«الیور استون» و حمایت از انرژی هسته‌ای و پوتین

به گزارش شفاف، «الیور استون» کارگردان و فیلمنامه‌نویس 76 ساله و آمریکایی، جدیدترین مستند خود را با عنوان «اکنون هسته‌ای» را بر اساس کتاب «آینده روشن: چگونه برخی از کشورها موضوع تغییرات آب و هوایی را حل کرده‌اند و بقیه می توانند از آنها پیروی کنند» نوشته دانشمندان آمریکایی «جاشوا اس گلدشتاین» و «استفان کویست» آماده نمایش کرده است.

مستند «اکنون هسته‌ای» اثری است که به صنایع هسته‌ای در ایالات متحده، فرانسه و روسیه می‌پردازد و زمینه سرمایه‌گذاری بیشتر در انرژی هسته‌ای را در سطح جهان فراهم می‌کند. این فیلم به ما می‌گوید باد و انرژی خورشیدی را فراموش کنید. انرژی هسته‌ای پاسخی به جهانی است که در آستانه شکست رقابت در برابر بحران آب و هوا است.

«اکنون هسته‌ای» سی‌امین فیلم و دهمین مستند ساخته «الیور استون» است که خودش همه آنها را بخش‌هایی به هم مرتبط می‌داند.

استون در مصاحبه ای با گاردین درباره مستند جدیدش گفت: «ما همه چیز را اشتباه می‌گیریم و در مواجهه با تغییرات آب و هوایی، انرژی هسته‌ای تنها یک گزینه نیست، بلکه تنها گزینه است. حقیقت این است که ما راه‌حل‌هایی داشتیم و به آن گند زدیم».

این فیلمساز همچنین ادعا کرد: «مشکلی در مورد زباله‌های هسته‌ای وجود ندارد و آنها کاملاً قابل کنترل هستند، به ویژه در مقایسه با ضایعات گاز، نفت و زغال سنگ».

او در بخش دیگری از مصاحبه ، حمایت خود از «ولادیمیر پوتین» رهبر روسیه را تکرار کرد و گفت: «فکر می‌کنم روسیه در زمینه انرژی هسته‌ای کار بزرگی انجام می‌دهد. چین نیز در این زمینه پیشرو است، اگرچه من هرگز نتوانستم به چین نفوذ کنم، که ای کاش براب مستندم این امکان را داشتم. اما پوتین یک رهبر بزرگ برای کشورش است و مردم او را دوست دارند».

«الیور استون»، کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده ضدجنگ که به واسطه کارگردانی سری فیلم‌هایی که درباره جنگ ویتنام ساخت به شهرت رسید و تاکنون سه بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده است،

«جوخه» (۱۹۸۶)، «متولد چهارم جولای» (۱۹۸۹) و «بهشت و زمین» (۱۹۹۳ )، او این سه فیلم را سه‌گانه نامیده، هرچند هریک جنبه‌های مختلفی از جنگ را به‌تصویر کشیده است، «وال استریت»، «پلیتون» و «قاتلین بالافطره» از جمله آثار شاخص این کارگردان آمریکایی به شمار می‌رود.

وی در سال ۱۹۷۸ برای فیلم «قطار سریع‌السیر نیمه شب» موفق به کسب جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد و دو بار نیز برای فیلم‌های «پلیتون» (۱۹۸۶) و «متولد چهارم جولای» (۱۹۸۹) اسکار کارگردانی گرفته است.