داروی تالیوزین که با اسم تایلومکس نیز شناخته می شود آنتی بیوتیکی از گروه ماکرولیدها است که از نظر ساختمانی شبیه اریترومایسین می باشد. در ادامه با موارد مصرف و احتیاط داروی مذکور آشنا می شوید.

موارد مصرف و احتیاط داروی تایلوزین

تایلوزین از خانواده ماکرولید ها می باشد و مکانیسم عمل این خانواده مهار سنتز پروتئین باکتری توسط اتصال به تحت واحد اس ۵۰ ریبوزوم باکتری است. این دارو عموما خاصیت باکتریواستاتیکی داشته اما در غلظت های بالا باکترواسیدی می شود. تایلوزین یا تایلومکس عموما بر علیه ارگانسیم های گرم مثبت نظیر استرپتوکوکوس، کورینه باکتریوم، استافیلوکوکوس و کلستریدیدوم استفاده می شود.

اما ممکن است هموفیلوس، گونه های مختلف کلامیدا،پاستورلا و مایکوپلاسما نسبت به این آنتی بیوتیک حساس باشند. گفتنی است این دارو از نظر ساختمانی شبیه اریترومایسین است. این آنتی بیوتیک از فعالیت قارچی به اسم استرپتومایسیس فرادیه به دست می آید.

به این ترتیب تایلوزین نوعی آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک است و مکانیسم عمل آن به خوبی شناسایی نشده است. این آنتی بیوتیک به واحد ۵۰ ای ریبوزوم وصل شده و مانع سنتز پروتئین باکتری می گردد. تایلوزین بعد از تزریق سریعا جذب شده و انتشار دارو در بدن به خوبی صورت می گیرد.

تایلومکس ۲۰ به مایع مغزی نخاعی نفوذ نمی کند. همچنین بعد از تزریق غلظت آن در شیر تقریبا ۴ برابر غلظت آن در خون می شود. میزان تایلوزین موجود در بافت ریه هم چندین برابر میزان موجود در سرم است. دفع تایلوزین توسط صفرا و ادرار صورت می گیرد.

موارد مصرف تایلوزین

تایلوزین یا تایلومکس در ویال های ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ میلی لیتری عرضه می شود. که برای درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم مثبت و برخی از میکروب های گرم منفی به جز کلی فرم ها استفاده می شود. به طور کلی داروی مذکور در درمان بیماری های زیر کاربرد دارد:

گوسفند: آلاگسی مسری و حاد ناشی از مایکوپلاسما آگالاکتیه، ورم پستان و ذات الریه

گاو و گوساله: بیماری های ذات الریه، دیفتری گوساله ها، پنوموآنتریت، آرتریت، عفونت رحم، ورم پستان ناشی از باکتری گرم مثبت یا گرم منفی، گندیدگی سم، پلوروپنومونی واگیر.

بز: بیماری پلوروپنومونی واگیر ناشی از مایکوپلاسما میکوبیدس واریته کاپری

شرایط نگهداری تایلوزین

تایلوزین در دمای زیر ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری و از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.

میزان و نحوه مصرف

میزان و نحوه مصرف برای گاو گوساله ۱۰ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن حداکثر به مدت ۵ روز به شکل تزریق عضلانی( یک سی به ازاء هر ۲۰ کیلوگرم وزن بدن) است. برای گوسفند و بز نیز روزانه ۱۰ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن حداکثر به مدت ۵ روز به شکل تزریق داخل عضلانی می باشد.

هشدار

در گاوهای شیرده، شیر تولیدی در دوره درمان و تا ۷۲ ساعت بعد از آخرین تزریق نبایستی به مصرف غذایی انسان برسد. این مدت زمان در میش ها و بره های شیرده ۴۸ ساعت است. گوشت گاو تا هفت روز و گوشت گوسفند تا سه روز بعد از آخرین تزریق دارو نباید به مصرف غذایی انسان برسد.

موارد احتیاط دارو

مصرف تایلوزین در حیوانات حساس به این دارو مجاز نیست. همچنین استفاده از این دارو در اسب به دلیل بروز اسهال کشنده اکیدا ممنوع است. تایلوزین تزریقی تنها بایستی به صورت تزریق عضلانی باشد. از تماس دارو با پوست جلوگیری گردد. در ضمن بیشتر از ده میلی لیتر در یک ناحیه تزریق نشود.

همچنین اگر در طول مدت ۳ تا ۵ روز بعد از مصرف دارو بهبودی ایجاد نشد باید در تشخیص بیماری و نوع درمان تجدید نظر نمود. درد و التهاب ناشی از تزریق در موضع و در مواردی اختلالات گوارشی خفیف نظیر اسهال و بی اشتهایی نیز از عوارض آن گزارش شده است.

در صورت تمایل برای آشنایی با داروی اکساپروزین و داروی میانسرین روی لینک ها کلیک کنید.

منبع : آرگا

برچسب :