عاشق عابدزاده بودم و دوست نداشتم گل بخورد/ سکوت مربی محبوب پرسپولیس در مورد جدایی نمی‌شکند!

به گزارش "ورزش سه"، داوود فنایی در سال‌هایی توانست به چارچوب دروازه پرسپولیس برسد که احمدرضا عابدزاده در اوج محبوبیت بود ولی او نیز موفق شد جایی برای خود در تیم پرستاره آن سال‌های پرسپولیس دست و پا کند. فنایی در دهه اخیر به کار مربیگری مشغول شده و دوران پرماجرا و پرافتخاری هم با سرخ‌ها داشت. او که سخت صحبت می‌کند پس از پایان فصل پاسخگوی سوالات خبرنگار ما بود. فنایی کارش را در هوادار به اتمام رسانده و حالا آماده ماجراجویی جدید در تیم ملی امید است.

مصاحبه او را در این صفحه می‌خوانید:

*با احمدرضا عابدزاده و تولدش شروع کنیم، همه جشن می‌گیرند و آیا شما هم حس مثبتی به این روز و کسی که مهمترین رقیب زندگی‌ات بوده داری؟
فنایی: تولدشان را تبریک می‌گویم. چون دوران خوبی با او داشتم. ایشان رقیب من نبوده و همیشه استاد من بوده و خواهد بود. امیدوارم همیشه تنش سالم باشد و سال‌های سال در کنار مردم عزیز ایران باشد. آنقدر خاطره خوب داریم که از ذهن‌مان پاک نمی‌شود و عقاب آسیا لقب برازنده‌ای برای ایشان است. سال‌های خوبی کنار هم داشتیم. او رقیبم نبود، بزرگتر و استادم بوده و الان هم رابطه‌مان خوب است.

*در زمان بازی کار غیرممکنی انجام دادی و در رقابت دوستانه با عابدزاده فضا گرفتی و دروازه‌بان یک شدی. در دربی هم بازی کردی، آن هم درحالی که او روی نیمکت بود.
فنایی: سال اول پرسپولیس قهرمان شد و من پنج، شش بازی آخر را بازی کردم و آن سال احمد آقا زانویش را جراحی کرد و از میادین دور بود. آن سالی که دبل کردیم در لیگ و حذفی و او برگشت، ولی چون گلر ملی شده بودم، یک بازی در میان بازی می‌کردیم و بعدش هم بودیم تا زمانی که خداحافظی کردند. در سال ۷۴ که اصفهان بودم ایشان با ما در پلی آکریل تمرین می‌کرد و از همان زمان دوستی دیرینه‌ای داشتیم. در پرسپولیس هم هیچ موقع شکایتی نداشتم و خوشحال بودم که در تیم بزرگ پرسپولیس بازی می‌کنم و روی نیمکت هم که بودم افتخار می‌کردم.

*پس اگر بخواهید صادقانه صحبت کنید این رقیب فوتبالی‌تان را دوست دارید.
فنایی: همیشه این‌طور بوده و تا موقعی که زنده باشم ادامه خواهد داشت.

اگر این سوالات را می‌پرسیم به این دلیل است که بدانیم رقابت را به گلرهایی که زیر نظر شما کار می‌کنند چطور آموزش می‌دهید.
فنایی: اگر در یک تیم رفاقت، رقابت و همدلی نباشد نمی‌توانید کار کنید. من همیشه بچه‌هایی که کنارم بودند، دوستم بودند. پست دروازه‌بانی سه چهار نفر هستند که در طول فصل باید رقابت کنند و اگر حسادت در آنها باشد قطعا پیشرفت حاصل نمی‌شود. من همیشه این مثال را دارم که خودم مثل شما بودم. یک نفر در این پست بازی می‌کند و دروازه‌بان باید از نظر روحی قوی باشد که بازی‌های زیادی روی نیمکت بنشیند و تحمل کند و فردایش باانگیزه به تمرین بیاید. دروازه‌بانی از نظر روانشناسی پست حساسی است و بازیکنان باید از نظر روحی خیلی قوی باشند که هم رفاقت کنند و هم رقابت. من یک زمانی جوانان تهران بودم و هم‌بازیانم را می‌شناسید؛ مهرداد میناوند و علی انصاریان خدابیامرز، مهدوی‌کیا، علی چینی و... . زمانی که نیمکت‌نشین بودم نمی‌گفتم کاش دروازه‌بان پایش بشکند، بلکه می‌گفتم خداکند اخراج شود و من بروم پنالتی بگیرم! همیشه دوست داشتم بازی کنم ولی نمی‌خواستم کسی مصدوم شود یا گل بد بخورد. با اکثر دروازه‌بان‌هایی که از نوجوانی رقابت می‌کردیم ارتباط داریم و می‌گوییم چه روزهای خوبی داشتیم.

