به گزارش ایران اکونومیست، سید احمد محیط طباطبایی ـ پژوهشگر و رییس کمیته ملی موزه‌ها (ایکوم ایران) ـ در این مراسم، گفت: بزرگترین ثروت بندر کیاشهر، نه طول جنگل و نه پرندگان است، مهمترین ثروت آن مردمش است. افرادی که مغز اقتصادی دارند و آینده‌نگر هستند، سرمایه را مصرف نمی‌کنند و از سود سرمایه استفاده می‌کنند.

او افزود: در ماسوله یک تجربه تاریخی ساخته شد و می‌گفتند چرا در جاهایی نمی‌گذارند ما چیزی بسازیم و سیلی که آمد این بافت به‌جای ماند. در رباط کریم تهران هم وقتی چاه عمیق زدند، عده کمی ناراحت بودند، اما با آن آب برنج کاشتند و امروز با مشکل محیط زیست روبه‌رو هستیم. کسی که سرمایه‌گذار محسوب می‌شود بهره‌بردار است و سرمایه اصلی مردم هستند.

محیط طباطبایی ادامه داد: تمام ظرفیت‌های بندرکیاشهر بالاست و وقتی اشاره می‌شود که خارجی‌ها چیزی می‌سازند، آن‌ها بهره‌بردار هستند. چطور شد که شمشادها را بریدند تا کشتی بسازند؟ این بهره‌برداری است و نه سرمایه‌گذاری برای ما و فرزندانمان.

این پژوهشگر بیان کرد: پایداری مهمترین است و مردم کیاشهر نماد پایداری شهرشان هستند، از قرن نهم تا امروز. کسی که به گیلان و مازندران شمال می‌گوید، درکی از این دو استان ندارد و بخش به بخش استان گیلان با یکدیگر متفاوت است.

محیط طباطبایی گفت: کلمه «شیل» بستر رودخانه است نه روی دریا، ما فقط کلمه را نگه داشتیم. بندر کیاشهر با بندر خمیر فرق دارد، در بندر خمیر رو به دریا هستند و در بندرکیاشهر رو به جنگل هستند.

او با ابراز خوشحالی از خواهرخواندگی دو بندر «خمیر» و «کیاشهر» بیان کرد: در بندر خمیر از مجموعه «حرا» سرمایه‌ای ساختند که روند توسعه‌گرانه داشته و این شهر را به «شهر یادگیرنده فرهنگی» تبدیل کرد. این اقدام نیز در کیاشهر می‌تواند اجرا شود نه مطابق اما می‌توان الگو پذیرفت.

محیط طباطبایی گفت: نام خزر بعد از جدایی قفقاز از کاسپین تغییر کرد و این دریا دریای کشفین، قزوین و کاسپین است. هرچیز وارداتی عوارض دارد. وقتی ماهی کفال به دریای کاسپین آمد، ماهی‌های ما را نابود کرد. اگر می‌خواهیم در آینده زندگی کنیم سرمایه طبیعی و فرهنگی باید بماند و برای آیندگان سودآوری داشته باشد. سودآورترین رفتار، رفتار فرهنگی است و هیچ اقتصادی مثل تجارت خاطره و فرهنگ سودآور نیست. فرهنگ ذاتش اقتصادی، اما پایدار است. امیدوارم مانند پدران که فخر این سرزمین بودند، پایدار و مایه فخر این سرزمین باشید.

درددل بندر شمالی و خواهرخواندگی با بندر جنوبی

در بخش دیگری از این برنامه، حاتم پورباقری ـ رییس شورای شهر بندر کیاشهر ـ گفت: ۱۵۰ سال پیش در کیاشهر، شیلات تأسیس شد، برق و تلفن و گاز داشتیم و مخابرات فعال بود. ۳۷ کیلومتر ساحل دریایی بکر داریم، تالابی با وسعت ۱۰۰ هکتار داریم که میزبان پرندگان مهاجر و بومی است. اسکله ماهیگیری که امروز متروکه شده و با ۲۴ بنای تاریخی امروز بسته است و این شده که کیاشهر مظلوم است و بندر را از کیاشهر دارند.

او افزود: ۴۰ هکتار وسعت جنگلی داریم و این‌ها موضوعاتی است که به قطب گردشگری تبدیل شویم، اما از یک کیلومتر ساحل هم استفاده نمی‌کنیم و شیلات بسته است. امروز رستوران شیلات بسته است و حاضر نیستند به بخش خصوصی بدهند و هتل نداریم. این درد مردم بندر کیاشهر است.

