چرا ذهن شما این تصویر را متحرک میبیند؟
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، محققان طی مطالعات جدید خود دریافتند: اطلاعاتی که از طریق فوتونهایی که از مردمکهای چشم ما عبور کرده و به شبکیه میرسند، به طور شگفت انگیزی پراکنده هستند. در حقیقت این توهم حرکت تصویر بیشتر یک نوع...
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، محققان طی مطالعات جدید خود دریافتند: اطلاعاتی که از طریق فوتونهایی که از مردمکهای چشم ما عبور کرده و به شبکیه میرسند، به طور شگفت انگیزی پراکنده هستند. در حقیقت این توهم حرکت تصویر بیشتر یک نوع تاری تیره است. باید توجه داشت که منطقه پردازش بصری مغز ما جایی است که عمل واقعی دیدن در آن انجام میشود، جایی که دادههای خام و اصلی ارائه شده توسط چشمان ما به حس بینایی پیچیدهای تبدیل میشود. اساساً، مغز ما دائماً و دیوانه وار در حال ویرایش هر چیزی است که به شبکیه چشم ما برخورد میکند تا اطلاعات دریافت شده محیطی برای ما قابل ارائه باشد.
باید اذعان داشت که سیستم اعصاب بینایی انسان اگرچه بسیار پیچیده محسوب میشود، اما این سیستم کامل نیست. تبدیل اطلاعات خام شبکیه به ادراک بصری یک فرآیند پیچیده است و زمان نسبتا زیادی میبرد. به همین دلیل است که ما چیزهایی مانند توهم حرکت کردن این تصویر را دریافت میکنیم، که به نظر میرسد حلقههای پیچیدهای از مربعهای لبه دار در جهت مخالف یکدیگر در حال چرخش هستند. اگر به مرکز تصویر خیره شوید و سر خود را به جلو یا عقب ببرید این حرکت سریعتر خواهد شد.
اینکه دقیقاً چرا اتفاق فوق برای بیشتر مردم میافتد، برای مدتهای مدیدی ناشناخته بود. اما یک مطالعه جدید معمای آن را حل کرده است. به طور خلاصه، مغز ما سیستمهای متعددی برای تشخیص و پردازش حرکت مرئی دارد، اما اعصابی که حرکت را تشخیص داده و آن را رد میکند گاهی دچار خطا میشود، زیرا حرکت وهمی ۱۵ میلی ثانیه بیشتر طول میکشد تا بر ادراک ما تأثیر بگذارد و در این شرایط فرآیندهایی که میگویند از نظر من این شی در حال حرکت است، در مغز عمل کرده و ما تصویر را متحرک میبینیم.
اگرچه ممکن است ۱۵ میلی ثانیه زمان کمی به نظر برسد، اما این بازه زمانی در سطح فیزیولوژی عصبی، زمانی قابل توجه است. به گفته محققان مطمئناً ۱۵ میلی ثانیه به اندازه کافی طولانی است تا بتوانیم دچار توهم حرکتی شده و به لطف بخشهای کمتر تشخیص دهنده، اما سریعتر حس کننده حرکت موجود در مغزمان تصویر ثابت بالا را متحرک ببینیم.
منبع: sciencefocus