کریم امینی اظهار کرد: فیلمی در سینمای ایران موفق است که بتواند همزمان که مردم را جذب می‌کند، حرفش را هم بزند. سینما، صنعت سرگرمی است، اما اگر بتوانید در کنار این صنعت سرگرمی حرفی بزنید و تفکری پشت فیلم شما باشد یعنی موفقیت.

این کارگردان تصریح کرد: هالیوود هم این گونه است و در آنجا هم نمی‌توانید یک فیلم هنری پیدا کنید که رکورد مخاطب را زده باشد؛ در هالیوود هم فیلم‌های پرتحرک (اکشن) و کمدی با هم رقابت می‌کنند و همه دنیا همینگونه است. یعنی سینما در مفهوم عام اکشن و کمدی است و سینمای هنری مختص فیلم‌های اروپایی است که در جشنواره (فستیوال)‌ها اکران می‌شود و بودجه آنان فرق دارد.

بازیگر سریال تعبیر وارونه یک رؤیا (فریدون جیرانی ۱۳۹۴) گفت: بخشی از سینمای ما سینمای کمدی است که مردم دوست دارند وگرنه سینمای اکشن نداریم و از دو نوع جهانی، یک نوع آن را داریم و به نظرم فروش این قسمت اتفاق خوبی است و سینما باید هزینه‌های خود را دربیاورد.

او در پاسخ به این پرسش که مهم‌ترین عامل در فروش یک اثر را چه می‌داند، بیان کرد: باید قصه خوب گفت. همانطور که مثلا متری شیش و نیم در گونه (ژانر) اجتماعی فروش خیلی خوبی داشت یا فیلم هایی، چون ابد و یک روز و مغز‌های کوچک زنگ زده؛ در نتیجه مردم اگر چیزی را دوست داشته باشند تفاوتی ندارد که کمدی باشد یا اجتماعی. فیلم اجتماعی خوب هم قابلیت فروش دارد. حتی سه کام حبس را که به نظرم فیلم اجتماعی تلخی است، مردم می‌بینند و استقبال می‌کنند یا بی همه چیز که در زمان بدی به لحاظ اکران به نمایش درآمد، به نسبت خودش خوب فروخت و فیلمی بود که قصه داشت. قصه خوب و کارگردانی که همسو با آن قصه باشد، می‌تواند اثری خوب خلق کند تا مخاطب برود و ببیند؛ در غیر این صورت آن قصه نمی‌فروشد.

وی با تاکید بر این که از زمان اکران فسیل (۱۳۹۹) رضایت داشته است، بیان کرد: همیشه اکران عید و عید فطر زمان خوبی بوده است، اما با توجه به شرایط اقتصادی مردم، هر فیلمی خطرپذیری (ریسک) نمایش (اکران) را نداشت که به لطف خدا و اقبال و مهر مردم از فیلم استقبال خوبی شد.

کارگردان فسیل در پاسخ به این پرسش که آیا تصور چنین فروشی را برای فسیل داشته است، خاطرنشان کرد: فکر می‌کردم فیلم بنابر مقتضیاتش خوب می‌فروشد، اما این که تا این اندازه بفروشد را خود مردم با تبلیغ دهان به دهان به اینجا رساندند، چون ما تبلیغات محیطی خاصی را هم نداشتیم، اما در این وضعیت واقعا فکر نمی‌کردم تا این اندازه بفروشد.

وی افزود: فیلم‌های کمدی دیگری هم در کنار فسیل اکران شده، اما تا این اندازه نفروخته است. در نتیجه این مردم هستند که تعیین می‌کنند کدام فیلم بفروشد. پس اگر تغییر ذائقه مردم با توجه به شرایط را درک و در تولید اعمال کنیم، مردم فیلم را می‌پذیرند و می‌بینند و این مساله به تبلیغات هم ارتباطی ندارد.

امینی یادآور شد: وقتی فیلمی خوب می‌فروشد، حب و بغض در سینمای ما زیاد می‌شود، اما فیلمسازان و تهیه کنندگان باید به این درک رسیده باشند که این مردم هستند که تعیین می‌کنند چه چیزی بفروشد و چه چیزی نفروشد.

کارگردان فیلم سینمایی گربه سیاه (۱۳۹۹) در پاسخ به این سوال که بازخورد‌ها از فسیل چگونه بوده است، گفت: خدا را شکر خوب بود؛ دو روز پیش کیانوش عیاری با من تماس گرفت، فیلم را دیده بود و کلیت آن را دوست داشت و این افتخاری برای من بود. ایشان استاد من است و عاشقانه فیلم هایش را دیده ام و درس گرفته ام و هنوز هم یک مرجع مهم برای من هستند. به همین دلیل وقتی کاری از سوی ایشان تایید شود، برای من افتخار بزرگی است.