پورباقری اظهار کرد: بندر کیاشهر در جهان بی‌نظیر اما گمنام است. بیشترین بیکاری را در بندر کیاشهر داریم و تا امروز نتوانستیم شناور داشته باشیم. هرطوری نگاه می‌کنیم عدم تعامل مسؤولان را شاهدیم. از ساختمان با آن عظمت در اسکله چه استفاده‌ای می‌شود؟ افتخار یک مدیر این است که بگوید شیلات را نگه داشتیم. دلتان برای ۲۴۰ پرنده سوخته، اما برای جوانان بیکار نمی‌سوزد؟ نماینده مردم بندر کیاشهر هستم. این شهر ۳۵ هزار ساکن دارد و مردم ناراحت هستند. تالاب به خوبی نفس نمی‌کشد و کسی این درد را نمی‌شنود و فاضلاب‌ها به این تالاب می‌ریزد. بزرگترین تهدید در بندر کیاشهر به خطر افتادن محیط زیست است.

رییس شورای شهر بندر کیاشهر گفت: از ۳۲۶۰ هکتار فضا، ۲۶۰ هکتار را به اشتغال بدهید. اگر اسکله ما تبدیل به اسکله ماهیگیری یا باربری شود بالای ۱۵۰ شغل ایجاد می‌شود و می‌توانیم پذیرای نیروی کار هم باشیم. مردم از سال ۱۳۸۲ در بستر رودخانه زندگی می‌کنند، امروز اما حریم رودخانه ۸۰۰ متر می‌شود و غیر از مسجد همه در حریم رودخانه می‌رود. فاضلاب مردم به چاه آب وصل بوده و این درد است. ما ۱۰۰ سال پیش شهربانی و درمانگاه داشتیم، اما امروز بندرکیاشهر یک روستای بزرگ است. در همه مکاتبات از کیاشهر استفاده می‌شود و نام بندر را حذف کردند.

پورباقری افزود: شیلات را اجازه دهید شهروندان کیاشهری بازدید کنند و این بنای تاریخی را ببینند. کیاشهر ناشناخته مانده و به روستا تبدیل شده و این درد است. ما به پول و اعتبار نیاز نداریم، نیاز به تعامل داریم، به مردم برسید. دستگاه جورمانجی را در ساحل می‌خواستیم برای بازی بچه‌ها نصب کنیم که اجازه نمی‌دادند و با سختی این کار را کردیم، اما در جای دیگر شرایط این‌گونه نیست. شهردار کیاشهر چهره‌ای عمرانی و فرهنگی است و می‌توانیم بندر کیاشهر را به جایگاه حقیقی برسانیم.

در ادامه، مرتضی عاطفی ـ شهردار بندر کیاشهر ـ از این شهر به عنوان شهر شیلات و شالی و برنج و بادام یاد کرد و با تایید حرف‌های رییس شورای شهر گفت: داشتن جنگل، دریا، رودخانه، تالاب، گونه‌های پرندگان مهاجر در تالاب بوجاق، مجموعه تاریخی شیلات، پل چوبی و ... بندر کیاشهر را به الماس درخشان استان گیلان تبدیل می‌کند. هدف ما از برپایی چنین برنامه‌هایی معرفی ظرفیت‌های این شهر ساحلی است تا آن را به عنوان قطب گردشگری معرفی کنیم.

ابراهیم نجفی ـ نماینده مردم کیاشهر و آستانه اشرفیه ـ با تقدیر از اقدامات شهردار و شورای شهر بندر کیاشهر گفت: بندر کیاشهر به قرن ۸ هجری برمی‌گردد و اولین قرارداد ایران و روسیه در حوزه شیلات مربوط به بندر کیاشهر می‌شد. این بندر جایگاه ماهی‌های خاویاری و استخوانی بود و بالای ۱۰۰ سال سابقه دارد. ما از حضور سرمایه‌گذاران حمایت می‌کنیم. پارک بوجاق ۳۲۶۰ هکتار مساحت دارد و با جلسات متعدد با محیط زیست استان و کشور، طرح بسیار خوبی دیدیم که تصویب اولیه شده است. در این پارک ظرفیت‌های گردشگری با حضور بخش خصوصی فعال می‌شود. در مجموعه شیلات ۱۴ اثر ثبت‌شده ملی وجود دارد. این ماهی‌های خاویاری توسط ریل به این مجموعه می‌آمد. شبکه بهداشت و سینما و... در این مجموعه وجود دارد که ظرفیت بکری است. چند طرح با عنوان پارک موزه ماهی‌های خاویاری را در نظر گرفتیم و از حضور بخش خصوصی در این بخش استقبال می‌کنیم.

