آنی‌ ارنو : نوبل مثل بمب در زندگی‌ام افتاد

او ادامه داد: این یک اختلال بزرگ بود. از زمانی که برنده شدم، نمی‌توانم بنویسم. عمل نوشتن همیشه آینده من بود و بنابراین، اینکه نتوانم مشتاقانه منتظر نوشتن باشم، واقعا برای من دردناک است.آنی ارنو افزود: آنچه مرا تحت‌تاثیر قرار می‌دهد خود جایزه نیست، بلکه صحبت‌های من با مردم است؛ اینکه به من می‌گویند که وقتی کار من را می‌خوانند، خودشان را می‌بینند. این احساس است که جایزه فقط متعلق به من نیست، بلکه متعلق به همه ماست. این برای من مهم است.

• در ستایش پیشگام اقتصاد کلان جدید
• نامه بزرگان ادبیات برای آزادی برنده نوبل
• خاموشی صدای سایه‌ها در سرزمین آفتاب
• امیدی برای نویسندگان زن
• چرا باید کلاسیک‌ها را دوباره خواند؟