وی در توضیح کار بعدی خود اظهار داشت: برای یک فیلم با گونه کمدی به کارگردانی من و تهیه کنندگی سیدابراهیم عامریان پروانه ساخت گرفته ایم و مشغول کار‌های آن هستیم، اما هنوز مشخص نیست که چه زمانی فیلمبرداری را شروع کنیم.

بازیگر سریال پرده نشین (بهروز شعیبی ۱۳۹۳) در پاسخ به این پرسش که آیا پس از این قرار است با یک قاعده یکسان، دائما فیلم‌های کمدی بسازد، اذعان کرد: نه! برعکس. فکر می‌کنم بعد از این فیلم، دیگر کمدی نسازم و این هم فیلمی بود که پیش از این شروع شده بود. آن دو کمدی که من ساختم، سه سال طول کشید. یعنی از سال ۱۳۹۹ تا پایان ۱۴۰۱، ولی به دلایلی مانند کرونا و شرایط اجتماعی به نمایش درنیامد و به شکلی همزمان اکران شدند و همانطور که گفتم قراردادی که تازه پروانه ساخت گرفته هم برای دیروز و امروز نیست و مربوط به قبل است.

امینی ادامه داد: من در فیلم‌های اجتماعی هم چاشنی کمدی دارم و طرفدار فیلمی هستم که می‌تواند هر ژانری باشد، اما اولین شرط آن این است که تخصص من و برای من باشد و از عهده اش بربیایم و سالن‌های پر ببینم. اگر سالن پر نشود برای چه کسی فیلم ساخته ام؟ فیلمساز برای چه فیلم می‌سازد؟ به همین دلیل، اگر فیلمم دیده شود و مردم ببینند، اهمیت دارد و فیلمی که مردم از آن استقبال نمی‌کنند، شکست خورده است.

امینی در پاسخ به این پرسش که آیا خاطره بامزه‌ای از تولید فسیل دارد، گفت: بهرام افشاری و هادی کاظمی در کار‌های خود خاطره می‌سازند. با بهرام در سر کار و بر سر یک صحنه کمدی، ساعت‌ها بحث می‌کردیم تا اتفاقی را رقم بزنیم و این گونه نبود که برویم ضبط کنیم و از آن بگذریم. بلکه بر سر نکته‌های ریز هم بحث می‌کردیم و حتی یک سکانس برای ما به اندازه یک فیلم ارزش داشت.

وی افزود: تنها جایی که بهرام افشاری در زمان بازی خنده اش گرفت، مقابل غلامرضا نیکخواه بود. چون بهرام وقتی درگیر بازی می‌شود، کاملا جدی است و اصلا نمی‌خندد. چنانچه در فیلم ما همه جدی بودند و کسی کمدی بازی نکرد؛ سر صحنه خواستگاری بهرام به دلیل بازی آقای نیکخواه قهقه زد و همه ما از دست آقای نیکخواه خندیدم و ضبط آن قسمت از فیلم، طولانی شد.

بازیگر سریال باغ بی‌روزنه‏ (احمد معظمی ۱۳۹۶) بیان کرد: آقای نیکخواه کاری نمی‌کند که بخواهد شما را بخنداند بلکه آنقدر جدی است که شما از این میزان جدی بودن، می‌خندید. بسیاری از کمدین‌های بزرگ دنیا آن قدر جدی بودند که شما از جدی بودن این‌ها به خنده می‌افتادید و آقای نیکخواه از این دسته افراد است. وی ظرفیت عجیبی در کمدی دارد و هنوز به خوبی او را کشف نکرده ایم.

امینی یادآور شد: وقتی درحال تولید اثری متناسب با دهه ۶۰ هستید، عمده لباس‌ها به تن بسیاری از بازیگران، با نمک، خنده دار و خاطره انگیز (نوستالژیک) است و طراحی لباس برای این دهه بسیار جذاب و بانمک بود و این هم یکی از چیز‌هایی بود که در تولید اثر به آن خندیدیم.

فسیل فیلمی کمدی به کارگردانی کریم امینی، نویسندگی حمزه صالحی و تهیه‌کنندگی سید ابراهیم عامریان محصول سال ۱۳۹۹ است که در ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ اکران شد و تا امروز با فروش بیش از ۱۳۶ میلیارد تومان، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران لقب گرفته است.

داستان این فیلم روایت سه شخصیت به نام‌های اسی، سعید و صفا است که عضو گروه موسیقی بلک داگز هستند، برای معروفیت و موفقیت تلاش دارند؛ اسی دنبال اجرا جلوی شاه می‌رود صفا با سرودن ترانه‌های اعتراضی سعی می‌کند، محبوبیتی بین مردم کسب کند، ولی به خاطر ترانه‌ای اعتراضی، به زندان ساواک می‌افتد.