کشف کلید درمان دیابت در سلول های معده

یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد:توانایی به دست آوردن سلول های بنیادی معده از طریق بیوپسی و داشتن ظرفیت تکثیر قابل توجهی در کشت، آنها را به منبعی ارزشمند برای درمان سلول های اتولوگ تبدیل می کند.

به گزارش سیناپرس، یافته های جدید محققان نشان می دهد: سلول های تولید کننده انسولین می توانند توسط سلول های سیستم گوارش موش ها تولید شوند. با این حال، تا امروز بافت های روده انسان قادر به تولید فراوان یا ماندگار سلول های ترشح کننده انسولین برای ارزیابی پتانسیل آن ها به عنوان یک درمان سلولی برای دیابت نبوده است.

طی یک مطالعه جدید، محققانی از Weill Cornell Medicine نشان دادند: سلول های بنیادی معده انسان می توانند به سلول های ترشح کننده انسولین تبدیل شوند. طی این پژوهش، محققین نشان دادند که می‌ توانند سلول ‌های بنیادی را از معده انسان به دست آورده و آنها را مستقیماً و با کارایی بسیار بالا به سلول‌ هایی که شباهت زیادی به سلول ‌های ترشح کننده انسولین پانکراس معروف به سلول‌های بتا دارند، دوباره برنامه ‌ریزی کنند.

در آزمایشات انجام شده روی یک مدل موش، این رویکرد علائم بیماری دیابت را معکوس کرد. به گفته دانشمندان، این مطالعه یک روش امیدوارکننده، بر اساس سلول های بیمار، برای دیابت نوع ۱1 و دیابت نوع ۲ شدید ارائه می دهد.

محققان زیست ‌پزشکی امیدوارند: با تکیه بر این روش، عملکرد سلول ‌های بتا را به طور طبیعی ‌تر بازیابی کنند. البته برای جلوگیری از رد پیوند، چنین پیوندهایی باید با استفاده از سلول های خود فرد بیمار انجام شود.

به گزارش سیناپرس، دکتر جو ژو، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد پزشکی بازساختی و عضو موسسه بازسازی اندام درمانی پزشکی هارتمن در این رابطه گفت: معده سلول ‌های ترشح کننده هورمون خود را می ‌سازد و سلول ‌های معده و سلول ‌های پانکراس در مرحله جنینی رشد، در مجاورت یکدیگر قرار دارند. بنابراین از این نظر، تعجب آور نیست که سلول های بنیادی معده می توانند به راحتی به سلول های ترشح کننده انسولین بتا تبدیل شوند.

طی این پژوهش محققان سلول‌های بنیادی معده انسان را به سلول‌ هایی شبیه بتا تبدیل کرده سلول‌ های فوق را در خوشه‌ های کوچکی به نام ارگانوئیدها پرورش داده و کشف کردند که این قطعات بافتی به سرعت حساسیت گلوکز و ترشح انسولین را در پاسخ ایجاد کردند.

بر این اساس اعلام شد: ارگانوئیدهای شبه بتا اساساً همانطور که سلول‌ های بتای واقعی پانکراس در موش ‌های دیابتی به آن نیاز دارند عمل و در پاسخ به افزایش گلوکز خون انسولین ترشح و سطح گلوکز خون را حفظ می‌ کنند. علاوه بر این، سلول ‌های پیوندی به مدت شش ماه به عملکرد خود ادامه دادند که بسیار امیدوار کننده است.

به گزارش سیناپرس، دکتر ژو در خاتمه توضیحاتش گفت: او و همکارانش هنوز باید روش خود را به طرق مختلف بهینه کنند تا بتوان آن را برای استفاده بالینی در نظر گرفت. پیشرفت‌ های ضروری شامل روش ‌هایی برای افزایش مقیاس تولید سلول‌ های بتا برای پیوند به انسان و اصلاح سلول‌ های شبه بتا برای کاهش آسیب ‌پذیری آنها در برابر حمله سیستم ایمنی است که در ابتدا سلول‌ های بتا را در بیماران دیابتی نوع ۱ از بین می ‌برد.

مترجم: نداجوادهراتی

منبع: techexplorist