درشب عملیات جست و جوی پیرمرد مفقود شده چه گذشت

به گزارش رکنا، علی شهبازی، نجاتگر هلال احمر، با درجه ایثار، که از سال 1383 عضو این جمعیت است، به خبرنگار ایران، می گوید: «ساعت 10 شب شنبه ۳۰ اردیبهشت ماه؛ مردی ۸۳ ساله در ارتفاعات روستای کش بالا طالقان مفقود شد. به ما گزارش شد که این پیرمرد مبتلا به آلزایمر، دیابت و بیماری قلبی است و به علت ابتلا به آلزایمر از خانه بیرون رفته و هیچ نوع تغذیه و لباس مناسبی برای حضور در ارتفاعات همراهش نیست. خانواده این پیرمرد، احتمال می دادند که او جانش را از دست داده باشد.»

شهبازی می گوید: «قبل از اینکه گم شدن پیرمرد به هلال احمر اعلام شود، دختر او، به همراه چند نفر دیگر و درست زمانی که هوا روشن بود، اقدام به جست و جو برای یافتن جسد وی می کنند. آنها به طور کلی اینکه پیرمرد مفقود شده زنده باشد را محال می دانستند. آنها بعد از چند ساعت جست و جوی بی حاصل، موضوع مفقودی پیرمرد را به ما اعلام کردند. زمانی تیم چهار نفره ما، به ارتفاعات روستای کش بالا رسید، که هوا کاملا تاریک، بارانی و مه آلود شده بود. این اتفاق، کار را برای تیم عملیات جست و جو، به شدت سخت کرده بود.»

صدای جن در دره تاریک

این نجاتگر هلال احمر می افزاید: «چند نفر از اهالی محلی به ما گفتند که پیرمرد را در حالی دیده اند که به سمت دره ای حرکت کرده است. تیم چهار نفره ما، از سمت ارتفاعات شروع به جست و جو کردیم. اهالی محلی و خانواده پیرمرد نیز از پایین دره، اقدام به تفتیش کردند. من به اعضای تیم عملیات هلال احمر گفته بودم که دائما پیرمرد را صدا کنند تا شاید پاسخی بشنویم. در نهایت، بعد از یک ساعت جست و جو و حرکت به سمت پایین ارتفاعات، یک صدا شنیدیم که بعد از آن هرچه پیرمرد را صدا کردیم، دیگر چیزی نشنیدیم. قطع شد. ما متوجه شدیم یک نفر آنجا حضور دارد که صدایش به گوش ما می رسد؛ اما اهالی محل به ما گفتند حتما جن بوده است.»

باران و مه

علی شهبازی با اشاره به اینکه تصور اعضای هلال احمر این بود که اگر پیرمرد، در جایی گیر افتاده باشد قطعا پس از شنیدن صدای ما، با داد و فریاد ما را متوجه حضورش می کرد، می گوید: «ولی ما فقط تک صدایی را شنیدیم که در بین باران و مه گم شد. 40 دقیقه دیگر پایین تر رفتیم. ما امیدوار بودیم که اثری از پیرمرد پیدا کنیم و اهالی دائما تاکید می کردند که ما صدای جن ها را شنیده بودیم؛ چراکه تصور همه این بود که اگر کسی گیر افتاده باشد، با داد و بیداد کردن حتما تیم امداد را به سمت خودش می کشاند.»

پیرمرد بانمک

«شرایط خیلی سخت بود. بعد از ساعت ها جست و جو، ما به هیچ چیزی نرسیده بودیم وخانواده پیرمرد از ما می خواستند که عملیات جست و جو برای یافتن جسد را به زمانی که هوا روشن است موکول کنیم. تا اینکه باز هم صدایی شنیدیم.» اینها را علی شهبازی، نجاتگر هلال احمر می گوید و می افزاید: «ما به صدا نزدیک تر شده بودیم. من نور چراغ قوه را این طرف و آن طرف می چرخاندم تا اثری از مبدا صدا پیدا کنم. در نهایت به یک صخره رسیدیم که دیدیم پیرمرد آنجا رفته و به ما نگاه می کند. او با چهره ای بانمک، به ما نگاه می کرد و از دیدنمان خوشحال بود. کمی که احوال او را بررسی کردیم، در کمال ناباوری، متوجه شدیم که نه تنها هیچ آسیبی ندیده است؛ بلکه اصلا نترسیده و دلش می خواست همچنان به گشت و گذارش ادامه دهد.»

او در پایان می گوید: «ما از این دست حوادث بسیار زیاد دیده بودیم. مخصوصا در این سن و سال، احتمال نجات پیدا کردن خیلی کاهش می یابد ولی در این عملیات، یک معجزه رخ داد. ساعت چهار صبح، پیرمرد را صحیح و سالم به دست خانواده اش رساندیم.