آشنایی با کومدون باز و بسته و روش های درمان کومدون

پوست ما همواره در حال بازسازی است و به ایجاد سلول های جدید مشغول است. با تشکیل سلول های جدید، سلول های قدیمی به طور کامل از بین می روند. البته سلول های قدیمی همیشه دچار پوسته ریزی نمی شوند و گاهی می توانند منافذ پوستی شما را دچار انسداد کنند. چنانچه منافذ پوست مسدود شود، روغنی که به وسیله غدد موجود در فولیکول تولید می شود، قادر به ترک منافذ نخواهد بود. سلول های پوست و روغن ایجاد شده توسط غدد با اکسید شدن جمع شده و تیره می شوند. چنین فرایندی در نهایت به ایجاد کومدون منجر می شود. در حقیقت کومدون زمانی ایجاد می شود که منافذ پوست مسدود می شوند. در ادامه مطلب همراه ما باشید تا با روش های درمان کومدون بیشتر آشنا شویم.

مهم ترین علائم و نشانه های کومدون چیست؟

کومدون ها از نظر ظاهر شبیه به آکنه های معمولی به نظر نمی رسند. در حقیقت بسیاری از افراد مبتلا به کومدونال اصلا فکرش را هم نمی کنند که لکه های پوستی و برآمدگی های ایجاد شده بر روی پوست آن ها نوعی آکنه باشد. کومدون ها به ندرت با تعداد کمی جوش ملتهب همراه هستند. در مقابل آکنه باعث ایجاد برآمدگی های پوستی، ملیا و جوش های سر سیاه می شود. با این جال بهتر است بدانید برجستگی های موجود در کومدون شباهتی به یک جوش قرمز معمولی ندارد. رنگ آن ها معمولا سفید و در بسیاری موارد همرنگ پوست است.

برآمدگی و جوش های سر سیاه نوعی لکه غیر ملتهب تحت عنوان کومدون هستند که باعث انسداد منافذ پوست می شوند. کومدون ها معمولا از خفیف تا شدید دسته بندی می شوند. بسیاری از لک ها نواحی زیادی از پوست را درگیر می کنند و معمولا در گردن، شانه، پشت و قفسه سینه مشاهده می شوند. به طور کلی امکان دارد کومدون ها به تنهایی و یا در کنار آکنه های شدید و ملتهب ایجاد شوند.

آشنایی با انواع کومدون

به طور کلی کومدون ها به دو دلیل عمده ایجاد می شوند:

1. افزایش تولید سبوم
2. رشد سلول های پوستی

هر کومدون از سلول های مرده و چربی روی پوست ایجاد شده است که منافذ پوست را مسدود می کند. کومدون ها دارای انواع مختلفی هستند که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:

کومدون باز

منظور از کومدون باز همان جوش های معمولی است که مردم به آن جوش سر سیاه می گویند. این کومدون ها زمانی ایجاد می شوند که چربی در فولیکول مو تجمع یافته و قسمتی که در سطح پوست است، رنگ آن در معرض هوا تیره می شود. به طور معمول کومدون های باز بیشتر در چانه، پشت، روش شانه ها و نواحی بینی دیده می شوند.

کومدون بسته

کمدون بسته زمانی ظاهر می شود که چربی به منافذ پوست راه یافته و سطح فولیکول کاملا مسدود شود. در نتیجه سطح کومدون سیاه نمی شود. در عوض برجستگی های گوشتی یا سفید به وجود می آید که دیگر ملتهب و قرمز نیست. معمولا کومدون های سر سفید در چانه، پیشانی و گونه ها ظاهر می شوند. با این حال کومدون بسته خود به انواع مختلفی تقسیم می شود که عباتند از:

۱. میکروکومدون ها

میکروکومدون ها، کوچک ترین نوع لکه های آکنه ای هستند که با چشم غیر قابل مسلح مشاهده نمی شوند. تنها دانه رشد آن ها با چشم دیده می شود. در حقیقا شروع هر جوش سر سیاه و هر جوش ملتهب با یک میکروکومدون خواهد بود.

۲. ماکروکومدون ها

منظور از ماکروکومدون ها کومدون های باز یا بسته ای هستند که اندازه آن ها بزرگ تر از اندازه متوسط است و نوع باز آن متداول تر می باشد. اندازه قطر ماکروکومدون ها از ۱ تا ۳ میلی متر متغیر است.

۳. کومدون های خورشیدی

این نوع ضایعات به عنوان کومدون یا لک پیری شناخته می شوند که معمولا در نتیجه مواجهه طولانی مدت با نور آفتاب ایجاد می گردند. اندازه این کومدون ها کوچک یا بزرگ و نوع آن ها باز یا بسته می باشد. اغلب کومدون های خورشیدی در افراد ۶۰ تا ۸۰ سال ظاهر می شوند. با این حال ممکن است در افراد ۴۰ ساله ای که در معرض نور خورشید قرار دارند نیز دیده شوند.

۴. کومدون های غول پیکر

قطر این جوش های سر سیاه بزرگ از چند میلی متر تا ۲ سانتی متر است و معمولا در افراد مسن به صورت تک دیده می شوند.

