برای مدت طولانی در برایتون بماند چون دوست دارم بازی‌های تیم او را تماشا کنم، اما کار او آن‌قدر خوب است که بزرگان اروپا به دنبال او خواهند آمد.»
اعداد و ارقام نیز ادعای ستاره سابق لیورپول را ثابت می‌کنند. برایتون، از زمان ورود دی زربی، تیمی است که بیشترین ضربه را به سمت دروازه در لیگ برتر زده است (147)، در رده دوم با بیشترین مالکیت توپ قرارداد دارد (62.45 درصد) و تیم سوم با بیشترین گل زده (43) است.
با این حال، ابتدا برای او دشوار بود که فوتبال جذاب خود را با نتایج خوب ترکیب کند. دی زربی برایتون را در رتبه چهارم جدول از گراهام پاتر گرفت و تنها توانست دو امتیاز از 15 امتیاز اول را به دست آورد. به محض ورود، از او درباره اخراج احتمالی‌اش می‌پرسیدند.

دی زربی یک گواردیولای کوچک است

هیچ‌چیز نمی‌تواند دی زربی را بیشتر از تمجید گواردیولا خوشحال کند: «او از همه بزرگ‌تر است، تنها دانشمند و تنها برنده جایزه نوبل فوتبال به عنوان مربی، گواردیولاست. او هر جا رفته در آنجا انقلاب کرده است. او بهترین و زیباترین باشگاه‌های دنیا را هدایت کرده است. پپ به آلمان رفت و فرهنگ فوتبال آن کشور را تغییر داد. در لیگ برتر نیز او به چیزی باورنکردنی دست یافته است.»

تاثیر پپ روی او نیز محسوس است. باکاری سانیا که در سیتی با پپ و در بنونتو با دی زربی کار کرده، می‌گوید: «تمرین با گواردیولا را خیلی دوست داشتم و از او چیزهای زیادی یاد گرفتم. کار با پپ مثل بازی شطرنج بود و هر حرکت را محاسبه می‌کردم. به همین دلیل می‌توانم بگویم که دی زربی یک گواردیولای کوچک است. او مراقب تمام جزئیات بود و همیشه می‌خواست ما توپ را در اختیار داشته باشیم و مثل یک تیم کار کنیم.»

پایان‌نامه او برای فارغ‌التحصیلی به عنوان مربی نیز الهام گرفته از سبک بازی تیم‌های گواردیولا بود: «مدافعان باید از در اختیار گرفتن توپ و بازی‌سازی لذت ببرند، زیرا می‌دانند همه چیز از آنها شروع می‌شود.»
دی زربی در گاتزتادلو اسپورت از رویاهای خود گفته بود: «از کودکی دیوانه فوتبال بودم و الان هم هستم. می‌خواهم از بازی لذت ببرم و برد و باخت در درجه دوم اهمیت است. به خودم ایمان دارم. من جاه‌طلب، صادق، اما بی‌ثبات، بی‌حوصله و شدیدا پرجوش و خروش هستم. من به دنبال این هستم که مقابل همه با همان سبک و شجاعت خودم بازی کنم. در میدان همه ما برابر هستیم. پیراهنی که می‌پوشی یا میزان درآمد، تفاوت ایجاد نمی‌کند. برای بردن باید یک گل بیشتر از حریف بزنید. لازم نیست ذهنیت خود را بسته به رقیبی که در مقابل خود دارید، تغییر دهید. شما نمی‌توانید در هر بازی تغییر هویت دهید. اگر این کار را انجام دهید، خطر از دست دادن هویت و شخصیت را خواهید داشت.»

شانس مربیگری لاس پالماس

سبک ترکیبی دی زربی باعث شد تا لاس پالماس برای ادامه پروژه آغاز شده توسط کیکه ستین به او توجه کند. تونی کروز و لوئیس اِلگرا او را تأیید کردند، اما برخی مدیران به رهبری والرون، با امضای قرارداد او مخالفت کردند. مانولو مارکز، آیستران و پاکو خمس در نهایت مانع سقوط تیم نشدند.
دی زربی می‌گوید: «چهار یا پنج سال پیش باید به لاس پالماس می‌رفتم که در دسته اول فوتبال اسپانیا بود اما نشد. لالیگا لیگی است که آن را دوست دارم و به من انگیزه می‌داد.»

دشمن شماره یک سوپرلیگ
روبرتو دی‌زربی یکی از اولین‌ها بود که به محض تولد سوپرلیگ مقابل آن ایستاد. او این کار را در زمانی که هنوز سرمربی ساسولو بود، قبل از رویارویی با میلان، انجام داد: «من خشمگین بودم و سوپرلیگ مثل کودتا علیه فوتبال بود. من نمی‌خواستم در آن بازی مقابل میلان بازی کنم زیرا این باشگاه یکی از بنیان‌گذاران سوپرلیگ بود. این را به بازیکنان و مدیر باشگاه هم گفته بودم.»