*خودتان کسی را که سمت فوتبال می‌آید تشویق می‌کنید دروازه‌بان شود؟
فنایی: وقتی می‌خواهید فوتبال بازی کنید باید عاشق آن پست باشید. پسر خودم علاقه‌ای به دروازه‌بانی ندارد و پست مهاجم را انتخاب کرده است. فکر می‌کنم عاشق بودن خیلی مهم است.

*سراغ هوادار برویم؛ این تیم دو دروازه‌بان باتجربه گرفت، اما در ادامه یک گلر ۲۰ ساله فیکس شد.
من از روزی که در نونهالان تیم ملی و رده‌های پایه بودم، سعی کردم همیشه خدمتی به پست دروازه‌بانی کرده باشم. اول فصل باید تیم را طوری می‌چیدیم که اول سهمیه را حفظ کنیم و دو گلر باتجربه آوردیم و خالدآبادی از زمان آقای عنایتی بود ولی بازی نمی‌کرد. من اول فصل به خالد گفتم می‌توانی گلر خوبی شوی، ولی از نظر آموزشی عقب بود و تعطیلی ۵۰ روزه جام جهانی باعث پیشرفتش شد و روزی که تصمیم گرفتیم به او بازی دهیم دور را از مهرداد طهماسبی و میلاد فراهانی گرفت. الان هم انقدر شرایطش خوب هست که به تیم ملی امید هم دعوت شده و اگر مشکلاتش را برطرف کند در آینده می‌تواند دروازه‌بان بهتری باشد.

*با هوادار به نیمه نهایی حذفی رسیدید، اما شکست خوردید.

فنایی: فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی باشد چون پرسپولیس با کوله‌باری از افتخار به این مرحله رسیده بود. بسیاری از تیم‌های قدر حذف شده بودند، ولی برای ما که سال دوم‌مان بود، این عملکرد خوبی بود که به نیمه نهایی رسیدیم. پرسپولیس از اشتباهات ما استفاده کرد و اوایل بازی دو گل زد. اگر روز اول می‌گفتند این جایگاه‌تان است خوشحال می‌شدیم اما در طول فصل فهمیدیم می‌توانیم فوتبال قابل احترامی بازی کنیم و تیم‌ها را اذیت کنیم. حذف شدن در چهار تیم برای هوادار چیز خوبی است. ما از عملکرد بچه‌های‌مان راضی هستیم. پرسپولیس یکی از بهترین‌های آسیاست و عملکرد خوبی داشتیم.

*عجیب‌ترین بازی فصل‌تان با استقلال بود که مهرداد طهماسبی ۶ گل خورد و هواداران پرسپولیس هم با تعجب می‌پرسیدند چرا دروازه‌بان هوادار عوض شد؟
فنایی: اگر خالد پیشرفت کرده، شک نکنید میلاد فراهانی و مهرداد طهماسبی به این بچه کمک کردند. شما بازی‌های گذشته ما را ببینید، خالد دچار مصدومیت از ناحیه کشاله بود و هواداران نمی‌دانند چه اتفاقاتی افتاده است. میلاد فراهانی از جمع گلر اول و دوم خارج شده بود و مهرداد جایش را گرفته بود. طهماسبی در بازی مس رفسنجان پنالتی گرفت و باعث صعود شد. ما با خالد از سپاهان سه تا خوردیم و بعد از پیکان باختیم و نیاز داشتیم بازی با پای‌مان بهتر باشد و در نیمه اول بازی استقلال، طهماسبی گلری بدی نکرد. استقلال بعد از آن هم ۷ تا به تراکتور زد.