این نماینده مجلس افزود: اسکله بندر کیاشهر ۲۰ سال پیش بالای ۹۰ لنج را پذیرا بود که ماهی کیلیکا صید می‌شد. محیط زیست جلو این لنج‌ها را گرفت، سهام صیادان خریداری شد و این آبراه ۲ کیلومتری تا دریای خزر مسدود شد. امروز به دلیل از بین رفتن این تاسیسات و به دلیل لایروبی نکردن، دیگر امکان تردد قایق‌های کوچک را هم نداریم. اگر این ظرفیت در بندر کیاشهر راه بیفتد چشم‌انداز پرورش ماهی با ظرفیت ۲۱ هزار تن خواهیم داشت. اگر ما بتوانیم شرکت‌هایی بیاوریم و برنج و بادام برندسازی شود به اشتغال بندر کیاشهر کمک می‌کند. امیدوارم در خواهرخواندگی با بندرخمیر از ظرفیت‌های این بخش در بندر کیاشهر استفاده کنیم.

محمدباقر نوبخت با اعلام آمادگی برای مشارکت در توسعه این بندر گفت: به عنوان یک شهروند گیلانی آنچه را می‌توانم برای توسعه بندر کیاشهر که موجب توسعه گیلان باشد، حتما انجام خواهم داد.

در ادامه تفاهم‌نامه خوهرخواندگی دو بندر خمیر و کیاشهر با حضور مرتضی عاطفی ـ شهردار بندر کیاشهر ـ و جواد محمودی ـ شهردار بندر خمیر ـ امضا شد.

درددل بندر شمالی و خواهرخواندگی با بندر جنوبی

پس از آن، محمودی، شهردار بندر خمیر ـ با اشاره به دلیل خواهرخواندگی دو شهر بیان کرد: بندر خمیر شهری با ساحل تالابی است. دغدغه‌های شهرهایی که ساختار زیست‌محیطی حساس دارند مشترک است. ما تلاش کردیم و این تهدید را به فرصت تبدیل کردیم. از دکتر ایوبی تشکر می‌کنم که بندر خمیر به عنوان شهر یادگیرنده یونسکو به دلیل نقش آموزش مردم در توسعه پایدار ثبت شد. امیدوارم در بندر کیاشهر هم شاهد این مهم باشیم.

در ادامه نشان «کیاشهروندی» به دکتر سیروس درخشان (پزشک قلب و عروق)، محمد محبوبی (هنرمند سینما و تلویزیون)، سیداحمد محیط طباطبایی (پژوهشگر) و دکتر حجت‌الله ایوبی ـ دبیرکل پیشین کمیسیون ملی یونسکو در ایران به عنوان چهار شخصیت معرفی بندر کیاشهر اهدا شد.

حجت الله ایوبی نشان کیاشهروند را ارزشمند و خاطره‌انگیز دانست و گفت: از این‌که در ایران اسلامی شهرداران به دنبال یافتن تمایزها هستند، خوشحالم و این امر آغاز توسعه است. توسعه وقتی که آغاز می‌شود، باید با حضور اساتیدی مثل احمد طباطبایی باشد. قدر دانستن طبیعت و آنچه به ما رسیده کار دشواری است. حضور خردمندان در کنار مدیران برای گفتن نه در جاهای مختلف است.

ایوبی افزود: امروز ۸۰ میلیون گردشگر فرانسه مربوط به بخش قدیمی این کشور است. کار خوبی می‌کنید که در گذشته بندرکیاشهر کاوش کرده و این امر شما موجب ماندگاری می‌شود. وسعت شهر کن فرانسه از بندرکیاشهر کمتر است، اما امروز حرف از این شهر و جشنواره آن است. اگر در قرن صنعتی، هنر و تئاتر و سینما و هنر تجسمی کالای لوکس بود امروز این هنرها تعیین‌کننده است. خوشحالم با بندر خمیر کار می‌کنید. از ابتدا شهردار این شهر به دنبال توسعه پایدار بود و خوشحالم تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارید.