یک ادعای جالب درباره «مونالیزا»
دنیای اقتصاد : «سیلوانو وینستی» مورخ ایتالیایی مدعی شده پلی که در پسزمینه نقاشی «مونالیزا» توسط «لئوناردو داوینچی» نقاشی شده، پل تخریبشده رومیتو دی لاترینا در آرتزو است.
اهالی این شهر کوچک در توسکانی پس از اینکه ادعا شد پل نقاشیشده در پسزمینه مشهورترین پرتره جهان متعلق به این شهر است، بسیار هیجانزده شدهاند. «سیلوانو وینسنتی»، مورخ ایتالیایی، میگوید شکی ندارد که پل رومیتو دی لاترینا در استان آریزو همان چیزی است که لئوناردو در مناظر حومه شهر پشت مونالیزای مرموز نقاشی کرده است که به معمایی پایان میدهد که در طول سالها به اختلافات بیشماری دامن زده است. «داوینچی» نقاشی مونالیزا را در اوایل قرن شانزدهم در فلورانس کشید. هویت زنی که در نقاشی رنگ و روغن نشان داده شده و به طور گسترده اعتقاد بر این است که «لیزا دل جوکوندو» است و به همان اندازه پسزمینه دوردست در این اثر گمانهزنیهای فراوانی را برانگیخته است. بر اساس تئوریهای گذشته، این پل با نام پونته بوریانو، نزدیک به لاترینا و همچنین پونته بابیو در شهر پیاچنزا در شمال ایتالیا شناسایی شده بود.
اما حالا «وینسنتی» مورخ ایتالیایی با استفاده از اسناد تاریخی و تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین و با مقایسه بین نقاشی و عکسهای این منطقه گفته که این پل در واقع پل رومیتو دی لاترینا در آریزو است. او در انجمن مطبوعات خارجی در رم در اینباره به خبرنگاران گفت: گویاترین جزئیات در تعداد طاقها بود: پل نقاشی لئوناردو مانند رومیتو چهار طاق داشت. از طرف دیگر پونته بوریانو دارای شش قوس است در حالی که پونته بابیو بیش از شش قوس دارد. اکنون تنها یک طاق از پل رومیتو، که روی رودخانه آرنو امتداد داشت، باقی مانده است، همچنین پایههای پل در طرف مقابل ساحل رودخانه هنوز وجود دارد. «وینسنتی» همچنین عنوان میکند که اسناد متعلق به خانواده مدیچی که در بایگانی دولتی فلورانس یافته شده، نشان داد که بین سالهای ۱۵۰۱ تا ۱۵۰۳ این پل بسیار شلوغ و کارآمد بوده است. او همچنین میافزاید دقیقا در آن زمان بود که لئوناردو در منطقه وال دآرنو بود، ابتدا در خدمت «چزاره بورجیا»، از بدنامترین خانوادههای اشرافی در ایتالیای رنسانس بود و سپس در خدمت «پیرو سودرینی» یک دولتمرد جمهوری فلورانس.