واکنش تلویزیون عراق به رحلت امام چه بود؟

سر در گریبان از جلوی تلویزیون پراکنده شدیم و هر کدام به مکان خودرفتیم. آرام آرام صدای زمزمه بچه‌ها به ناله و فریاد بدل شد. برای اولین بار صدای شیون و زاری از پنجره‌های آسایشگاه بیرون رفت. نگهبانان بعثی اما موقعیت را درک کردند و جرأت نزدیک شدن به آسایشگاه را نداشتند.