وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!


وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

نمایش «کورها» نوشته موریس مترلینگ و کارگردانی علیرضا اختری تا ۱۲ خرداد ماه میزبان علاقه مندان به هنرهای نمایشی در عمارت ارغوان است.

به گزارش خبرنگار مهر، این روزها نمایش «کورها» به کارگردانی علیرضا اختری در عمارت ارغوان روی صحنه است. این اثر نمایشی نوشته موریس مترلینگ نویسنده شهیر بلژیکی است که با ترجمه ثمین اکبری از ۲۷ اردیبهشت تا تا ۱۲ خرداد ماه روی صحنه خواهد بود.

از نمایشنامه «کورها» یا «نابینایان» می‌توان به‌عنوان اولین نمایشنامه‌های ابزورد نام برد؛ ۵۷ سال قبل از اینکه ساموئل بکت نمایشنامه «در انتظار گودو» را بنویسد. مترلینگ در نمایشنامه اش از پوچی و انفعال مردمی سخن گفته است که ملعبه دست پیشوای خود شده‌اند و زمانی هم که فرصتی برای شناخت دنیای پیرامونشان پیدا می‌کنند، باز هم هیچ حرکتی از خود نشان نمی‌دهند.

وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

در نمایشنامه «کوران»، قدرت درک از کوران گرفته شده و آنها از دیگر حس‌های خود نیز استفاده نمی‌کنند؛ در واقع اگر پیشوای مذهبی شان نباشد، آن‌ها قادر نیستند قدم از قدم بردارند و این ناتوانی در درک محیط، آنها را به ملعبه زمان تبدیل کرده است. حال، کشیشی سالخورده تصمیم گرفته آنها را به جنگل ببرد تا صداهای خارج کلیسا را نیز بشنوند. وقتی کشیش برای آوردن آب، «کوران» را ترک می‌کند، آن‌ها بدون هیچ حرکت و جنبشی، همانجا منتظر او می‌نشینند. کشیش که نمی‌خواسته آن‌ها بدون کمترین شناختی از محیط، نهایتاً در رختخواب‌های خود تلف شوند، همانجا کنارشان ایستاده به یک خواب ابدی می‌رود و کورها ساعت‌ها بعد متوجه این موضوع می‌شوند...

وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

موریس مترلینگ نویسنده، شاعر و فیلسوف بلژیکی، برنده نوبل ادبیات سال ۱۹۱۱ و برنده جایزه ادبیات نمایشی فرهنگستان زبان و ادبیات فرانسه در بیشتر آثار خود به فلسفه هستی می‌پردازد. در نظر او درک هستی کامل نمی‌شود مگر وقتی که مرگ را به عنوان بخشی از آن پذیرفته باشیم. موضوعی که در این نمایشنامه نیز به آن پرداخته می‌شود؛ واکنش انسان‌ها به مرگ و دریافت آن‌ها از این مسئله است. شخصیت‌های او در شرایط و موقعیت‌های مختلف به گونه‌ای متفاوت با این مسئله روبرو می‌شوند. او با روایتی سمبولیک مرگ را جزئی از زندگی و کامل‌کننده آن تصویر می‌کند.

وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

موریس مترلینگ به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نمایشنامه نویسان سمبولیست شناخته می‌شود. مترلینگ در آثارش با یک داستان ساده و طراحی یک محیط ظاهراً عادی، مفاهیم ژرف و معانی عظیم را آنقدر ناگهانی ارائه می‌دهد که ذهن و روح خواننده تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مرگ، زمان و تولد نمونه‌هایی از این مفاهیم هستند.

وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

در اجرایی که گروه هنری «بی‌نام» از این نمایشنامه داشته تلاش شده است موقعیت مکانی و زمانی نامشخصی به تصویر کشیده شود تا کاراکترهای نمایش نماینده‌های جهان شمولی از آدم‌ها در ادوار مختلف باشند. در اجرا کاراکترها محدودتر و در هم تلفیق شده‌اند و شاهد حضور ۸ شخصیت روی صحنه هستیم. در طراحی صحنه و فضاسازی نیز تلاش شده موقعیت پوچ و فضای سمبلیک اثر با طراحی گریم و نورپردازی به درستی به تصویر کشیده شود.

وقتی پوچی مُد نبود «کورها» پوچ شدند/ مردمی که قدرت «درک» ندارند!

در این نمایش بازیگران (به ترتیب حروف الفبا) عبارتند از ثمین اکبری، محسن اکبری، مسعود اکبری، ترلان ایمان نژاد، علی خورشیدی، فرناز رحمانی.

نمایش «کورها» تا ۱۲ خرداد ماه ساعت ۲۱ در عمارت ارغوان روی صحنه می‌رود.

تیزر نمایش را اینجا ببینید.



زیباترین و شادترین عکس نوشته های شب یلدا