*شاید اگر خالد در آن بازی شش تا می‌خورد از نظر روحی کاملا به هم می‌ریخت.
فنایی: او یک گلر جوان است و باید از او مراقبت کنم. اگر بازیکنی دچار مشکل روحی شود من باید از او مراقبت کنم که در آینده بتوانم از او استفاده کنم. امسال هم تفاضل ملاک نبود بلکه بازی رو در رو مهم بود. شما به نکته خوبی اشاره کردید و اگر خالد در آن بازی ۴-۵ تا می‌خورد او را از دست می‌دادیم و اگر مصدوم می‌شد دیگر در ادامه فصل گلر نمی‌شد. باید فرهنگ هواداری کمی بهتر شود و با احترام کری بخوانیم. تهمت شرط‌بندی و این حرف‌ها زشت است و تیم‌ها روز خوب و بد دارند و تیم‌های بزرگ دنیا هم در یک بازی چهار-پنج‌ تا می‌خورند. چرا باید آبروی‌مان را وسط بگذاریم؟ باید از این حواشی دور باشیم.

*پرسپولیس پس از یک سال دوری از جام دوباره قهرمان شد.
فنایی: پرسپولیس در سال سومی که بودیم دچار مشکلات زیادی شد. پنجره پرسپولیس بسته شد و عملکرد بدی نداشتیم و با ۶۳ امتیاز نایب قهرمان شدیم. ما دو قهرمانی لیگ، یک سوپرکاپ، نایب قهرمانی آسیا را به دست آوردیم و دومی هم عملکرد بدی نبود.

*با وجود این عناوین انتقادات به شما زیاد شد و این تیم را ترک کردید.
فنایی: یک‌سری نمی‌دانند چه اتفاقاتی افتاده و اگر بخواهم مسائل را بشکافم، اصلا درخور شخصیت من و شأن پرسپولیس نیست. من راجع به هیچکدام از این هجمه‌ها حرف نزدم ولی هیچ‌جای دنیا تقصیر را فقط گردن یک نفر نمی‌اندازند. فوتبال برد و باخت دارد و اگر یک سال قهرمان نشدیم باید احترام بگذاریم.

*از هواداران پرسپولیس دلخور شدید؟
فنایی: نه چون هواداران همیشه دوست دارند تیم‌شان برنده و قهرمان باشد. پرسپولیس امسال بهتر تقویت شد و دوباره جام را گرفتند. من هرجا بودم با تمام وجودم کار کردم و دلخوری ندارم. یک‌سری مسائل پیچیده است و نمی‌توان در موردش حرف زد و فقط به آینده نگاه می‌کنم.

*در فینال حذفی دربی داریم و پرسولیس می‌تواند دبل کند.
فنایی: یک سال ما خودمان هم دبل کردیم و یک سال هم آقای برانکو این کار را کرد. همه می‌دانند پرسپولیسی هستم و دوست دارم این تیم قهرمان شود. پیشبینی می‌کنم با تیمی که دارد بتواند به راحتی دربی را ببرد.

*کارتان با تیم هوادار تمام شده و به کادر عنایتی در تیم امید می‌پیوندید.
فنایی: ما صحبت‌هایی کردیم و آقا رضا به من لطف دارد. فردا جلسه خوبی خواهیم داشت و باید ببینیم چه اتفاقاتی می‌افتد و چه کسانی دعوت می‌شوند. بچه‌هایی که هستند زیادند، باید تمرین کنیم، اردو بگذاریم و بازی‌های دوستانه زیادی داشته باشیم. این تیم همه هدفش صعود به المپیک است و بیش از ۴۰ سال است این اتفاق نیفتاده است. کار سختی است و می‌دانم چقدر تیم‌ها در پایه‌ها پیشرفت کرده‌اند. تیم‌هایی مثل ازبکستان هم در این رده‌ها پیشرفت کرده‌اند و امیدوارم با کار و تلاش صعود کنیم. البته هنوز صد در صد نشده و فقط در حد صحبت بوده است. باید ببینیم چه‌کار می‌خواهیم بکنیم که با برنامه‌ریزی خوب ایران را سربلند کنیم.

*یک‌سری شیوه‌های تمرینی خاصی داشتید مثل تمرین با عینک و توپ تنیس که واکنش برانگیز شده بود؛ در مورد این موضوع صحبت کنید.

فنایی: این عینک‌ها مربوط به دید چرخشی است که در دنیا استفاده می‌شود و من هم نباید عقب بمانم. یک سری وسایل کمک آموزشی کنار کار خودم دارم و فوتبال مثل دانشگاه است و نمی‌توانم درجا بزنم و سنتی تمرین بدهم. همیشه سعی کردم به روز باشم و مطالعه کنم. حتی من از جیب خودم هزینه می‌کنم و با قیمت دلار نمی‌توانیم وارد کنیم و یک سری وسایل را خودمان باید بسازیم.