آسیب های نخاعی میتوانند ارتباط بین مغز و ناحیه ای از نخاع را که راه رفتن را کنترل میکند، مختل کرده و منجر به فلج شود.
مطالعات قبلی به دنبال بازگرداندن حرکت در افراد مبتلا به این نوع فلج با تحریک الکتریکی مناطق نخاعی بودند. با این حال، این کار نیاز به پوشیدن سنسورهای حرکتی داشت و بیماران تحرک محدودی را در کارها و مناطق مختلف نشان دادند.
در عوض، تیم EPFL با استفاده از ایمپلنت های الکترونیکی برای ایجاد یک پل دیجیتال بیسیم بین مغز و نخاع، رویکرد جدیدی ارائه کرد. در این روش یک ایمپلنت در مغز بیمار، بالای ناحیه مسئول حرکات پا قرار میگیرد. ایمپلنت دیگری نیز در ناحیه ای از نخاع قرار میگیرد که حرکت پا را کنترل میکند.
پروفسور جوسلین بلوچ (Jocelyne Bloch)، از نویسندگان این مطالعه، گفت: «این دستگاه ها سیگنال های الکتریکی تولیدشده توسط مغز را هنگامی که ما به راه رفتن فکر میکنیم رمزگشایی میکنند. سپس سیگنال های مغزی به دنباله هایی از تحریک الکتریکی نخاع تبدیل میشوند. این به نوبه خود، عضلات پا را برای رسیدن به حرکت مورد نظر فعال میکند.»
از همه مهمتر اینکه این سیستم به صورت بی سیم کار میکند و به بیمار اجازه میدهد به طور مستقل حرکت کند.
پس از اینکه ایمپلنت ها در مغز و نخاع گرت جان قرار گرفتند، کالیبراسیون این سیستم تنها چند دقیقه طول کشید و او اکنون بیش از یک سال است که میتواند از آن در خانه استفاده کند.
به طرز شگفت انگیزی، حتی با خاموش شدن پل دیجیتال، محققان پیشرفت های چشمگیری را در مهارت های حرکتی گرت جان مشاهده کردهاند. به گفته محققان «این ترمیم دیجیتالی نخاع نشان میدهد که اتصالات عصبی جدیدی ایجاد شده است.»
پل دیجیتال تاکنون تنها روی یک نفر آزمایش شده است، اما تیم پژوهشی اکنون امیدوار است که آن را در اختیار افراد دیگر نیز قرار دهد. آنها به این نتیجه رسیدهاند که گسترش مفهوم پل دیجیتال به نخاع گردنی ممکن است حرکات بازو و دست را پس از آسیب نخاعی و سکته بازگرداند.
۵۸۵۸