به گزارش خبرگزاری صداوسیما، دکتر حسن آذری پور عضو کمیته سیاست گذاری کنترل دخانیات با حضور در رادیو ایران با اشاره به پایین امدن سن مصرف دخانیات در کشور افزود: والدینی که خودشان مصرف کننده مواد دخانی هستند نمی توانند توقع داشته باشند که جوان یا نوجوانشان به سمت استعمال دخانیات حرکت نکند .

سن مصرف سیگار به ۱۳ سال رسیده است

سوال : در هفته ملی بدون دخانیات هستیم و این روزها خیلی در رسانه های مختلف از پایین آمدن سن مصرف دخانیات صحبت می شو، چه اتفاقی افتاده که این آمار به این نقطه رسیده است ؟

آذری پور : البته آمار مختص ایران نیست و در همه جهان به این صورت است که سن آغاز و استعمال دخانیات و تجربه اولین نخ ماده دخانی به دوره نوجوانی و جوانی گرایش پیدا کرده یعنی شایع ترین فاصله سنی که احتمال دارد فردی با سیگار آشنا شود بین فاصله ۱۳ تا ۱۹ سالگی است و مطالعه ای هم انجام شده که گفتند ۷۸ درصد سیگاری های فعلی بزرگسال ، تجربه و آشنایی شان با سیگار حول و حوش سن ۱۸ سالگی بوده است، طبیعتا عوامل مختلفی روی این کاهش سن تجربه ماده دخانی موثر است ، بعضی عوامل مرتبط با خصوصیات جوانی هستند ، جوان کنجکاو است و اهل تجربه است و دوست دارد نشان دهد که مستقل شده و بزرگ شده است همه این ها باعث می شود که استعمال دخانیات را به عنوان نشانه ای از بلوغ و بزرگسالی در ذهن خودش تعریف کند به علاوه این که دوره سنی جوانی دوره ای است که از افراد از رفتارهای هیجانی لذت می پذیرد و خطرپذیرتر است، همه این ها در سیگارکشیدن است با توجه به نگاهی که در بزرگسالان نسبت به استعمال دخانیات توسط نوجوان ها و جوان ها وجود دارد طبیعی است که این یک رفتار هیجانی و واجد خطر است برای این گروه سنی ، در این گروه سنی احتمال آشنایی یا تجربه سیگار در آن ها بیشتر است به علاوه این که فشار گروه همسالان هم در این گروه سنی وجود دارد این که بالاخره دوستان سیگاری ، سایر نوجوان ها را تشویق می کنند که بیایند و تجربه کنند، در واقع عواقبی که تجربه نکردن ممکن است برای آن نوجوان ها داشته باشد همه این ها دست به دست هم می دهند که دوره سنی نوجوانی و جوانی شایع ترین سن تجربه ماده دخانی باشد البته همه نوجوان ها و جوان هایی که برای اولین بار یک نخ سیگار می کشند در این گروه سنی در نهایت تبدیل به سیگاری های فعال و جاافتاده نمی شوند ، درصدی از آن ها ولی به هر حال خود این تجربه احتمال این که این ها به سیگاری های فعال تبدیل شوند را نسبت به نوجوان هایی که اصلا این تجربه را نمی کنند بیشتر می کند .

سوال : نقش خانواده ها و مسئولیتشان در پیشگیری از این ابتلا چیست؟

آذری پور : مهم ترین نقش این است که خود والدین یک الگویی هستند که فرد غیرسیگاری برای نوجوان و جوان ارائه کنند . والدینی که خودشان مصرف کننده مواد دخانی هستند نمی توانند توقع داشته باشند که جوان یا نوجوانشان به سمت استعمال دخانیات حرکت نکند . این اولین کاری که می توانند بکنند این است که اگر مصرف کننده ماده دخانی هستند با اقدام به ترک ، یک الگویی از یک فرد غیر مصرف کننده را به فرزندان خودشان ارائه دهند چون هرچقدر هم شما برای فرزندتان راجع به مضرات دخانیات ، اگر خودتان مصرف کنید می گویند اگر بد است چرا خودتان استفاده می کنید ؟ دوم این که والدین ابتدا دانش خودشان را در این حوزه بالا ببرند ، دوره سنی نوجوانی و جوانی خیلی دوره ای نیست که افراد به نصیحت و موعظه گوش کنند بنابراین معمولا اگر والدین هم از این موضع با دعوا با نوجوان وارد بحث شوند خیلی صحبت هایشان برای پیشگیری جذابیتی ندارد بهتر این است که دانش خودشان را در این حوزه بالا ببرند و از فرصت های مناسبی که در جمع خانواده پیش می آید موضوع را مطرح کنند و راجع به موضوع با هم صحبت کنند نه این که این ها به طور یک طرفه موعظه کنند برای نوجوان و جوانشان در منزل .

سوال : ممنون اگر نکته پایانی دارید که لازم است ما و مردم عزیز بدانیم ، ممنون می شویم که بفرمائید؟

آذری پور : نکته ای که فکر می کنم ما همیشه باید به آن تاکید کنیم نقش مخربی است که الان قلیان دارد در خانواده ها به عنوان تفریحی بی ضرر به آن نگاه می شود در حالی که دود قلیان همه مواد مضر دود سیگار را داخل خودش دارد بنابراین خانواده ها به اشتباه تصور نکنند که با استعمال قلیان به طور دسته جمعی در خانواده دارند یک تفریح بی خطر با فرزندانشان می کنند با این کار می توانند فرزندان خودشان را به نیکوتین معتاد کنند و این ها را وارد گروه مصرف کنندگان مواد دخانی کنند .