بعد از یک دهه قهرمانی بلامنازع در بوندسلیگا ، بایرن در آستانه از دست دادن قهرمانی در این رقابت‌هاست و این نتیجه دو شاهکاری مدیریتی درلندن و مونیخ است.

ابتدا در لندن مالکان جدید چلسی که دوست داشتند رد پای رومن آبراموویچ را در استمفوردبریج به طور کامل پاک کنند، تصمیم به اخراج توماس توخل گرفتند؛ مربی‌ای که 18 ماه قبل با آبی‌ها قهرمان چمپیونزلیگ شده بود و اگرچه فصل را چندان خوب شروع نکرده بود اما اوضاع آنقدر بد نبود که در میانه فصل شغلش را از دست بدهد.

از همان لحظه‌ای که توخل به عنوان یک گزینه آزاد مطرح شد، سایه او بر سر مربیان چند باشگاه بزرگ اروپایی افتاد؛ از تاتنهام و یوونتوس تا رئال و بایرن مونیخ به عنوان مشتریان او مطرح شدند و در نهایت این بایرنی‌ها بودند که زودتر از بقیه دست به کار شدند.

غول آلمانی که چند بار پیش از کنار رفتن مربیانش، مربی بعدی را معرفی کرده بود (پپ گواردیولا به جای یوپ هاینکس و کارلو آنچلوتی به جای پپ گواردیولا) این بار تصمیم گرفت برای اینکه توخل، گزینه ای که برای پایان فصل در نظر داشت، را از دست ندهد، زود دست به کار شود و با اخراج سوال‌انگیز یولیان ناگلزمان، مقطع پایانی فصل را با مربی سابق دورتموند ادامه بدهد؛ در مقطعی که هنوز بایرن در سه جام شانس قهرمانی داشت و زوج الی کان و حسن صالح‌حمیدزیچ احتمالا از اینکه جلوی فاجعه را گرفته بودند، خودشان را مدیران لایقی می‌دیدند.

به ویژه اینکه بایرن در اولین دیدار با هدایت توخل، نمایش درخشانی مقابل دورتموند داشت و با پیروزی 4-2، بار دیگر صدر جدول را در اختیار گرفت.

اما واقعیت خیلی زود به بی‌رحمانه‌ترین شکل خود را به بایرنی‌ها نشان داد. شکست مقابل فرایبورگ در جام حذفی و کنار رفتن از چمپیونزلیگ با شکست برابر سیتی، عملا تنها بوندس‌لیگا را برای بایرن باقی گذاشت؛ جامی که مونیخی‌ها بردن آن را برای مربی‌شان نه یک دستاورد، که یک وظیفه می‌بینند.

شکست مقابل ماینتس در هفته بیست و نهم به نظر می‌رسید که بوندس‌لیگا را هم از دست بایرنی‌ها خارج کرده است اما توقف دورتموند برابر بوخوم، بایرن را در فاصله چهار هفته به پایان فصل به صدر فرستاد تا یک بار دیگر سرنوشت در دست توخل و شاگردانش باشد.

هرچند بایرنی‌ها عادت نداشتند که بازی‌های تیم‌شان در چهار هفته آخر را با استرس تماشا کنند و تنها اتفاق هیجان‌انگیز هفته‌های پایانی در سال‌های اخیر برای آنها، رونمایی از پیراهن‌های فصل بعد بود اما باز هم به اینکه تیم‌شان فصل را بدون جام به پایان نرساند، راضی بودند.

اما در روز رونمایی از پیراهن‌های فصل بعد، فاجعه به بدترین شکل خود را به شاگردان توخل نشان داد. تیمی که با رفتن روبرت لواندوفسکی، جا نیفتادن سادیو مانه، مصدومیت مانوئل نویر و افت توماس مولر در این فصل به تیمی معمولی تبدیل شد، مقابل لایپزیش 3-1 شکست خورد تا در فاصله یک هفته تا پایان فصل، در انتظار لغزش دوباره دورتموند باشد.

مدیران بایرن در این فصل کم دچار اشتباه نشدند؛ از ماجرای ادامه دار جدایی لواندوفسکی و پیدا نکردن یک شماره 9 مناسب تا حمایت نکردن از یولیان ناگلزمان و اخراج عجیب او اما اگر بایرن این فصل بدون جام بماند، هواداران مونیخی باید در لیست مقصران نام مالکان چلسی را هم بنویسند.