چه عواملی آکنه را تشدید می کنند؟

عوامل بسیاری می توانند در پیشرفت و تشدید آکنه نقش داشته باشند. از مهم ترین عوامل تشدید کننده آکنه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تغییر سطح هورمون در دوران بلوغ
• تغییر هورمون در خانم ها یک هفته پیش از پریودشان
• استفاده از محصولات آرایشی روغنی و پر چرب مانند مرطوب کننده ها
• فشردن جوش ها و کندن آن ها
• کیسه کشیدن شدید پوست
• رطوبت زیاد
• فشار پوست در نتیجه پوشیدن لباس های یقه تنگ، کوله پشتی و کلاه ایمنی

اصلی ترین دلایل ایجاد کومدون چیست؟

معمولا کومدون ها در نتیجه ترکیب چربی و سلول های مرده پوست که در فولیکول گرفتار شده اند، ایجاد می گردند. این ترکیب باعث مسدود شدن منافذ فولیکول می شود. با این حال غدد چربی کماکان به ترشح چربی در منافذ ادامه می دهند و با پر شدن منافذ پوست از چربی، به سطح آن فشار آورده و برجسته می شوند. به طور کلی کومدون ها با درد همراه نیستند؛ بلکه تنها آزاردهنده بوده و همانند جوشی هستند که تازه شروع به بیرون زدن می کند. با این وجود بیشتر جوش های ملتهب از یک کومدون شروع شده اند. همانند بیشتر آکنه ها، بیشترین شیوع آکنه کومدونال در سال های نوجوانی و پیش از نوجوانی است. اما تقریبا در هر سنی، هر شرایطی و برای هر کسی حتی در سنین بزرگسالی ممکن است اتفاق بیفتد.

بهتر است بدانید کومدون می تواند شروع آکنه های ولگاریس در دوران بلوغ باشد. البته ممکن است کومدون ها به جوش های ملتهب تبدیل نشوند و تنها به صورت منافذ مسدود شده و بدون التهاب در زیر پوست باقی بمانند. باید خاطر نشان ساخت که کومدون ها معمولا ارثی هستند. به این معنا که اگر پدر، مادر، خواهر یا برادر شما به آن مبتلا باشند، احتمال ابتلای شما نیز به آن وجود دارد. به طور کلی افرادی که پوست چربی دارند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به کومدون می باشند. مهم ترین دلایل ایجاد کومدون عبارتند از:

• استعمال دخانیات
• رژیم های غذایی چرب و سرشار از قند
• رطوبت شدید هوا
• بالا بودن رطوبت پوست (این مسئله در بیشتر موارد به دلیل استفاده نادرست از مرطوب کننده اتفاق می افتد).
• مصرف بیش از حد لبنیات
• استفاده نادرست از انواع اسکراب و لایه بردارهای شیمیایی
• لیزر درمانی پوست
• شستشوی شدید و نامناسب پوست
• استفاده از پمادها، مواد شیمیایی و برخی لوازم آرایشی

چگونه می توان از بروز کومدون پیشگیری کرد؟

در بسیاری موارد می توان با پیشگیری از انسداد منافذ پوست و فولیکول های مو از بروز کومدون ها کوچک جلوگیری کرد یا میزان آن ها را کاهش داد. در ادامه به برخی راه های پیشگیری از بروز کومدون اشاره می کنیم:

• در هر شرایطی برس و لوازم آرایشی خود را تمیز نگه دارید.
• پیش از رفتن به رختخواب، آرایش خود را به آرامی و بدون هیچ فشاری پاک کنید.
• هر ناحیه از پوست خود را که مستعد جوش است، روزانه دو بار بشویید. شستن بیش از حد پوست موجب تحریک آن می شود.
• به هیچ عنوان اجازه ندهید که چربی و عرق بر روی پوست شما بماند. بعد از تمرینات ورزشی و فعالیت های بدنی، حتما دوش بگیرید.
• برای شستن پوست چرب، مرطوب کردن و آرایش پوست حتما از محصولات بدون روغن استفاده کنید. چرا که در این شرایط احتمال مسدود شدن منافذ پوستی بسیار کم است.

نگاهی به راه های درمان کومدون

بهتر است بدانید کومدون ها نیز همانند انواع آکنه به خاطر عدم رعایت بهداشت به وجود نمی آیند و شستشوی پوست یا شستن بیشتر صورت به رفع آن ها کمکی نمی کند. اگرچه استفاده از محصولات مراقبت از پوست بسیار اهمیت دارد، اما استفاده از این محصولات کمکی به رفع کومدون ها نخواهد کرد. درمان کومدون ها معمولا با استفاده از داروهای آزاد و با نسخه انجام می شود. از جمله درمان های رایج کومدون می توان به دیفرفرین (آداپلن)، اسید سالیسیلیک، رتینوئید‌‌‌‌های موضعی، آزلائیک اسید و بنزوئیل پراکسید اشاره کرد.

در صورتی که مبتلا به آکنه خفیف هستید، می توانید آن را به کمک داروهای بدون نسخه درمان نمایید. اما درمان کومدون های شدید بهتر است تحت نظر پزشک صورت گیرد. به طور معمول نتیجه درمان کومدون با توجه به نوع آن در حدود ۱۲ هفته طول می کشد. با این حال اگر بعد از ۳ ماه از نتیجه درمان خود رضایت نداشتید، می توانید با متخصص پوست مشورت کنید. لازم به ذکر است برخی عادت های مراقبتی پوست وجود دارند که می توانند به کاهش کومدون ها کمک کنند:

• خودداری از محصولات و لوازم آرایشی حاوی چربی
• شستشوی صورت دو بار در روز به کمک آب ولرم و یک پاک کننده ملایم
• استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک و کرم های درمانی به طور منظم

منبع : آرگا