شبِ گذشته خبری توجه فضای‌مجازی را به خودش جلب کرد. رئیس انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران بالأخره مشخص شد.

چند روزی بود که بحث انتخابات انجمن بازیگران سینمای ایران مطرح می‌شد و نامِ بسیاری سرزبان‌ها می‌آمد. از حضور دوباره علی دهکردی تا کامبیز دیرباز و کوروش سلیمانی! نهایتاً این مسئولیت به پژمان بازغی رسید و به حضورِ‌ فاطمه معتمدآریا پایان داده شد. هنرمندی که کمتر از رؤسای قبلی انجمن، توانست مشکلات و معضلات این اقشار را پیگیری کند.

بسیاری از بازیگران قدیمی، نامِ داود رشیدی و خیلی از بزرگان سینمای ایران که مسئولیت انجمن صنفی بازیگران را می‌آورند که توانستند در این جایگاه مشکلات بیمه‌ای و خیلی از کارهای مربوط به بازیگران را سامان داده و حتی برخی از قدیمی‌های این عرصه به واسطه پیگیری مسئولین قدیمی انجمن بازیگران سینما صاحب خانه هم شدند.

در چند سال اخیر کمتر شاهدِ مسئولیت‌پذیری رؤسای انجمن‌های بازیگران سینمای ایران بودیم؛ حداقل از علی دهکردی تا معتمدآریا این ضعف‌های مدیریتی را بیشتر شاهدیم. جایگاهی که برخی آن را نمادین و تشریفاتی می‌دانند و کمتر توانسته کاری از پیش ببرد. در عین حال بسیاری از بازیگران سینما بارها مشکلاتی داشته‌اند؛ بی‌تعهدی‌هایی از برخی تهیه‌کنندگان دیدند و حتی در بیمارستان بستری شدند اما همه آمدند به دیدارشان جز رئیس انجمن بازیگران سینما!

علاوه بر این، هنوز مشکل اساسی در این زمینه وجود دارد که البته این روزها تبدیل به معضل شده که همیشه از چشمان رئیس انجمن بازیگران سینما پنهان مانده است. شاید اولین بار این نکته را «شهاب حسینی» بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون مطرح کرد؛ او گفت: "برای انجمن بازیگران پیشنهادی دارم. فکر می‌کنم ما موظف هستیم مراکز مشاوره‌ای را طراحی کنیم که به متقاضیان و علاقه‌مندان مشاوره بدهند و بتوانند آنها را ارزیابی کنند. حداقل نتیجه این کار این است که شخص عمرش را هدر نمی‌دهد و در زمان کمتری متوجه می‌شود که برای این کار مفید و مناسب است یا باید قید بازیگری را بزند."

شاید کنایه شهاب حسینی این روزها بیشتر به چشم می‌آید؛ زمانی که برخی مؤسسات بازیگری دارند یا با تبلیغات فریبنده سعی می‌کنند علاقه‌مندان به این حوزه را درگیرِ خودشان کرده است. بسیاری افراد اعتراض و گلایه کردند که پول پرداخت کردند اما نه از آموزش خبری بوده و نه حضور در سریال تلویزیونی و یا فیلم سینمایی! چرا که بعضاً‌ این مؤسسات جایگاه آموزشی ندارند و صرفاً دنبال کلاهبرداری‌اند.

برخی از آموزشگاه‌ها هم تأسیس شده‌اند و غیراصولی هنرجو جذب می‌کند؛ به آنها وعده حضور در سریال تلویزیونی و فیلم سینمایی می‌دهد اما نه آن فرد،‌ اصولی و مبنایی آموزش می‌بیند و نه از حضور در آن پروژه‌های هنری وعده داده شده خبری است!

این‌ها در کنار مشکلات حقوقی، درآمدی، بیمه‌ای و حتی خانه‌نشین بودن بسیاری از قدیمی‌های این عرصه می‌تواند جزو دردها و معضلات این اقشار باشد.

ناگفته نماند این مشکلات به انحاء مختلف از سویِ بازیگران پیشکسوت مطرح شده، خبر کلاهبرداری و فریبِ افکار عمومی علاقه‌مند به بازیگری در فضای‌مجازی منتشر شده اما دریغ از پیگیری و توجه مسئولین مربوطه که به نظر می‌رسد این مسئولیت بایستی برعهده انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران باشد.

حال این انتظار می‌رود پژمان بازغی رئیس جدید انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران که خودش جزو باسابقه‌های این حوزه در سینما، تئاتر و تلویزیون به شمار می‌رود مشکلی را حل کند و به نوعی به جایگاه تشریفاتی بودنِ ریاست انجمن بازیگران سینمای ایران پایان دهد.