«بریکس»، بلای جان دلار
همزمان با حرکت فزاینده کشورها در مسیر دلارزدایی از مبادلات تجاری، کشورهای حوزه بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) به عنوان قدرتهای اقتصادی نوظهور در حال بررسی ایجاد یک ارز مشترک برای تجارت بین خود هستند.
یک ابتکار مالی جدید که با ظرفیت و پتانسیل تبدیل به ارز مشترک بریکس دیده می شود، می تواند به زودی در آگوست ۲۰۲۳ در اجلاس آتی بریکس در آفریقای جنوبی اعلام شود.
تسلط دلار آمریکا در تجارت جهانی با چالش های جدی روبرو است زیرا اقتصادهای نوظهور جهانی مانند هند و چین درحال انجام اقداماتی جدی و مهم برای کنار گذاشتن دلار از مبادلات تجاری و استفاده از ارزهای ملی خود هستند.
به رسانه آسیاپلاس، الکساندر باباکوف، نایب رئیس دومای دولتی روسیه هنگام سخنرانی در رویداد مجمع اقتصادی بین المللی سن پترزبورگ در دهلی نو هند، که اخیرا برگزار شد گفت که برنامه انتقال اولیه استفاده از ارزهای داخلی در معاملات است. پس از این، معرفی و گردش یک ارز دیجیتال یا یک ارز جایگزین قابل بررسی است.
با توجه به اختلافات دوجانبه بین هند و چین به دلیل بن بست نظامی مداوم در امتداد خط مرزی بین دو غول آسیایی، معرفی بالقوه یک ارز مشترک بریکس قابل توجه است.
به گزارش خبرگزاری روسی اسپوتنیک، باباکوف خاطرنشان کرد که اجلاس سران بریکس آمادگی برای اجرای این ابتکار خاص را نشان خواهد داد و کار بر روی این پروژه ادامه دارد.
برزیل، روسیه، هند و چین در سال ۲۰۰۹ از بنیانگذاران بریکس بودند و این بلوک یک سال بعد آفریقای جنوبی را پذیرفت. به گفته اونیل، اگر این سیستم به «کشورهای نوظهور گسترش یابد، یک سیستم جهانی منصفانه تر و چند ارزی در سطح جهانی ممکن است پدیدار شود.
هند تلاش های مداومی برای جایگزینی دلار آمریکا با روپیه به عنوان ارز ذخیره جهانی انجام داده است. دهلی نو به کشورهایی که با کمبود دلار مواجه هستند پیشنهاد می کند تا پرداخت های تجاری خود را به روپیه هند تسویه کنند. هدف دهلی، کشورهای همسایه های نزدیک خود و کشورهایی است که حجم تجارت قابل توجهی با آنها دارد.
چین نیز بورس کالای خود را در شانگهای راه اندازی کرد - بورس بین المللی انرژی شانگهای(INE) در سال ۲۰۱۸ برای تحویل نفت از کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه. قراردادهای معامله شده INE فقط به یوآن چین است.
یک توافق احتمالی بین چین و عربستان سعودی برای حل و فصل معاملات تجاری به یوآن ممکن است دلار آمریکا را از قلمرو نفتی عقب براند.
تسلط دلار در تجارت جهانی به این معنی است که بار بدهی های دلاری برای سایر کشورها با نرخ ارز افزایش و کاهش می یابد. این امر باعث بی ثباتی اقتصاد کشورهایی می شود که سیاست پولی ایالات متحده اغلب نقش تعیین کننده ای نسبت به تصمیمات داخلی آن دارد.
راشاتودی نیز در مطلبی با اشاره به رویکرد اقتصادهای بزرگ جهانی به سمت دلارزدایی این روند را به ویژه در تبادلات بزرگ نفتی میان بزرگترین فروشندگان و خریداران این کالا چشمگیر ارزیابی کردهاست.
در گزارش این شبکه آمده است که در توافقهای دوجانبه جدید تجاری ارزهایی غیر از دلار آمریکا مبادله میشود و از همه مهمتر مسکو، ریاض و پکن به عنوان بزرگترین فروشندگان و خریداران نفت بر اساس ارزی غیر از دلار تجارت میکنند.
به نوشته راشاتودی، این امر از زمان بالارفتن قیمت نفت شدت یافته و بدین ترتیب یکی از ارکان اصلی سلطه دلار را از بین برده است و به کشورهای دیگر هم نشان می دهد که دلیلی برای تقاضا و نگهداری دلار وجود ندارد.